4| ตัวจี๊ด 1/2
1230 คำ
“ไม่เป็นไร”
“ไหนๆก็ไหนๆแล้วฝากเอกสารให้ท่านประธานด้วยนะ คงยังไม่มาทำงาน เอาเข้าไปวางไว้บนโต๊ะอ่ะ พี่ต้องไปทำงานต่อแล้ว”
“ได้ครับ”
“ขอบใจมาก ว่างๆจะพาไปเลี้ยงข้าว ถ้าได้เจอกันอีกอะนะ” ดูท่าทางงงๆสมกับเป็นพนักงานใหม่จริงๆนั่นแหละ แค่บอกว่าจะไปเลี้ยงข้าวก็ยังยกมือเกาหัว
“ครับ”
“อ่อ แล้วคืนนี้ไปงานเลี้ยงกับเขาหรือเปล่า มีโต๊ะมั้ย ไม่มีไปนั่งกับพี่ได้นะ” แสดงความมีน้ำใจกับน้องมันหน่อย ตอนเข้ามาทำงานแรกๆฉันก็เงอะงะแบบนี้นี่แหละ
“ไม่เป็นไร ขอบคุณครับ”
“เจอก็ทักพี่ได้นะ” ฉันยิ้มให้แล้วเดินออกจากตรงนั้นอย่างรีบๆเสี้ยววินาทีก็คิดขึ้นมาได้ว่า ลืมถามชื่อ แต่พอหันกลับไปก็ไม่เห็นน้องคนนั้นยืนอยู่ตรงนั้นแล้ว
“ผีปะวะ”
#ควินต์
“คืนนี้ผมไม่ไปนะ ยังไม่อยากเปิดตัวให้พนักงานในบริษัทรู้ว่าผมเป็นใคร”
“จะเล่นอะไรอีกล่ะเฮีย ป๊าทำงานจนจะหมดแรงตายอยู่แล้วนะ” ไอ้เฟยน้องชายคนเล็กโวยผมเสียงดัง ประโยคนั้นทำป๊าสำลักน้ำเกือบได้ตายจริง
“ไม่ได้ตายเพราะหมดแรงหรอก ตายเพราะลูกแช่งให้ตายทุกวันนี่แหละ”
“ป๊าไหวมั้ย”
“จะเล่นอะไรอีก ไอ้ไหวน่ะมันไหวอยู่แล้ว” แค่ป๊ารับปากว่าไหวก็พอ
“ภารกิจคัดกรองพนักงานอีกมั้งป๊า หรือว่าอยากมีเพื่อน คนอย่างเฮียใครจะไปคบเป็นเพื่อนวะ”
“ไล่มึงออกคนแรกเลยปะเฟย” ปวดหัว ปวดใจมีน้องชายกวนตีน ส่วนป๊าพอรู้ว่าตัวเองจะต้องนั่งเก้าอี้เป็นประธานต่อก็รีบเดินหนีออกไปเพราะไม่อยากฟังลูกชายเถียงกัน
“สงสารพนักงานรอเลย”
“ทำงานมาตั้งสองปีแล้วรู้จักพนักงานทุกคนหรือเปล่า” เป็นคำถามที่ทำให้ไอ้เฟยถอนหายใจพรืดใหญ่ใส่ผม
“บ้าปะเฮีย ลำพังงานก็พันกันเป็นหมอยแล้ว”บ้านเรามีลูกชายสามคน ผมเป็นพี่คนโต ไอ้เฟยเป็นน้องคนเล็กส่วนน้องคนกลาง ชวิล เพิ่งบินไปเรียนต่อโทที่อเมริกา ผมอายุ 29 ไอ้เฟย 25 ส่วนชวิล 27 บ้านที่มีลูกชายล้วนย่อมหาความสงบไม่เจอ อ่อนโยน พูดเพราะ แทบไม่มีเลยก็ว่าได้
“หยิ่ง”
“หยิ่งบ้าอะไร ก็บอกว่างานเยอะ”
“ได้ข่าวว่าสาวๆการตลาดสวย”
“น้องตาลอย่างเด็ด นมนี่ เท่านี้ ! อุ๊ย” อย่างไอ้เฟยเคยจริงจังกับงานด้วยเหรอ ลองปรึกษาเรื่องช่วงล่างกับใต้ร่มผ้าดูสิ แน่นไปหมด ทำท่าทางประกอบซะจนอยากถวายแข้งคู่ให้เลย
“เลือก ?” ผมเอียงคอแล้วถามออกไป มีพนักงานหญิงหน้าตาดีอีกกี่คนที่ตกเป็นเหยื่อของไอ้น้องเวรนี่
เฮ้อ ...
