ภายในบ้าน....
เอย รมิตา
เธอเดินกลับเข้ามาในบ้านพร้อมกับล็อกประตูอย่างแน่นหนา....
"ผู้ชายบ้าา..ถ้าฉันรู้ว่าคุณเป็นคนลามกอย่างนี้นะเมื่อก่อนฉันไม่จิ้มเลือกคุณหรอก เดี๋ยวถ้าคราวหน้ามาให้จับอีกนะ ฉันจะเอากรรไกรตัดให้ขาดเลยคอยดู"
ฉับๆ ..ตัดให้ขาดเลย...ฉับๆ
ร่างบางเดินมานั่งลงที่โต๊ะทำงานด้วยความหงุดหงิด สติสตางค์ยังไม่กลับเข้าที่ในหัวเธอคิดถึงภาพที่เธอไม่อยากจะคิด..ไม่เป็นอันทำงานทำการเลยทีเดียว
" เอย แกหยุดคิดเดี๋ยวนี้เลยนะ ทำงาน" รมิตาพยายามบอกตัวเองให้หยุดคิดเรื่องในอดีต...อดีตของเธอกับผู้ชายคนนั้นมันไม่มีภาพอะไรเลยนอกจากภาพห้อง409เป็นห้องที่เธอกับเขาใช้ทำ...ลองคิดดูว่าในห้องนั้นจะมีภาพอะไร ว่าแต่เขาลามกเธอก็ไม่ได้ต่างเลยคิดแล้วก็โกรธตัวเอง....
" หยุดๆ หยุดคิด"
แม้จะผ่านมานานหลายปีแต่ภาพจำมันยังชัดเจนเพราะมันเป็นภาพที่ทำแบบเดิมซ้ำๆ เหมือนหนังที่เล่นวนซ้ำแล้วซ้ำเล่ามันเลยจำได้แม่น เธอ
