“อื้อออ…พี่ติณณ์ !” ฉันที่รู้สึกตัวก็ผลักพี่ติณณ์ออกอย่างแรง
ให้ตายสิ เขากำลังทำอะไรอยู่กับร่างกายของฉันก็ไม่รู้แต่ที่แน่ๆฉันคิดดีไม่ได้เลย
“ทำอะไรของพี่” เมื่อพี่ติณณ์ออกจากตัวของฉัน ฉันก็ถามขึ้นด้วยความตกใจ
“เสื้อเธอเปิด ฉันเลยจะดึงลงให้” พี่ติณณ์พูดขึ้นด้วยท่าทางหัวเสียนิดๆเหมือนกับว่าเขาไม่พอใจอะไรสักอย่าง
“ละ...แล้วมันจะเปิดได้ยังไง” ฉันถามขึ้นอีกครั้งเพราะท่าทางของเขามันบ่งบอกว่าเขาโกหก
อีกอย่างความเปียกชุ่มจากหน้าอกของฉัน มันก็ทำให้ฉันต้องคิดเป็นอย่างอื่นเพราะแค่เสื้อเปิดมันคงไม่ได้ทำให้หน้าอกของฉันเปียกชุ่มหรอกนะ
“ฉันจะรู้หรือไง เห็นเสื้อเธอเปิดฉันก็จะปิดให้แล้วน้ำก็หก” พี่ติณณ์พูดขึ้นอีกครั้งแต่ภายในความมืดกับแสงจันทร์อันน้อยนิดทำให้ฉันไม่สามารถมองใบหน้าของเขาได้ชัด
“น้ำอยู่ตั้งไกลจะมาหกใส่หน้าอกหนูได้ยังไง” ฉันถามขึ้นต่อ ถึงแม้ภายในใจจะไม่เชื่อว่าเป็นน้ำก็เถอะแต่ในเมื่อ
