นึกถึง
1443 คำ
“เรื่องของกู...มึงไม่ใช่แฟนทำไมกูต้องตอบมึงว่ะ” ตุบ ดิวผลักฉันให้ชนเข้ากับผนังห้องน้ำ สงสัยมันคงโกรธ นี้มึงก็ชอบใช้ความรุนแรงว่างั้น
“กูไม่ใช่แฟนมึง...แต่ตอนนี้กู” พูดสิว่ะจะอ้ำอึ้งอยู่ทำไม แม่งเสือกลิ้นพันกัน
“ตอนนี้อะไรว่ะ”
“อยากเป็นอะไรที่มากกว่าแฟน”
ดิวยังคงเดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆ
“กูไม่ชอบใช้ของต่อจากคนอื่นว่ะ” อ้าว หมดทางหนีแล้วกูต้องสู้มึงใช่มั้ยเนี่ย
“มึงคิดว่ามึงเลือกได้” อ้าว ไอ้นี้ฉันก็คนนะโว้ยจะเอามั่วๆ ได้ไงว่ะ เดี๋ยวก็ติดโรคตายห่ากันพอดี
“กูเลือกได้”
โมเมตวาดใส่หน้าดิว แต่เขาก็ยังคงยิ้มเย้ยเธอเหมือนคนบ้า
“แต่กู...ไม่ให้มึงเลือก”
"มึงต้องการอะไรจากกูว่ะเนี่ย"
"กูอยากเป็นแฟนกับมึง คบกับกูมั้ย กูหล่อนะ" ครับผมหล่ออันนี้เรื่องจริง มันต้องชอบอยู่แล้วก็หน้าผีอย่างมันไม่มีผู้ชายหล่อตกถึงท้องหรอก
“หล่อตาย พระเอกในซีรีย์กูหล่อกว่ามึงเยอะ”
"มึงกำลังมโน กูนี้ของแท้ ลูบได้ สัมผัสได้ อมได้ใหญ่ด้วยสนใจจะกินมั้ยครับ" ดิวพูดแล้วโยกสะโพกเบียดเข้าหา
"บริการดีแค่ไหนว่ะ"
"ถึงใจฟินทั้งคืน แต่ถ้าอยากแซ่บต้องเหมาถึงเช้าแล้วจะร้องซี๊ดสุดยอดกว่าผัวมโนอีกนะครับจะบอกให้"
"....." นี้กูต้องใจเย็นกับมึงด้วยเหรอว่ะ เอาเถอะว่ะดิว ช่วยๆ มันหน่อยก็แล้วกัน
โมเมค่อยๆ ใช้มือลูบไปตามหน้าอกของเขาจนมาถึงใบหน้า ก่อนจะยิ้มให้เขาตายใจดิวหลับตาลงเขากัดริมฝีปากแน่นเมื่อมือของเธอลูบวนที่เป้ากางเกงของเขา
"อ๊าาา รู้สึกดีจัง"
ผลัวะ
โมเมอาศัยจังหวะที่ดิวเผลอกระชากผมของเขาก่อนจะจับกระแทกกับผนังห้องน้ำเสียงดัง ตุบ
“อ่ะ...แม่งเฮ้ยอีผีมึงหลอกให้กูอยาก”
"กูก็ไม่ได้พูดว่ากูจะเอากับมึงนี้หว่า ช่วยไม่ได้อยากเสนอตัวกูก็สนองมึงไง วินๆ ทั้งคู่อ่ะ" ว่าไงล่ะไหวอ่ะเปล่าเนี่ย โห้ถ้าจะไหวเอาอีกก็ได้นะหรือจะเอาให้เลือดอาบเลยก็ได้นะ เดี๋ยวจัดให้ แต่จะว่าไปแล้วมันก็เลี้ยงข้าวฉัน ไหนจะซื้อรถให้อีกวันนี้มึงก็กินตีนไปก่อนก็แล้วกันคิดเสียว่าเป็นออเดิฟ ฉันรีบเดินออกมาทันที แต่
หมับ เขาจับขาฉันไว้ข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างก็กุมหัวตัวเองเลือดยังไหลอาบหน้าอยู่เลย มือมึงนี้เร็วดีแท้
