“น้ำขิงร้อน ๆ ค่ะคุณเดล... รีบดื่มนะคะจะได้สดชื่นขึ้น”
“อ้อ... ครับ...” ชายหนุ่มหันมองร่างอวบท้วมที่เดินลิ่วนำเครื่องดื่มมาวางให้บนโต๊ะอาหาร เขานั่งกุมขมับเพราะปวดหัวจากอาการเมาค้างเมื่อคืนรวมไปถึงความบอบช้ำทางด้านร่างกายด้วย ตื่นขึ้นมาก็รู้สึกร้าวระบมไปหมดแทบลุกจากที่นอนไม่ไหว ใบหน้าคมสันที่เคยเกลี้ยงเกลาบัดนี้ช้ำเป็นรอยเกือบทั้งหน้า รอยแตกตรงหัวคิ้วกับริมฝีปากทำให้รู้สึกระบมปวดหนึบเป็นจังหวะอยู่ไม่วาง ชายหนุ่มแย้มยิ้มหยันมุมปากเมื่อนึกถึงที่มาของร่องรอยฟกช้ำเหล่านี้
“ป้าจะพาคุณหนูนาออกไปซื้อของข้างนอกค่ะ เมื่อวานได้มาไม่กี่อย่างเองพอได้ใช้แก้ขัด คุณเดลจะเอาอะไรไหมคะ” ป้าอิ่มถามรัว คนเมาค้างส่ายหน้าแล้วก็ถอนหายใจเบา ๆ พลางยกน้ำขิงในแก้วนั้นขึ้นมาจิบดื่ม
“วันนี้ป้าจะกลับไปเอาของที่บ้านด้วยนะคะ ถ้าจะให้ป้ามาอยู่นี่ก็ต้องไปจัดโน่นจัดนี่มาไว้บ้าง ป้าไม่
