“ถ้าอย่างนั้น พวกเราสามคนนอนด้วยดีไหมเจ้าคะ? แล้วให้ท่านน้าหยวนไปนอนที่เรือนของเราแทน”
เหย้าหลีได้ยินเช่นนั้นก็หน้ากลายเป็นสีชมพูระเรื่อ ฝ่ายพ่อบ้านต้วนถึงกับสะอึกไปเล็กน้อย แม้เขาจะเป็นพ่อหม้ายภรรยาตายมาเกือบแปดปีแต่ก็ไม่เคยคิดจะแต่งงานใหม่
การที่ลูกสาวพูดชวนสตรีอื่นให้ไปนอนร่วมเตียงกับเขาก็เท่ากับ จุดประกายให้ชายหนุ่มนึกถึงเรื่องบนเตียงขึ้นมา ต้วนชางห่างเหินเรื่องพรรค์นั้นมาได้หลายปีแล้วเพราะเห็นว่าบุตรสาวค่อยๆ เติบโตขึ้นทุกวัน เขาอยากดูแลนางให้เต็มที่เสียก่อน
ต้วนชางเหลือบมองเหย้าหลีก็รู้สึกว่าสตรีเผ่าเหลียนซาผู้นี้นับได้ว่าดูดี ไม่น้อย นางงดงามยิ่งกว่าสาวใช้ทุกคนในวังจี
“ไม่ได้หรอกเสี่ยวซวง ท่านน้าหยวนต้องนอนกับแม่ทุกคืน เจ้ามานอนกับแม่ที่ห้องนี้ได้เพียงคนเดียว” เหย้าหลียกมือขึ้นลูบแก้มเด็กน้อยเบาๆ
“เสี่ยวซวง เจ้าได้นอนกับท่านแม่แล้ว ข้าดีใจด้วย” อี๋เฉินยิ้มกว้าง
“ใช่
