“เพื่อนก็ดี เห็นหน้าตาดีๆ กลัวจะเป็นแฟนหมอตา หมอหนุ่มๆ แถวนี้จะได้พอมีหวัง” เสียงพึมพำตามหลังมา ทำให้ต่อมหงุดหงิดของคีรีวิ่งพล่าน ไม่นานเขาก็เดินมาถึงจุดที่พยาบาลด้านหน้าชี้บอก ห้องพักผ่อนของบรรดาหมอ ที่ไม่อนุญาตให้คนนอกเข้าไปได้ ซึ่งเขาได้รับการอนุญาตเป็นกรณีพิเศษ กันตาคงบอกพยาบาลเหล่านั้นไว้แล้ว หลังจากขึ้นกระทั่งลิฟต์ตามคำบอกเล่า ซึ่งพยาบาลเหล่านั้นชี้แจ้งอย่างละเอียด เขาถอนใจหลายรอบ พยายามปลีกตัวมากกว่าสองครั้งแต่ก็ยังไม่สามารถหลุดออกมาได้ คีรีพยายามอดทนให้มากขึ้น ไม่อย่างนั้นแววตาของกลุ่มคนตรงหน้าจะเปลี่ยนไป เขาไม่ชอบการถูกไล่ต้อนแบบนี้ ครั้งหน้าเขาควรกำชับกันตา หากคนเหล่านี้ไม่อยากถูกเขาแผลงฤทธิ์ใส่ ประตูลิฟต์เปิด ก็เห็นบริเวณห้องโถงกว้าง มีทางเดินตรงไประหว่างทางมีห้องพักสำหรับแพทย์หลายห้อง คีรีมองหาเลขห้องที่พยาบาลด้านหน้าบอกไว้ ‘301’ ในที่สุดเขาก็เดินจนมาเจอจุดหมาย แต่เพราะคีรีเ