บทที่ 50 รักษาห้าวัน

1446 คำ

หยวนจู้กับเหย้าหลีที่ยืนอยู่มุมห้องได้ยินคำพูดนั้นของฝู่กั๋วกงด้วย สาวใช้ทั้งสองก็พลอยอกสั่นขวัญแขวน พวกนางจ้องไปยังนายหญิงที่นอนหงายอยู่บนเตียงด้วยความเป็นห่วง “ท่านพ่อให้ข้าตามไปเอาหรือไม่ขอรับ?” ท่านชายจีที่ยืนอยู่ข้างๆ เอ่ยขึ้น กัวเอินถงหายใจไม่ทั่วท้อง นางกลัวว่าฝู่กั๋วกงจะกลับไปยังห้องลับแล้วรู้ว่าไข่มุกสวรรค์ในกล่องเล็กๆ นั้นถูกนางขโมยไป เห็นทีเหย้าหลีจะต้องถูกต้วนชางนำตัวไปสอบสวน คราวนี้งานวิวาห์อาจจะกลายเป็นงานศพ ระหว่างที่สตรีทั้งสามในห้องกำลังลุ้นจนเหงื่อแตก เสียงของเจ้าของวังจีก็ดังขึ้น “ไม่ต้อง ข้าเอามาด้วยแล้ว” ฝู่กั๋วกงส่ายหน้าให้กับบุตรชาย กัวเอินถงตกใจจนหน้าซีด ‘อย่าบอกนะว่าไข่มุกสวรรค์ที่ข้าอุตส่าห์ไปขโมยมาด้วยความยากลำบากเป็นของปลอม ที่แท้ฝู่กั๋วกงก็เก็บของจริงไว้กับตัวเองมาตลอด’ เจ้าของวังจีล้วงเอาถุงผ้าเล็กๆ ออกจากสาบเสื้อ หยิบเอาไข่มุกสีขาวขนาดหัวแม่มือออกมา กัวเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม