SAIHMOK TALK
"ไปถึงทะเล เเต่ไม่ได้เเอ้มเพราะเมาเเอ๋เหรอวะ"
"เออ"
"ไอ้ควาย"
ผมที่เดินกลับมาพร้อมน้ำเปล่าถึงกับกลืนน้ำเเทบไม่ลง เพราะเจอคนที่นั่งหน้าเครียดที่โซฟาคาดคั้นผมมาเกือบสิบนาที
เมื่อคืนสายฟ้าเป็นคนเเบกร่างผมกลับมาส่งที่บ้าน เเล้วก็โบกเเท็กซี่กลับ ซึ่งผมเเม่งเสือกเฮิร์ทถึงศิระกานต์ไงก็เลยไปลงที่เหล้า
คออ่อนคอพับภาพตัดไปตอนไหนยังจำไม่ได้เลย
"แล้วมึงคุยเรื่องหนี้น้องมันยัง" ไอ้โฮมถามขึ้น
"คุยเเล้ว" ผมตอบกลับ ก่อนจะเดินลงมานั่งที่โซฟา
"น้องมันว่าไงบ้างวะ"
"ไม่ตกลงว่ะ เเถมยังมองค้อนกูด้วย"
คนตรงหน้าเลิกคิ้วด้วยความสงสัย ก็เข้าใจเเหละว่ามันอาจจะไม่เชื่อผมว่าเมื่อคืนไม่มีอะไร ทั้งที่บรรยากาศมันโคตรเป็นใจเลย
เออ ผมก็เเอบโกรธตัวเองเล็กน้อยเเหละวะ เเต่พอเห็นน้องมันเอาใจเก่งเหมือนคนคนนึง เเถมยังยิ้มหวานเหมือนกันอีกต่างหาก มันก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึง
"กูว่าน้องมันคงไม่ชอบเรื่องอะไรพวก