“ก็เลือกดิเฮีย เรามันหล่อเลือกได้อยู่แล้ว”
“เฮียอยู่ มึงต้องหยุด” ผมรู้ว่าป๊าห้ามอย่างสุดความสามารถแล้วเป็นเพราะสันดานล้วนๆเลย กินข้างนอกยังไม่พอลามมาถึงในบริษัทแบบนี้ ผมไม่โอเค
“โถ่เฮียก็แค่เล่นๆใครวุ่นวายก็แค่ไล่ออก”
“ไอ้เฟย โตแล้วนะ เฮียไม่ตามใจเหมือนป๊านะบอกไว้ก่อน” ผมชี้หน้าแล้วย้ำด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“จะให้ผมทำยังไงกับความสัมพันธ์ที่สานค้างเอาไว้ คนนี้ใช้เวลานานเลยนะเฮียกว่าจะเกลี้ยกล่อมสำเร็จ”
“มีแผนกไหนที่ยังไม่ได้บ้าง”
“บัญชี มีแต่ตัวจี๊ดๆ” ได้ยินแบบนั้นก็ทำให้ผมนึกถึงเรื่องเมื่อกลางวันขึ้นมา
“ขอบใจมาก ว่างๆจะพาไปเลี้ยงข้าว ถ้าได้เจอกันอีกอะนะ”
พนักงานหญิงที่บังเอิญได้เจอกันหน้าห้อง เธอน่าจะเป็นพนักงานแผนกบัญชี ที่รู้เพราะเอกสารที่ส่งให้ผม
เธอตัวเล็ก ผิวขาว พูดเก่ง ดูท่าไม่ยอมคน ไม่ใช่ผู้หญิงสวยจนทำให้สะดุดตาแต่สามารถมองได้นานๆโดยไม่รู้สึกเบื่อ แบบนี้ใช่มั้ยที่เขาเรียกกันว่า ผู้หญิงมีเสน่ห์ แต่คงไม่ใช่กับไอ้เฟย
“แค่ฉลาดกว่ามั้ย”
“โหเฮีย ด่าผมว่าโง่เลยดีกว่า”
“แล้วมันจริงมั้ย ผู้หญิงฉลาดไม่มีวันตกเป็นเหยื่อผู้ชายมักมากอย่างมึงหรอกเฟย”
“เฮียแม่ง ปากร้ายจังวะ”
“ร้ายเฉพาะกับมึงนี่แหละ น้องชั่ว” วีรกรรมของไอ้เฟยยังมีอีกเยอะ ถึงเวลาที่ผมต้องปราบมันให้อยู่หมัดสักที อายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้วยังทำตัวเรื่อยเปื่อยสร้างเรื่องให้ป๊าม๊าปวดหัวทุกวัน ถึงเวลาเป็นผู้เป็นคนสักที
“กลัวแล้วครับ” ปากดี สมกับเป็นน้องคนเล็ก
“คืนนี้ไปงานหรือเปล่า”
“จะไปปิดดีล เฮียอ่ะ ไม่ไปงานจะไปไหน”
“ผับไอ้ซี”
“ดึกๆเดี๋ยวตามไป จะไปกินเหล้าฟรี”
“กินตีนก่อนมั้ย”
“พูดไม่เพราะกับน้องตลอดเลย” แล้วใครใช้ให้มันสร้างเรื่องไม่หยุดหย่อนกันเล่า มีน้องก็เหมือนมีคู่ซ้อม เลือดตกยางออกไม่รู้เท่าไหร่เป็นเท่าไหร่ แต่มันก็ไม่เคยเข็ดสักครั้ง หาเรื่องให้โดนทุบไม่หยุดหย่อน กูจะบ้า มีน้องแบบนี้ ผิดกับชวิลลิบลับ นั่นน่ะ เทวดานางฟ้าส่งมาเกิด ส่วนไอ้เฟยคงจะเป็นสะเก็ดเงินที่เปรตทำหล่นเอาไว้ เพราะผมสงสารป๊าม๊าก็เลยต้องเข้มงวดและดุดันกับน้องแบบนี้ แต่ก็ดูมันสิ เคยกลัวที่ไหน ทะลึ่งขึ้นหน้าทุกครั้งที่ปะปทะกัน
PLUTO PUB
งานเลี้ยงที่โรงแรมคงกำลังครึกครื้นไม่ต่างจากผับของไอ้ซีตอนนี้ อีกไม่นานไอ้ตัวยุ่งก็คงตามมา ไอ้ซีกำลังวุ่นวายกับการเคลียร์ร้านหลังจากเปิดได้ไม่นานผลตอบรับที่ได้ก็ทำให้เพื่อนสนิทของผมคนนี้รีบหาทำเลที่ใหม่เพื่อขยายสาขาทันที
“กูไม่ได้นั่งเป็นเพื่อนนะต้องเคลียร์ลูกโซนวีว่ะ”
“ไม่เป็นไร กูชิลล์อยู่แล้ว”
“อยากได้อะไรก็สั่งเด็กได้เลย กูเลี้ยงเอง”
“เฮ้ย ไม่เอา” ตั้งใจมาอุดหนุนมาลงมาเลี้ยงได้ยังไง
“อย่าขัดไอ้ห่า ดวงกำลังขึ้น”
“จะว่ากูตัวเงิน ตัวทอง” ผมไหวไหล่ ยกแก้วเหล้ากระดกลงคอรวดเดียวจนหมดพลางกวาดสายตามองไปยังเบื้องล่างโซนเอ โซนที่มีแต่นักล่าและเหยื่อเด็ดๆเต็มไปหมด ของชอบไอ้เฟยเลยแบบนี้
ไอ้ซีแทบไม่ได้นั่ง เดินสั่งงานลูกน้องจนผมรู้สึกเวียนหัวแทน ระหว่างนั่งชิลล์อยู่คนเดียวสายตาก็พลันไปสะดุดกับใครคนหนึ่ง ยัยรุ่นพี่ที่แทนตัวเองว่าพี่กับผม
เธอยังสวมชุดเดิม ท่าทางเหมือนกำลังมองหาใครบางคน เงอะงะจนทำให้ผมลุกยืนเพราะมีผู้ชายตัวใหญ่เดินเข้ามาชนเธอ
“ไอ้ควินต์มึงจะไปไหน”
“หาเพื่อนดื่มหน่อย เหงา”
“เออๆ บอกว่าเป็นเพื่อนกูนะ พนักงานมันจะได้หาโต๊ะให้มึง”
“กูไม่อยากได้สิทธิพิเศษ มันไม่เรียลว่ะ”
และก็ผมถือแก้วเหล้าติดมือลงมาข้างล่างด้วย
--------------
- ผู้เขียน