พลัวะ โมเมใช้เท้าถีบเข้าไปที่หลังเขาเต็มแรง ดิวพยายามลุกขึ้นแต่โมเมก็ถีบไปที่กลางหลังเขาอีกครั้งพอเห็นเขาไม่ขยับโมเมถึงยอมหยุด
“อิ่มจังตังค์อยู่ครบ” ปัง โมเมรีบปิดประตูทันทีแต่พอหันกลับมาก็มีพวกเสือกที่อยากรู้เรื่องชาวบ้านเต็มไปหมด หงุดหงิดชะมัด
“มองไรว่ะ ไม่เคยเห็นคนหรือไง” เห็นแล้วมันน่าแจกฝ่าตีนให้หมด พวกชอบเสือก รู้ไหมยัยพวกนั้นทำอะไรหลังจากที่ฉันตะโกนด่าก็พากันวิ่งเข้าห้องน้ำบ้างก็ทำอะไรไม่ถูก ดีนะที่ร้านอาหารของมันอยู่ใกล้กับคอนโดเพื่อนฉันไม่งั้นฉันก็คงต้องไปนั่งแท็กซี่ที่อาจมีพวกโรคจิตหื่นกามอีกก็เป็นได้
ก๊อก ก๊อก ศึกรักเคาะห้องประตูเพื่อนของเธออยู่พักหนึ่งกว่าจะมีคนยอมมาเปิดประตู
“เห้ย...มาได้ไงว่ะ” ไอ้หน้าหล่อตรงหน้าฉันมันชื่อว่า แท็ก แท็กเป็นเพื่อนฉันที่ยอมรับนิสัยฉันได้ ก็ได้รับบ้าง ไม่ได้บ้าง
“เหาะมามั่ง...ถามโง่ๆ”
ฉันชอบมาอยู่ห้องแท็กมากกว่ามันคงเป็นเพราะฉันมีเพื่ออยู่เพียงคนเดียว หรือเพราะอยู่ด้วยกันมาก่อน มันก็นานมาแล้วที่ฉันต้องแยกกันอยู่กับมันก็เพราะมันดันพาผู้หญิงมานอนที่ห้องทั้งที่ฉันยังนั่งอยู่ที่เตียงยัยนั้นก็บ้าเอาเสื้อผ้าฉันไปใส่ไม่ตบด้วยตีนก็บุญสุดแล้ว
“หน้ามึงไปโดนอะไรมา...อีเม” อีเม ไอ้นี้หัวร้อนทุกครั้งที่เห็นฉันมีแผลเรียกฉันว่าอีเมเลย ลื่นหูมาก
“บอกกูมามึงไปซัดกับหมาที่ไหนมาว่ะ...หน้ามึงมันฟ้อง” พรีบ โมเมนั่งลงบนโซฟาทำเป็นไม่สนใจแท็กที่นั่งลงข้างๆ
“อีเมมึงบอกกู” เขายังพยายามถามโมเม
"....." หนีจากไอ้เหี้ยนั้นมาเจอไอ้บ้านี้หรือไงว่ะ มีแต่คนเป็นห่วงฉันดีใจ
ฉันผลักแท็กออก เพราะฉันตอนนี้กำลังสนใจผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งดื่มเบียร์ในห้องมากกว่า ดูแล้วน่าจะไม่ใช่แฟนแท็ก น่าจะเป็นเพื่อนแท็กมากกว่า
โมเมเดินไปหยุดต่อหน้าก่อนจะนั่งลงกวาดสายมองไปตามร่างก็พบว่าบริเวณลำคอและน่าอกมีแต่รอยพวกนั้นเต็มไปหมด
“แล้วไงมึงดื่มเยอะแบบนี้ว่ะชา”
“กูก็แค่อยากดื่ม” แล้วมันก็ถามสารทุกข์สุกดิบกัน โดยที่ฉันก็ยังนั่งดื่มกับเขาเฉยเลย หน้าฉันนิด้านนะเนี่ย
“เดี๋ยวไปทำธุระก่อนมึงอย่าพึงไปไหนนะ” อยู่ก็โง่นะสิ ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าฉันเธอชื่อชา เอาแต่ดื่มอย่างเดียวไม่สนใจคนรอบข้างเลยสักนิด
