ซ่อนรักจอมบัญชา

บทที่2

“อีเด็กนรก! คิดเหรอว่าฉันจะยอมแพ้คนอย่างแก ไม่มีวัน!” ริสาตะโกนลั่นตามหลัง สายตาเกลียดชังจ้องมองไปยังแผ่นหลังของคนที่เพิ่งหนีกันไปอย่างไม่คิดปกปิด เธอไม่มีวันยอมให้ความพยายามของตัวเองต้องสูญเปล่า ไม่ว่าจะยังไงเธอจะต้องเป็นนายใหญ่ของไร่ปานสิงค์นี้ให้ได้ และหากวันนั้นมาถึงเมื่อไหร่ คนแรกที่เธอจะเฉดหัวออกไปจะเป็นอีเด็กนรกนั่นอย่างไม่ต้องสงสัยอะไรเลย

ตลอดหลายวันที่ผ่านมาราชาวดีแทบไม่ยอมพูดคุยกับพี่ชายเลยแม้แต่คำเดียว ซึ่งภูมินทร์ก็เข้าใจว่าเขาผิดเต็มๆ เรื่องที่ไม่ได้บอกเธอตั้งแต่ตอนแรกเกี่ยวกับคนรักที่แสนจะน่ารักอ่อนหวานอย่างริสา เขามีโอกาสช่วยเหลือเธอจากการวิ่งราวที่ตลาดในเมืองเมื่อเดือนก่อน ถึงได้รู้จักหญิงสาวที่ทำงานเป็นบรรณารักษ์ในห้องสมุดแถวนั้น พอได้เห็นความน่ารักของอีกฝ่ายเขาก็ยิ่งถูกใจสุดท้ายก็ได้เธอมาเป็นแฟน และดูเหมือนริสาจะมีหลายสิ่งที่เข้ากับเขาได้ดี เธออ่อนโยนและเข้าใจหลายๆ สิ่งในชีวิตของเขาได้อย่างดี

เขาคิดว่าริสาจะเปลี่ยนความคิดอคติเกี่ยวกับคนรักของตัวเองไปจากน้องสาวได้ แต่เขาคงคิดน้อยไป เพราะดูเหมือนว่าราชาวดีจะไม่เคยรู้สึกยินดียินร้ายด้วยเลยสักครั้งที่เขาจะมีใครสักคน

เธอมักจะต่อต้านกับเรื่องนี้ทุกครั้งจนเขาเลิกคิดจะมีแฟนมาเกือบปี แต่แล้วในครั้งนี้เขากลับรู้สึกว่าริสาคือคนที่ใช่สำหรับเขาที่สุด

“อยู่คุยกับพี่ก่อนสิพรีม!” เสียงร้องเรียกจากคนที่เดินตามหลังกันทำให้คนที่ตั้งท่าจะเดินออกจากบ้านในเช้าวันใหม่ต้องเร่งฝีเท้าเป็นเท่าตัวด้วยรู้ดีว่าเรื่องที่เขาอยากจะคุยนั้นเป็นเรื่องอะไร

“นี่อย่ามาเดินหนีพี่แบบนี้นะพรีมพี่ไม่ชอบ!!” แต่สุดท้ายความอดทนของภูมินทร์ก็ถึงเส้นตาย เขาตวาดลั่นพร้อมกระชากต้นแขนน้องสาวเอาไว้ได้ทันก่อนเธอจะกระโดดขึ้นรถมอเตอร์ไซค์คู่กาย

“พี่ภูมิมีอะไรจะพูดก็ว่ามาค่ะ! พรีมมีเวลาไม่มาก วันนี้ต้องลงปุ๋ยให้กุหลาบแปลงใหม่ที่เพิ่งมาถึง…” ราชาวดีเอ่ยตอบไม่เต็มเสียง หากเลือกได้เธอไม่อยากพูดคุยหรือแม้แต่สบตาอะไรกับเขาทั้งนั้น เพราะความโกรธยังคงมีอยู่ มีอยู่มากจนไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง

“พี่ขอโทษที่ปิดบังเราเรื่องริสา แต่พี่รักเขา! พรีมเข้าใจพี่นะ”

“ไม่ค่ะ! พรีมไม่เข้าใจ และจะไม่มีวันเข้าใจด้วย! พี่ภูมิรู้จักผู้หญิงคนนั้นมากแค่ไหนกันคะถึงได้พูดว่ารักเธอได้เต็มปากเต็มคำขนาดนี้!!” หญิงสาวโต้ตอบทันควัน รู้สึกชิงชังผู้หญิงจอมมารยาคนนั้นมากยิ่งขึ้นที่ทำให้พี่ชายของเธอกล้าที่จะพูดคำว่ารักต่อหน้ากัน!!

“พี่รู้จักเขาดี ริสาเขาไม่ใช่คนเลวร้าย ถ้าพรีมให้โอกาส…พี่เชื่อว่าพรีมจะรักเขาเหมือนอย่างที่พี่รัก พี่โตแล้วนะพรีม การจะมีใครสักคนข้างกายมันไม่ใช่เรื่องผิดอะไรเลย เพราะไม่ว่ายังไงพี่ก็รักพรีมเหมือนเดิม” คำว่า ‘รัก’ ของเขาไม่ได้ช่วยทำให้จิตใจของคนที่กำลังช้ำเลือดช้ำหนองรู้สึกดีขึ้นมาได้แม้แต่น้อย เธอรู้ดีว่ารักของเขามันก็คือความรักที่พี่ชายมีให้กับน้องสาว ซึ่งเธอก็ไม่เคยต้องการมันเลย...

เธอรักเขา…แต่ไม่ใช่ความรักในแบบน้องสาวรักพี่ชาย!

