สุนัขเจ้าถิ่นส่งเสียงเห่าดังระงมไปทั่วบริเวณ เมื่อเห็นร่างสูงโปร่งของบุรุษแปลกหน้าเดินเข้ามาในซอย ก่อนจะมายืนรออยู่ที่หน้ารั้วบ้านเก่า ๆ หน้าบ้านเกศรินทร์
กชกรที่กำลังง่วนอยู่กับปรุงแกงหลายหม้อเพื่อนำไปฝากร้านเพราะสังขารยังไม่เอื้ออำนวยที่จะออกไปเดินตากแดดขายเองเงยหน้าขึ้นจากหม้อตรงหน้ามองไปตามเสียงเห่าของเจ้าตูบสายตาจึงไปปะทะเข้ากับชายหนุ่มที่แสนจะคุ้นหน้า แม้จะรู้สึกแปลกใจที่เขายังวนเวียนมาหาเกศรินทร์ แต่หญิงสูงวัยก็ต้องเดินออกไปเปิดประตูให้อย่างเลี่ยงไม่ได้
“มาหาเกดเหรอคะ”
“ครับ ผมมารับเธอไปไปงานแต่งคืนนี้น่ะครับ” เขากระพุ่มมือไหว้ทักทายไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อ ร่างบางระหงก็เดินออกมาจากบ้านเสียก่อน
หญิงสาวสวมเสื้อสูทดูเป็นทางการทับกับเสื้อยืดสีขาวด้านในพร้อมด้วยกางเกงขายาวกับรองเท้าผ้าใบคู่ใจ หลังจากที่ตกลงกันในวันนั้นจึงตัดสินใจกลับบ้านมาเพื่อจะลองเสื้อผ้าทุกตัวที่มีอยู่ในตู้จนกระทั่
