บทที่ 21
ชิงเอ๋อร์แอบกลับเข้ามาในจวนในตอนค่ำ นางคิดว่าเรื่องที่นางทำไม่มีใครเห็นแต่เซี่ยเว่ยที่แฝงตัวอยู่ภายในจวนเห็นทุกการกระทำเพียงแต่ไม่รู้ว่านางไปที่ใดมาก็เท่านั้น หางตาเขาเห็นพ่อบ้านชางเกิงก็เห็นชิงเอ๋อร์เข้ามาเช่นเดียวกัน เมื่อชิงเอ๋อร์เดินไปจนลับตา พ่อบ้านก็เดินตรงเข้าเรือนนอนของหยางพ่านชุน เซี่ยเว่ยจึงแอบตามไปเงียบ ๆ
“นางกลับมามืดค่ำเลยหรือ” หยางพ่านชุนถามด้วยความสงสัย “นางไม่มีใครที่รู้จักเป็นการส่วนตัวที่นี่”
พ่อบ้านชรามีความคิดบางอย่างแต่ไม่กล้าเอ่ยเพราะพูดไปก็เหมือนเป็นการใส่ร้าย เพราะไม่มีคุณหนูที่ดีคนไหนไปข้างนอกดึกดื่นทั้ง ๆ ที่ไม่มีคนติดตาม
“ให้คนจับตาดูนางเอาไว้ก็แล้วกัน” พ่อบ้านพยักหน้า “ที่จริงคอยดูรอบ ๆ จวนด้วย ทั้งจวนของเราและของตระกูลหลี่”
พ่อบ้านรับคำแล้วก็ออกไป เขาถูกเจ้านายหนุ่มสั่งให้รายงานเมื่อแม่นางชิงเอ๋อร์กลับเข้าจวนมาทันที
“เจ้ายังไว้ใจใช้งานสำคัญคนผู