รักเขาเหมือนผู้หญิงคนหนึ่งที่ตกหลุมผู้ชายคนหนึ่ง แม้จะรู้ว่าสิ่งที่รู้สึกมันผิด แต่เธอไม่สามารถห้ามหัวใจของตัวเองไม่ให้รักเขาได้ แม้จะรู้ว่าสิ่งนี้ไม่สมควรจะเกิดขึ้น แต่มันก็ยากที่จะทำใจยอมรับได้เมื่อเห็นว่าเขากำลังจะไปรักคนอื่น รักในแบบที่เธอต้องการมาตลอดแต่คงไม่มีวาสนาได้สัมผัส เพราะติดอยู่คำเดียวนั่นคือ ‘พี่น้อง!’

“บางคนที่เราคิดว่าดี! แท้ที่จริงแล้วอาจจะร้ายก็ได้นะคะ แต่ถ้าพี่ภูมิยังไม่เชื่อ พรีมนี่แหละที่จะเป็นคนกระชากหน้ากากคนดีของพี่ภูมิออกมาให้ได้เห็นเอง!!” เธอย้ำเตือนสติอีกฝ่ายที่ดูเหมือนจะไล่ตามมารยาของผู้หญิงร้ายกาจของนั้นไม่ทันเอาเสียเลยก่อนจะเป็นฝ่ายเดินหนีออกมาเสียเอง ไม่มีวันที่เธอจะยอมให้ใครมาแตะต้องเขา

และไม่มีวันที่จะยอมให้เขาปันหัวใจไปให้กับใครคนไหน!

ทางด้านริสาเองก็กำลังหัวเสียอย่างหนักเมื่อจู่ๆ แฟนหนุ่มของเธอก็โทรมายกเลิกนัดกะทันหันด้วยเหตุผลที่ว่า ‘น้องสาวป่วย’ ซึ่งเธอรู้ซึ้งดีว่าอีเด็กเวรนั่นจงใจใช้มารยาดึงภูมินทร์เอาไว้เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องมาเจอกับเธอ แต่ไม่เป็นไรหรอก ในเมื่อเขาไม่มาหา เธอก็จะเป็นฝ่ายบุกไปหาเขาถึงที่เอง งานนี้เธอจะถอยไม่ได้เป็นอันขาด

“เมื่อไหร่ปลาของคุณมันจะงับเหยื่อสักทีสา! ผมรอวันที่จะเห็นไอ้ภูมิมันพินาศไม่ไหวแล้ว คุณไม่รู้รึไงว่าผมต้องอดทนแค่ไหนเวลาที่ต้องเห็นมันกอดคุณ จูบคุณ!” น้ำเสียงแข็งแกร่งของคนข้างกายกระซิบถามพร้อมแนบริมฝีปากลงหัวไหล่มนของคนรักตามติดๆ

“ใจเย็นๆ สิคะรบ! แผนของเรามันกำลังไปได้สวย อีกไม่นานหรอกค่ะ รับรองว่าสาจะทำให้ไร่ปานสิงค์พินาศ!! เชื่อใจสานะคะ” ริสาว่าตอบพร้อมกดแนบจูบส่งคืนไปให้ นักรบ แฟนหนุ่มเนื้อหอมที่มีดีกรีเป็นถึงนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง หากแต่เธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้จงเกลียดจงชังภูมินทร์กับไร่ของเขานัก เคยถามไปเสียก็ตั้งหลายหนแต่ก็ไม่เคยได้รับคำตอบ เธอรู้เพียงแต่ว่าเขาอยากจะทำให้ฝ่ายนั้นหมดตัว ทำลายทุกๆ สิ่งที่เขารักโดยมีเธอเข้าไปเป็นหมากตัวสำคัญ

“ผมเชื่อใจคุณเสมอครับริสา แต่ผมไม่ไว้ใจมัน คุณควรต้องรีบทำให้มันยอมแต่งงานกับคุณให้ได้ ทำให้มันยอมจดทะเบียนกับคุณ และหลังจากนั้นผมจะเป็นคนดับลมหายใจของมัน เมื่อลองเจ้าของไร่ตายไปสักคน สมบัติที่มันควรจะต้องเป็นของผมก็จะต้องเป็นของคุณที่เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายอย่างไม่ต้องสงสัย!!”

“มันจะง่ายขนาดนั้นเลยเหรอคะรบ แล้วอีน้องนอกคอกของเขาล่ะคะ นังราชาวดีมันร้ายแค่ไหนคุณเองก็รู้ มันจะยอมเราง่ายๆ เหรอคะ” นักรบแสยะยิ้มก่อนเอ่ยบอกแผนการบางอย่างออกมาเบาๆ

“ราชาวดีก็แค่ลูกเลี้ยง ไม่สำคัญหรอกครับ หรือถ้าคุณกังวลก็รีบๆ ทำให้ผู้หญิงคนนั้นออกไปจากไร่ซะ ผมว่า…มันคงไมใช่เรื่องยากเย็นอะไรเลยสำหรับคุณ จริงไหมครับสา” ฝ่ายถูกชมยิ้มรับก่อนจะพยักหน้าเข้าใจ หากทำให้อีเด็กเหลือขอนั่นไปให้พ้นๆ ทางได้ล่ะก็ ทุกๆ อย่างที่เธอและแฟนหนุ่มเฝ้าพยายามทำมาทั้งหมดก็จะง่ายดายราวกับปอกกล้วยเข้าปาก อย่างไม่ต้องสงสัยอะไรเลยสักนิด

สิ่งที่ต้องทำมันก็แค่กำจัดเสี้ยนหนามไปให้พ้นๆ ทางเท่านั้น!