บทที่1 ตัวต้นเรื่อง
1210 คำ
2 วันก่อนหน้านี้
"นี่คุณยัยน้ำอิงลูกรักของคุณไม่กลับบ้านอีกแล้วหรอวันนี้" คุณพิภพถามภรรยาเรื่องลูกสาวตัวแสบ
"น่าจะไม่นะคะเมื่อกี้ฉันโทรไปก็ไม่เห็นรับสายเมื่อตอนเย็นเห็นบอกว่าจะออกไปเที่ยวกับเพื่อน"
"เอาอีกแล้วนะไปเที่ยวเลี้ยงเพื่อนอีกแล้วตั้งแต่เรียนจบมาไม่เห็นจะทำงานทำการอะไรเป็นหลักแหล่งบอกให้มาช่วยบริหารบริษัทก็ไม่มาเอาแต่เที่ยวเล่นไปวันๆแล้วอย่างนี้เมื่อไหร่จะโตล่ะอายุก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว"
"คุณก็ให้เวลาลูกอีกหน่อยสิคะตอนนี้แกก็เพิ่งเรียนจบมาได้ไม่นานลูกน่าจะยังไม่พร้อมอีกอย่างแกก็เป็นลูกเพียงคนเดียวของเรายังไงก็ต้องเข้ามาบริหารบริษัทแทนคุณอยู่แล้วล่ะ"
"คุณก็เอาไปให้ท้ายลูกแบบนี้แหละดูสิเสียคนหมดแล้วเอาแต่ขอเงินพ่อแม่ไปเลี้ยงเพื่อนๆเพื่อนของเฮียน้ำอิงแต่ละคนพึ่งพาไม่ได้สักคนอย่าผมอยากรู้จริงๆถ้าลูกของเราไม่มีเงินเท่านั้นอยากจะคบน้ำอิงอยู่ไหม" พิภพก็รักลูกไม่ต่างจากอิงอรแต่เขาอยากให้นางเอกพึ่งพาตัวเองได้บ้าง
"ไม่รู้แหละน้ำอิงก็โตแล้วมีวุฒิภาวะมากพอแล้วมัวแต่เที่ยวเล่นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้วคุณลองคิดดูสิน้ำอิงเป็นลูกเพียงคนเดียวตอนนี้ก็ยังทำงานทำการไม่เป็นแต่ถ้าหยุดอยู่ๆเราสองคนเกิดเป็นอะไรขึ้นมาแล้วแกจะอยู่ยังไง"
อิงอรคิดตามที่พิภพพูดเธอก็เห็นด้วยกับสามีแต่ไม่รู้จะทำยังไงก็ลูกไม่อยากทำเธอก็ต้องตามใจสิเธอมีน้ำอิงเป็นลูกแค่คนเดียวนะ
"แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะคะ"
"ผมคิดว่าคงต้องปล่อยให้น้ำอิงเรียนรู้ชีวิตด้วยตัวเองบ้าง"
"แล้วจะทำยังไงล่ะคะคุณ"
"ผมคิดแผนเอาไว้แล้วลูกคุณน่ะดื้อจะตายถ้าบังคับให้ไปบริหารงานที่บริษัทก็คงไม่ยอมหรอกเอาอย่างนี้แล้วกันส่งให้เวลาคุณวันนึงอีก 2 วันโทรไปบอกน้ำอิงว่าเราล้มละลายแล้วเราจะออกไปอยู่ต่างประเทศ"
"มันจะดีหรอคะลูกจะอยู่คนเดียวได้หรอ" อิงอรเป็นห่วงลูกสาวแต่ไหนแต่ไรน้ำอิงไม่เคยต้องลำบาก
"ได้สิไม่ได้ก็ต้องได้คุณจะโทรไปบอกเองหรือจะให้ผมบอกถ้าผมบอกผมจะบอกพรุ่งนี้เลยดีไหม"
"ไม่ค่ะฉันจะบอกลูกเองแล้วคุณคิดว่าจะพูดความจริงพูดกับน้ำอิงเมื่อไหร่คะ"
อะไรของคุณคุณหญิงยังไม่ทันบอกก็จะให้พูดความจริงแล้วหรอเอาน่ะผมจะให้แกเรียนรู้ชีวิตสัก 1 ปีถ้าแกคิดได้ก่อนก็อาจจะไวกว่านั้นคือถ้า 1 ปีแล้วแกคิดไม่ได้ก็อาจจะเพิ่มเป็น 2 ปีเราจะได้ถือโอกาสนี้ไปฮันนีมูนกันดีไหมล่ะ" พิภพพูดแล้วจะส่งยิ้มให้กับภรรยาที่ยังสาว
"งั้นก็ได้ค่ะ" อิงอรจำเป็นต้องฟังคำสั่งของสามีเพราะเธอเองก็อยากให้ลูกสาวเป็นผู้เป็นคนกับเขาสักทีแต่เธอก็ยังเป็นห่วงลูกสาวอยู่ดีจึงมีข้อแม้กับสามีหนึ่งอย่าง
"แต่ฉันขอฝากให้เพื่อนของฉันดูแลลูกได้ไหมค่ะ นะ นะคะอย่างน้อยก็เพื่อความสบายใจของฉัน" เธอทำหน้าออดอ้อนสามี
พิภพเห็นอย่างนั้นก็ต้องใจอ่อน เขารักภรรยามากจึงยอมทำตามที่เธอขออย่างน้อยก็ให้เธอสบายใจว่าลูกสาวจะไม่ลำบากจนเกินไป
"ก็ได้คับคุณหญิงของผม" พิภพพูดพร้อมกับจับมือเรียวของภรรยาขึ้นมาหอม
ถึงแม้พวกเขาจะอายุเยอะและแต่งงานกันมาหลายสิบปีแล้วก็ตามแต่ความหวานไม่เคยลดลงเลยสักนิด เรื่องนี้คนในบ้านรูกันดีว่าพิภพกับอิงอรหวานกันมากขนาดไหน ไม่เว้นแม้แต่ต่อหน้าลูกสาวอย่างน้ำอิง ซึ่งเธอก็เคยแซวคุณพ่อกับคุณแม่อยู่บ่อยๆ
ตืดด ตืดดด ตืดด!!!
