รักนี้ที่เคยสัญญา

ครืด ....ครืด.....ครืด!! ตืดด! " ฮัลโหลนายครับ " "อืม มีอะไรว่ามา ถ้าไม่สำคัญมึงเจ็บตัวแน่" ไททันนักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรงเป็นเจ้าของธุรกิจหลายอย่างทางธุรกิจที่ถูกกฎหมายและธุรกิจสีเทา ไททันมีหน้าตาหล่อตัวสูงหุ่นดีผิวออกสีขาว เขาเป็นผู้ชายที่หลายๆคนใฝ่ฝันแต่เขาไม่เคยมีข่าวเรื่องผู้หญิงเลยสักครั้งออกจะหวงเนื้อหวงตัวไม่ยอมให้ผู้หญิงเข้าใกล้ง่ายๆทำเอาใครหลายๆคนเข้าใจผิดคิดว่าเขาชอบผู้ชายไปแล้ว "เอ่ออ คือว่า..." กิตลูกน้องคนสนิทของไททันคิดเป็นทั้งบอดี้การ์ดเป็นคนขับรถบางครั้งก็เป็นเลขาในเวลาเดียวกัน 'เรื่องของเราจะสำคัญไหมนะแล้วถ้าไม่สำคัญกูจะโดนตืบไหมวะเนี่ย' "มึงอย่าลีลารีบๆพูดมาได้ไหมถ้าไม่งั้นก็วางสายไปเลยกูจะได้นอนน่ารำคาญจริงๆเลย" 'เอาวะเป็นไงเป็นกัน' "คือคุณอรวีโทรมาครับบอกว่าให้เริ่มแผนการที่คุยกันไว้ได้เลย" เมื่อได้ยินอย่างนั้นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์กับพวกที่มาทันทีถึงเวลาแล้วสินะ "อีก 2 วันเปิดรับสมัครเลขาส่วนตัวให้กูด้วยแล้วกัน" "ได้ครับท่าน" กิตถึงกับงงเมื่อกี้นี้เขาไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหมเจ้านายของเขาเนี่ยนะจะเปิดรับสมัครเลขาได้ยินมาว่าตั้งแต่ที่เจ้านายรับตำแหน่งมาไม่เคยมีเลขาส่วนตัวเลยสักคนเขาเคยถามเจ้านายก็พูดว่าไม่อยากทำงานร่วมกับผู้หญิงเพราะพวกหล่อนมันน่ารำคาญ ณ คอนโดหรูใจกลางเมือง บนเตียงขนาด king size มีร่างนุ่มนิ่มนอนหลับสนิทอยู่ ครืดดด ครืดด ครืดดด!!! "อือ..ใครโทรมาแต่เช้านะ ฮัลโหลสวัสดีค่ะ" "ฮัลโหลน้ำอิงตั้งใจฟังแม่ดีๆนะลูก" "ค่ะคุณแม่คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าคะ" น้ำอิงสาวแสนสวยลูกคุณหนูดีกรีนักเรียนนอกน้ำอิงเป็นผู้หญิงที่สวยมากเหมือนดาราผิวขาวตัวเล็กผมยาวดางตากลมโตเหมือนตุ๊กตา ไปที่ไหนทุกคนต่างก็ชื่นชอบเธอ "ตอนนี้บ้านของเราล้มละลายแล้วนะลูก" "ฮะอะไรนะคะที่บ้านของเราล้มละลายงั้นหรอไม่จริงนะคุณแม่อย่ามาอำหนูเลย" ไม่จริงไม่ใช่เธอไม่เชื่อคุณแม่ต้องแกล้งงอำเธอแน่ๆที่บ้านของน้ำอิงรวยมากจะมาล้มละลายได้ยังไงล่ะ "จริงจ้ะลูกตอนนี้ที่บ้านของเราถูกฟ้องล้มละลายแล้วแถมยังติดหนี้นอกระบบอีกตั้งหลายที่ตอนนี้พวกมันก็กำลังตามทวงเงินที่พ่อกับแม่ยืมไปอยู่" อรวีบอกกับลูกสาวด้วยน้ำเสียที่สั่นเครือเหมือนจะร้องไห้ 'นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ยฉันฝันหรือเปล่า' "แล้วพ่อกับแม่จะเอายังไงต่อหรอคะ" "คืออย่างนี้นะลูกฟังพ่อนะเรื่องนี้พ่อกับแม่ปรึกษากันแล้วพวกเราจะไปอยู่ต่างประเทศกันสักพัก"พิภพบอกลูกสาวให้เข้าใจ "แล้วหนูล่ะคะหนูต้องไปด้วยหรือเปล่า" "ไม่จ้ะพ่อกับแม่จะไปกันแค่สองคนลูกอยู่นี่แหละแม่ให้คนเอาเสื้อผ้าแล้วเขาใช้ที่จำเป็นของลูกไปให้ลูกแล้วอยู่ข้างล่างคอนโดลูกอย่าลืมลงไปเอานะ" "หนูต้องอยู่ที่นี่คนเดียวหรอแล้วหนูจะอยู่ยังไงล่ะคะ" "ตอนนี้พ่อกับแม่ต้องไปแล้วล่ะหนูต้องดูแลตัวเองดีๆนะเอาไว้เดี๋ยวพ่อกับแม่จะติดต่อไปอีกทีนะ" "ดูแลตัวเองดีๆนะลูก" "ไม่เดี๋ยวเดี๋ยวก่อนสิคะ" ตู๊ดๆๆๆๆ!!! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ยที่บ้านล้มละลายงั้นหรอแล้วเราล่ะเราจะอยู่ยังไงล่ะทีนี้ ติ๊งหน่องติ๊งหน่อง! "ใครมาอีกวันเนี่ยมันใช้เวลาไหม" ติ๊งหน่องติ๊งหน่อง!! "ค่ะๆๆรู้แล้วค่ะใจเย็นๆสิคะกำลังจะไปเปิดค่ะ" น้ำอิงตะโกนออกไปบอกคนข้างนอกที่กำลังกดอ๊อดอยู่ 'ใจร้อนจริงๆเลยรอหน่อยก็ไม่ได้' เมษารีบเดินไปเปิดประตูพบว่าลูกน้องของคุณพ่อคนสัมภาระของเธอมาวางไว้ให้เธอหน้าห้องเรียบร้อยแล้ว "นี่ของใช้ของคุณหนูนะครับ" พูดจบเขาก็รีบเดินออกไปทันที "เดี๋ยวก่อนสิ แล้วของเยอะแยะขนาดนี้ไม่คิดที่จะช่วยยกหน่อยหรอ " มีสาวตะโกนตามหลังคนที่เดินจากไป "อะไรเนี่ยช่วยแค่นี้ก็ไม่ได้หรอ แต่ก็ยังดีนะที่อุตส่าห์ยกขึ้นมาให้ไม่ต้องลงไปเอาเองเหมือนที่คุณแม่บอก" "อื๊ดดด เห้อ..! หมดสักที ของอะไรนักหนาเนี่ยเยอะชะมัด" หญิงสาวรู้ตัวเรานอนบนเตียงกำลังคิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นอยู่เธอโทรกลับไปหาพ่อและแม่ของเธอตั้งหลายครั้งแต่พวกท่านก็ไม่รับสาย ของฉันชีวิตต่อจากนี้จะเป็นยังไงล่ะเนี่ยน้ำอิงคิดไม่ตกเพราะตอนนี้บัตรกดเงินสดและบัตร ATM บัตรเครดิต ที่พ่อของเธอให้ไว้ก็ถูกอายัดไปหมดเหลือเพียงเงินสดที่ติดตัวอยู่แค่ไม่กี่หมื่นบาทแล้ว" "คุณขาฉันไม่อยากทำกับลูกแบบนี้เลยเราไปบอกความจริงกับแกดีกว่าไหมคะฉันสงสารแกน่ะ" "ไม่เอาหน่าคุณถ้าเราไม่ทำอย่างนี้ลูกก็ไม่ยอมโตสักทีเราไม่ได้อยู่กับแกไปตลอดชีวิตนะแกต้องอยู่ด้วยตัวเองให้ได้คุณต้องอดทนนะปล่อยให้ลูกได้ทำอะไรด้วยตัวเองบ้าง ไม่งั้นน้ำอิงมัวใช้ชีวิตอยู่แบบนี้ก็ไม่โตสักที เราไปเที่ยวกันให้สบายใจดีกว่า" "ก็ได้ค่ะ" อรวีสงสารลูกและกลัวลูกจะโกธตัวเองเหลือเกิน เอาล่ะเพื่อนๆทุกคนมาถึงตอนนี้ก็เริ่มเดาออกกันแล้วใช่ไหมล่ะคะ ใช่แล้วพิภพกำลังจะดัดนิสัยลูกคุณหนูขี้เอาแต่ใจของน้ำอิงให้ได้เรียนรู้ชีวิตบ้าง อิงอรจึงไปขอให้ไททันลูกของเพื่อนสนิทช่วยด้วยอีกแรงอย่างน้อยตอนที่พวกเธอไม่อยู่น้ำอิงก็น่าจะมีที่พึ่งที่ไว้ใจได้สักคน ฝากกดไลค์กดติดตามเป็นกำลังใจให้ ไรท์ด้วยนะคะ♥️♥️ ​​​​​​