“มึงคิดอะไรกับน้อง” ไอ้พายุถามผมขึ้นทันที
“เออ คิดยังไงกับน้องไอริน” ไอ้คิมหันต์เองก็ถามขึ้นต่อ
“และเพราะอะไรมึงถึงทำกับน้องแบบนั้น” ตามด้วยไอ้เรย์ที่มันเอ่ยปากพูดขึ้นอีกคน
“มึงเอาทีละคนได้ไหม” เพราะประโยคคำถามที่พวกมันถามมา ผมจับใจความและตั้งใจฟังแล้วแต่ไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะมันเล่นพูดขึ้นต่อๆกันแบบนี้ ใครจะไปฟังทัน
“คำถามแรก มึงคิดยังไงกับน้องไอริน” ไอ้พายุเป็นคนแรกที่พูดขึ้น
“กูไม่ได้คิดอะไร”
ผั๊วะ !
“ไอ้สัส ตบกูทำไม” ผมโวยวายขึ้นเมื่อไอ้เรย์ที่นั่งอยู่ข้างๆตบผมเข้าเต็มแรงด้วยฝ่ามือของมัน
“มึงไม่คิดอะไรแล้วทำไมต้องไปดูดนมน้องเขาแบบนั้น" ไอ้เรย์พูดขึ้นด้วยท่าทางหัวเสีย
“มึงต้องมีเหตุผลไอ้ติณณ์” ไอ้คิมหันต์พูดขึ้นต่อ
ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าผมตอบคำถามอะไรพวกนี้ไม่ได้
“หรือมึงชอบน้องไอริน” ถ้าถามว่าชอบหรอ ผมก็คงตอบไม่ได้เพราะผมไม่รู้ว่าผมชอบเธอหรือเปล่า
“กูไม่รู้” ผมตอบกลับไปท