“ดื่มไปมันก็ทำให้ไม่ลืมเรื่องราวพวกนั้นได้หรอก” ทำเป็นสอนเขา ตัวเองก็ดื่ม ชาหัวเราะเสียงดัง เออ คนบ้าคุยกัน อ่ะไปล่ะ ฉันปล่อยให้ชานั่งดื่มไปคนเดียวก่อนจะนั่งรถกลับมาดูรถตัวเองที่โดนทิ้งไว้
“แล้วจะขับอะไรกลับว่ะที่นี้...เป็นเพราะไอ้บ้านั้นคนเดียว” ไม่รู้ว่าป่านนี้จะตื่นจากการเฝ้าสวมหรือยัง เขาจะทำหน้าอย่างไงเมื่อโดนผู้หญิงถีบสลบอยู่ในห้องน้ำ ถึงกับลั่นเลย อยากจะถีบแรงกว่านี้อยู่หรอก
“ถ้าพรุ่งนี้กูไม่เห็นรถนะ...มึงตายแน่ไอ้ดิว” ถึงฉันจะเป็นพวก ปากหมาพาซวย หรือพวกหัวร้อน ฉันก็มีงานอยู่นะฉันทำงานที่คลับแห่งหนึ่งและตอนนี้กำลังจะไป
ก๊อกๆๆๆ
“ใครวะ”
“อ้าวเจ๊มีไรอ่ะ” ผู้หญิงสูงวัยตรงหน้าฉันเธอคือเจ้าของห้องเช่า
“มีพัสดุส่งมาให้โมเมอยู่ข้างล่างนะ” ใครส่งอะไรมาว่ะ หืมคงไม่ใช่หรอกมัง ฉันเดินลงมาข้างก่อนจะพบกับรถมอไซค์บิ๊กไบค์สีดำคันหนึ่งรุ่นใหม่ล่าสุดที่ใฝ่ฝันมานาน
“มันเอาจริงเว้ยเห้ย” แม่ง ฉันนี้โคตรนับถือมันเลยนะเนี่ยสายเปย์ตัวพ่อเสียด้วย ทั้งเลี้ยงข้าว ไหนจะซื้อรถคันใหม่ให้อีก ขนาดมันโดนตีนฉันไปนะเนี่ยน่านับถือมันจริงๆ เลยว่ะ แล้วมันรู้ที่อยู่ฉันได้ไงว่ะช่างมันเถอะแต่โคตรสวยเลยวุ้ยยย
เอาจริงดิไอ้ดิวมันออกรถคันใหม่ให้ฉันจริงๆสมกับที่เป็นสายเปย์จริงๆ ติ๊ดดดด
“แม่ง...ใครโทรมาอีกว่ะเนี่ย” ไอ้แท็กมันมีไรอีกว่ะ
“มีอะไร...รีบพูดมา” แม้ปากจะพูดแต่มือของเธอก็ลูบมอไซค์คันใหม่ด้วยสีหน้ามีความสุข
“เงียบ” มันโกรธที่กูหนีมาว่างั้น
“อ้าว...ไม่พูดแล้วมึงจะโทรมาหา.....มึงเรอะ” ฉันนี้หัวร้อนเร็วกว่าที่มึงคิดอีกนะโว้ย
“มึงหนีกู” แค่เนี่ยที่มึงอยากบอก
“อย่าดราม่ากับกู...อีก20นาทีมึงก็เจอกูแล้ว” ทำงานที่เดียวกันมันรู้ทั้งเบอร์ห้องที่อยู่จะหนีไปได้ไงว่ะทำตัวอย่างกับแฟน
“ค๊าบ...ที่รักไปรับเพื่อนให้หน่อยดิ” ปากหมา
“กูไม่ใช่ที่รักมึง...แล้วไปรับใครว่ะ”
อ้าวตัดสายฉันทิ้งซะงั้นไอ้บ้าเฮ้ย แต่แล้วกลับมีข้อความเข้าพร้อมที่อยู่และรูปของคนที่ฉันจะต้องไปรับ ออ สายเมานี้เองนึกว่าใคร ข้อความสุดท้าย
“อยากช้าล่ะเดี๋ยวตาย” มึงห้ามหรือมึงยุฉันไอ้แท็ก เพื่อนบ้า
- ผู้เขียน
