PENHOUSE SAIHMOK
"ไปอาบน้ำสิ"
"เสื้อผ้าผมล่ะครับ ผมบอกให้พี่ไปส่งที่หอ พี่ก็ไม่ฟังผม"
ระหว่างทางผมก็บอกเขาเเล้วว่าให้ไปที่หอผม จะได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนไป เเต่เหมือนคนที่ได้คุมพวงมาลัยจะไม่เห็นด้วย
พี่หมอกพาผมมาที่เพ้นส์เฮ้าส์เขา ราวกับว่ามีเเผนอะไรบางอย่างที่ซ่อนเอาไว้
"ใส่เสื้อพี่ก็ได้ พี่ไม่ถือ" เขาพูดพลางทิ้งตัวนั่งลงที่ปลายเตียง
"เเต่ผมถือ" ผมกอดอกเเล้วมองค้อนเขาน้อยๆ
"งั้นก็ปล่อยวางซะเถอะนะครับ หรือเราจะเเก้ผ้าต่อหน้าพี่โดยที่ไม่ใส่อะไรเลยก็ได้ พี่นั่งดูเลย เอ้า"
ไม่พูดเปล่าเจ้าตัวยังเท้าคางสายตาจ้องมองผมเขม็ง จนต้องรีบยกมือขึ้นปกปิดร่างกายเอาไว้เเม้จะไม่ได้เปลือยต่อหน้าเขาก็ตาม
"โรคจิต.. ถ้าพี่ทำแบบนี้ผมจะคิดค่าล่วงเวลา"
"ได้ดิ"
เกลียดการไหวไหล่ของเขาชะมัดเลย แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่างานนี้ผมอาจจะได้เงินมากกว่าทุกวัน เรื่องอื่นไว้ทีหลังก็เเล้วกัน
"พี่เหมาเราทั้งวันเลยได้
