“ขอบคุณมากนะคะคุณก้องที่มาส่งพวกเรา เป็นแบบนี้บ่อยๆ ฉันคงเกรงใจแย่” เภตรากล่าวขอบคุณกองพล และยังคงแสดงความเกรงอกเกรงใจเขาเช่นเดิม เมื่อชายหนุ่มมาส่งเธอกับลูกกลับจากโรงเรียนถึงหน้าอพาร์ทเม้นท์ ในวันแรกของการเปิดเรียน หลังจากผ่านช่วงวันหยุดยาว
“วันนี้คอปเตอร์จะไปนอนบ้านคุณตาคุณยายครับ ผมจะไปส่งที่บ้านพวกท่านก็ต้องผ่านทางนี้อยู่แล้ว” กองพลหันไปยิ้มให้สองแม่ลูก ขณะช่วยหยิบของจิปาถะออกจากด้านหลังของรถแล้วส่งให้คุณแม่ลูกยังเล็ก
“แล้วพรุ่งนี้คอปเตอร์ไม่ไปโรงเรียนเหรอคะ” เธอรับของจากมือเขาแล้วถาม ในขณะที่หนูมิ้นกับคอปเตอร์กำลังโบกมือและกล่าวคำลากัน
“ต้องไปวัดกับคุณตาคุณยายครับ พรุ่งนี้คงจะหยุด พอดีผมติดประชุมสำคัญด้วยก็เลยฝากคุณพ่อคุณแม่ท่านช่วยดูแลสักวันสองวัน”
“อืม อย่างนี้นี่เอง...ขับรถปลอดภัยนะคะคุณก้อง แล้วเจอกันนะครับคอปเตอร์” กองพลเข้าเปิดประตูแล้วนั่งประจำที่พลขับ ก่อนที่รถจะ
