5| เจ็บ 1/1

616 คำ
ติ๊ง ! ‘ข่าวลือคือเรื่องจริงว่ะก้อย มึงทำใจได้นะ ถ้ายัง ก็แกล้งโง่ไปก่อน’ เรื่องแบบนี้มันแกล้งกันได้เหรอวะ สำหรับฉันมันไม่ได้อยู่แล้วมั้ย ให้แกล้งโง่ทำเป็นไม่รู้ว่ากำลังถูกแฟนที่คบกันมาสามปีนอกใจเนี่ย ยังไงก็ไม่ได้ ฉันเทงานเลี้ยงบริษัทเพื่อมาสะสางปัญหาส่วนตัว มาตามพิกัดที่เพื่อนรักส่งมาให้ ผับของคนมีระดับเกือบไม่ได้เข้าเพราะการแต่งตัว แต่ก็เอาตัวรอดพาตัวเองเข้ามาได้ พอเข้ามาก็ถูกเดินชนไม่พัก ยังไม่รู้ว่าจะต้องไปตรงไหน รู้แค่ว่าหลักฐานเด็ดมาที่นี่ในคืนนี้ หมับ ! “มานี่” กำลังจะอ้าปากแต่พอเงยหน้ามองเท่านั้นก็ก้าวขาตามไปทันที พนักงานใหม่ที่เคยเจอกันดึงมือฉันไปหาที่นั่ง ได้โซนมุมของร้าน คนไม่ค่อยเยอะและไม่อึดอัด “ไม่ได้อยู่ที่งานเลี้ยงเหรอ ” “ใช่ มาดื่มเหรอ” ฉันก้มมองตัวเองแล้วก็อดขำไม่ได้ สภาพนี้คงไม่ได้มาที่นี่เพราะอยากนั่งชิลล์อยากดื่มหรอก มันไม่ได้ไง “เปล่าหรอก” ไอ้น้องพนักงานใหม่กวักมือเรียกพนักงานให้เดินมาทางนี้พร้อมพยักหน้าให้ฉัน “อะไร ไม่ดื่มๆ” “ผมเลี้ยงเอง” ไม่อยากขัดน้ำใจเพราะน้องอุตส่าห์เสนอ ฉันก็เลยสั่งเบียร์มาดื่ม ถึงชีวิตจะบดซบฉันก็ยังใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไป ดื่ม เที่ยว ซื้อหวย เป็นสุขเล็กๆของคนมีรายได้น้อย ไม่ได้ตีกรอบให้ชีวิตตัวเองจนรู้สึกอึดอัด ไม่ได้อดเพื่อให้คนอื่นสบายเพราะความจริงคือทุกคนต้องมีอาชีพ ทำมาหากินเลี้ยงตัวเองก่อนร้องขอความช่วยเหลือ “มาบ่อยเหรอ” “เพิ่งมาเหมือนกัน” บ้านคงรวยแหละ ลำพังเงินเดือนพนักงานไม่มีปัญญาเลี้ยงเครื่องดื่มฉันได้หรอกแล้วน้องก็เป็นพนักงานใหม่ด้วย “ชื่ออะไร” คุยกันตั้งนานยังไม่รู้จักชื่อเลย “ควินต์” “ดื่มแก้วนี้แล้ว พี่ขอตัวนะ” ยังมีเรื่องที่ต้องเคลียร์รออยู่ “มีอะไรให้ช่วยมั้ย ผมรู้จักที่นี่ดี”เหมือนมีแสงแห่งความหวังส่องลงมา แต่อีกใจฉันก็ไม่อยากลากใครเข้ามา โดยเฉพาะน้องพนักงานใหม่หน้าอ่อนคนนี้ “ไม่เป็นไร” “ที่นี่ไม่ได้มีแค่โซนนี้หรอกนะ โซนวีข้างบนก็มี” “จริงเหรอ” หรือว่าพวกนั้นจะอยู่ข้างบนโซนวีอย่างที่น้องพนักงานบอก “ช่วยได้” “พี่ขึ้นไปเองก็ได้” “ถ้าไม่ได้จอง ขึ้นไปไม่ได้” ฉันก้มมองตัวเองอีกครั้ง สารรูปแบบนี้ผ่านประตูทางเข้ามาได้ก็บุญนักหนาแล้ว “ก็ได้ แต่หลังจากนั้นพี่ขอจัดการเองนะ น้องไม่ต้องเข้ามายุ่งนะพี่ไม่อยากให้น้องเดือดร้อน” “ได้ดิ” ทำความเข้าใจกันเสร็จฉันก็เดินตามควินต์มาที่บันไดทางขึ้น มีการ์ดยืนเฝ้าอยู่ฉันเริ่มกังวลว่าจะผ่านขึ้นไปได้หรือเปล่า “เชิญครับ” พอได้รับสัญญาณ น้องก็หันมาไหวไหล่ให้ฉันเดินตามขึ้นไป ฉันรีบก้มขอบคุณพี่การ์ดทันที “ง่ายจัง ขอบใจนะ” “บอกได้ยังว่ามาตามหาใคร” ทีแรกฉันก็อึกอักแต่พอขึ้นมาถึงตรงนี้ได้แล้วก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องปิดบังอีกต่อไป “แฟนน่ะ ตามเรื่องมาสักพักแล้ววันนี้จะเคลียร์ให้รู้เรื่อง” “โดนนอกใจเหรอ” ถามตรงดี “อือ” “ตามสบายเลย อยากเข้าห้องไหนได้หมด” “ดะ ได้เหรอ” -------------
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม