“โซ่… เฟื่องขอร้องอย่าทำแบบนี้”
“บอกแล้วไง ถ้าได้เธอเป็นเมียสาบานว่าจะดูแลอย่างดี”
“ฉันไม่ต้องการ ฉันดูแลตัวเองได้”
“อย่ามาสะดีดสะดิ้ง ฉันรู้ว่าเธอปันใจให้กับไอ้ลูกยากูซ่านั่น”
“เปล่า! ฟังเฟื่องก่อน”
“เอากับเธอก่อนแล้วฉันถึงจะยอมฟัง”
“กรี๊ดดด!!”
เพราะความหวงกลัวว่าเธอจะปันใจให้ชายอื่น เคนโซ่สติขาดสะบั้นเขาจะไม่ยอมพลาด สูญเสียอดีตคนรักผู้หญิงที่ตนเองเฝ้าคิดถึงและสนใจเสมอมา จึงจำเป็นต้องครอบครองเธอแม้ว่าจะเป็นวิธีที่รุนแรงและป่าเถื่อนก็ตาม
“ฮือๆๆ…อย่า” มือบางพยายามดันอกแกร่งที่คร่อมอยู่เหนือร่าง เธอผลักไสทุบตีสุดแรงแต่ทว่ายิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งรุนแรง
“อ่าส์! อยู่เฉยๆฉันอยากทำให้เธอมีความสุข”
“โซ่! พอเถอะนะ”
“เธอกำลังฝันไปเหรอ…ขออะไรที่ฉันให้ไม่ได้” สิ้นเสียงปากหยักจึงประกบไปที่ปากบาง แม้ว่าใบหน้าสวยจะมีน้ำตาแต่ทว่าเขากลับเลือกที่จะไม่สนใจ ปากหยักบดจูบปากบางอย่างร้อนแรงพยายา
