ตอนที่ 8.ไม่ได้เปิดแต่ก็ไม่คิดจะปิด

1511 คำ

“ใครเหรอคะพี่?” คู่ขาวัยกระเตาะกระซิบถาม “เพื่อนคนที่หน้าตาดีๆ คนนั้นหรือเปล่าคะ” สาวสวยอีกนางที่มาด้วยถามเสียงกระเส่า “ใช่ ไอ้หมอนั่นแหละ อุตส่าห์ชวนมาแดกข้าวจะมาหรือไม่มาก็พูดไม่ชัด” “ตกลงเขาจะมาหรือเปล่าคะ?” “ไม่รู้สิ ไม่รู้ว่ามันอารมณ์ไหนด้วย” เอกทศตอบแบบไม่ใส่ใจ ใครจะไปกะเกณฑ์คีรีได้ หมอนั่นเอาแต่ใจตัวเองมาตั้งแต่สมัยวัยรุ่นแล้ว “คุณคะ คุณควรจัดการเรื่องลูกชายคุณสักทีนะคะ” ปลายฟ้าออกความเห็น สีหน้าหมองๆ ของสามีที่เกิดขึ้นหลังบุตรชายคนเดียวยอมกลับมาประเทศบ้านเกิด แต่กลับไม่ยอมกลับมาบ้าน คีรีกลับไปค้างอ้างแรมที่อพาร์ทเม้นท์ส่วนตัว มรดกที่มารดาของเขาทิ้งไว้ให้ “คุณก็รู้ปลาย ไอ้ลูกคนนี้มันหัวแข็ง” คำรนตอบเสียงแผ่ว เขาเองก็ไม่รู้จะหาวิธีไหนในการดึงบุตรชายกลับมาบ้าน นับตั้งแต่คีรีตั้งตัวต่อต้าน ไม่ยอมรับภรรยาคนใหม่ นับแต่นั้นก็ไม่เคยกลับมาเหยียบที่คฤหาสน์พิพัฒไพบูรณ์อีกเลย “หากเป็น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม