“ว่าไงนะนังต้อย! นี่เอ็งพูดจริงเหรอวะ” ป้าอิ่มเอามือทาบอกแล้วถามซ้ำเพื่อความแน่ใจในสิ่งที่เพิ่งได้ยินได้ฟังมากับหู อารามตกใจแทบเป็นลมหงายหลัง เพราะเพิ่งเดินทางมาเหนื่อย ๆ ประจวบกับอากาศที่ร้อนจัด อีกทั้งเรื่องที่ได้รู้จากปากต้อยก็ไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เสียด้วย
“จริงสิป้า... ฉันจะโทรฯ ไปบอกป้า แต่ก็คิดว่ารอให้ป้ากลับมาแล้วค่อยเล่าจะรู้เรื่องกว่า” ต้อยย้ำ...
“หย่ากันแล้วทีนี้คุณเดลจะทำยังไง โธ่... คุณหงส์นะคุณหงส์ มีอะไรทำไมไม่ยอมกลับมาคุยกันดี ๆ เสียก่อน ข้าไม่รู้จะสงสารใครดีแล้วนังต้อยเอ๊ย!”
“ยังป้า ยังไม่หย่า... แค่นัดทนายมาคุยกัน แต่ทนายทั้งสองฝ่ายคงจัดการเสร็จเร็ว ๆ นี้แหละ เห็นคุณเดลยอมเซ็นเอกสารท่าทางโกรธมากที่รู้ว่าคุณหงส์กำลังจะแต่งงานใหม่ ประกาศลั่นเลยว่าจะไม่เอาอะไรติดตัวไปสักชิ้น บ้านนี่ก็ยกให้คุณหงส์ ไม่ขอกลับมาเหยียบอีก แล้วก็ออกไปเลย”
“อีอ้อนนะอีอ้อน... มันแน่ ๆ เลยที่คาบเรื่
