เขาบอกแพรวพรรณ หญิงสาวอีกคนหน้าเสีย ได้แต่อึ้งจนพูดไม่ออก ต้องรวบรวมจิตใจอยู่พักใหญ่
“แหม... จริงๆ แพรวก็ซื้ออาหารอร่อยๆ สั่งตรงมาจากโรงแรมเลยนะคะ”
“อย่างนั้นเหรอ งั้นก็ให้พุดกรองไปจัดใส่จานสิ” เขาเอ่ยบอก พุดกรองที่เดินออกมาอีกครั้ง รับกับข้าวจากมือของแพรวพรรณไปจัดใส่จานมาตั้งโต๊ะ กลายเป็นอาหารของปิ่นปัทมาดูเป็นอาหารพื้นๆ บ้านๆ เทียบกับอาหารของแพรวพรรณไม่ได้ หญิงสาวหน้าเสียเพราะกลัวสามีจะอายที่เธอทำอาหารหน้าตาธรรมดาแบบนี้ต้อนรับแขก
“แหม... กับข้าวของคุณปัทนี่บ้านนอกคอกนาจริงๆ นะคะ พี่เขมทานลงเหรอคะแบบนี้” แพรวพรรณอดกระแนะกระแหนเสียไม่ได้
“วันนี้ปัททำอะไรให้ฉันทานบ้างล่ะ หอมเชียว” เมื่อเห็นสามีถามแบบนั้น ปิ่นปัทมาก็ค่อยมีกำลังใจขึ้นมาหน่อย ที่เขาไม่ได้ดูถูกอาหารของเธอ
“ปัททำอาหารง่ายๆ น่ะค่ะ น้ำพริกผัก ไข่เจียว หมูสับ แกงส้ม ปลาทูทอด แล้วก็ยำถั่วพลูน่ะค่ะ ไม่แน่ใจว่าคุณเขมทานเผ็ดได้หรื