"ฮัลโหลสวัสดีค่ะคุณหญิงอิงอร"
"สวัสดีค่ะคุณหญิงพรทิพย์"
"มีอะไรรึเปล่าค่ะทำไมอยู่ๆถึงโทรมาได้ ปกติติดต่อยากเหลือเกิน" คุณหญิงอิงอรเมื่อได้ยินเพื่อนสนิทพูดอย่างนั้นก็ถอนหายใจออกมายาวเหยีด
เห้อออออ!!!
"เป็นอะไรเธอ มีเรื่องอะไรไม่สบายใจบอกฉันได้นะ" เพื่อนรักเปลี่ยนสรรพนามทันที เมื่อรผู้ว่าอีกฝ่ายน่าจะมีเรื่องกลุ้มใจจริงๆ
"คือว่าฉันกับคุณภพ ปรึกษากันเรื่องยัยน้ำอิงน่ะสิคืออย่างงี้นะ..." คุณหญิงอิงอรเล่าทุกอย่างที่เธอคุยกับสามีให้เพื่อนฟัง
"เรื่องก็มีตามที่ฉันเล่า ฉันทำอะไรไม่ได้ความผิดส่วนนึงที่น้ำอิงเป็นแบบนั้นก็มาจากฉันที่ตามใจลูกมากจนเกินไป เลยอยากจะมาขอความช่วยเหลือจากเธอสักหน่อย"
"เธอไม่ต้องห่วงสบายใจได้เลยฉันจะช่วยเธออย่างเต็มที ฉันคิดว่าหลังจากที่เธอบอกหนูอิงฟ้าแล้วเธอจะต้องหาสมัครงานแน่เลยฉันจะให้ตาไททันจัดการหาตำแหน่งที่เหมาะสมไว้ให้หนูอิงฟ้าดีไหมล่ะ อย่างไงสองคนนี้ก็เคยสนิทกันไททันน่าจะช่วยน้องได้ เธอคิดว่าไง"
"ถ้าเป็นแบบนี้ก็ดีน่ะสิ" คุณหญิงอิงอรเริ่มคลายความกังวล อย่างน้อยลูกสาวเธอก็น่าจะไม่ลำบากในการทำงานเท่าไรนัก
"งั้นเดี๋ยวฉันไปคุยกับลูกก่อนน่าจะไม่มีปัญหาอะไร ถ้าเธอบอกกับหนูน้ำอิงแล้วก็โทรหาเลขาของไททันได้ทันทีเลยนะ"
"ได้ ขอบใจมากนะคุณหญิงพรทิพย์เพื่อนรัก"
"ยินดีมากจ้ะคุณหญิงอิงอร" ความจริงแล้วคุณหญิงพรทิพย์อยากได้น้ำอิงมาเป็นลูกสะใภ้มาก เพราะเธออยากเกี่ยวดองกับเพื่อนของเธอ
ความจริงสองบ้านคุยกันเนื่องที่จะหมั่นหมายเด็กทั้งสองเอาไว้แล้ว และเรื่องนี้เธอก็เคยพูดกับไททันแล้วด้วยเจาก็ไม่มีท่าทีปฎิเสธอะไร แต่ทางฝั่งนั้นยังไม่เคยบอกกับน้ำอิง เรจะเห็นว่าเธอยังเด็กเกินไปควรรอให้โตกว่านี้เพนาะตอนนั้นน้ำอิงอายุเพียงแค่11ปี ส่วนไททันอายุได้16ปีดังนั้นพวกเขากะว่าจะรอให้น้ำอิงอายุครบ 15 ปีจึงจะคุยเรื่องนี้แต่ยังไม่ทันที่จะได้มั่นหมายไททันก็ต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศเสียก่อนหลังจากที่เขากลับมาน้ำอิงก็ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศแล้วเหมือนกันทั้งคู่เลยไม่ได้เจอกันอีกเลย แต่ดูแล้วเรื่องนี้ไม่น่าจะอยากแล้วล่ะ
เป็นอย่างไงกันบ้างค่ะเรื่องนี้สนุกเข้มข้นมากเลยนะ อย่าลืมเข้ามาอ่านตอนใหม่กันต่อนะคะ
- ผู้เขียน
