ท่านชายจีคิดจะกลับไปที่เรือนนอนเพื่อรอคุยกับภรรยา พลันได้รับข้อความลับจากแม่ทัพผู้หนึ่งในค่ายหลวง ทำให้เขากับลี่เทียนเป่าต้องเดินทางออกไปหารือเรื่องสำคัญ ชายหนุ่มจำใจต้องออกจากวังจีไป
“เหล่าจี เจ้าทำหน้าหงิกหน้างอเช่นนี้ ผู้อื่นเห็นคงคิดว่าเจ้าเคร่งเครียดเรื่องสงครามชายแดน” ลี่เทียนเป่าทั้งพูดทั้งขำ
“ปากมากจริง! เรื่องของพวกเขาสองคนเกี่ยวพันกับปัญหาชายแดนแคว้นหมิงด้วยนะ ข้าต้องให้ความสนใจอยู่แล้ว”
ลี่เทียนเป่าได้ยินก็หัวเราะลั่นรถม้า “เหล่าจี เจ้าเก็บคำพูดนี้ไว้หลอกคนอื่นเถอะ กับข้าพูดความจริงได้”
จีหลุนเบือนหน้าหนีมองออกไปด้านนอกรถม้าพร้อมกับร้องฮึจนขึ้นจมูก กุนซือหนุ่มขำจนตัวโยน พอสงบใจได้ก็ชวนสหายพูดคุยเรื่องจดหมายลับนั่น
“บางทีเรื่องที่คุณชายเซียงพูดกับฮูหยินน้อย อาจจะเป็นเรื่องที่เราถูกเรียกให้ไปคุย ห้าเผ่าน่าจะเริ่มระส่ำระสายแล้ว”
“อืม ข้าก็คิดเหมือนเจ้า” สีหน้าของแม่ทัพหนุ่มเค
