กัวเอินถงนั่งอยู่บนรถเข็น เช้านี้นางกระสับกระส่ายเพราะคอยให้เหย้าหลีมารายงานผล เมื่อคืนองครักษ์หญิงของนางบอกว่าจะออกไปหลอกล่อให้พ่อบ้านต้วนพูดความจริงออกมาโดยการใช้ผงยาเปิดใจ แต่รอจนสายเหย้าหลีก็ยังไม่โผล่มา ซ้ำหยวนจู้ก็ยังหายหน้าไปอีก
ก่อนฟ้าสาง ท่านชายจีตื่นขึ้นเพื่อไปฝึกกระบี่อยู่ร่วมครึ่งชั่วยาม กลับมาก็ยังเห็นภรรยานั่งจิบน้ำชาก็เลิกคิ้ว
“หยวนจู้กับเหย้าหลียังไม่มาอีกหรือ?”
ฮูหยินน้อยวางจอกน้ำชาแล้วส่ายหน้า “หยวนจู้คงจะช่วยดูแลบุตรสาวของพ่อบ้านต้วนอยู่กระมังเจ้าคะ? แต่เหย้าหลีข้าไม่แน่ใจ”
“เจ้าควรจะได้เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนะ เดี๋ยวข้าไปเรียกสาวใช้มาให้” จีหลุนเดินออกไปเรียกสาวใช้ประจำเรือนสองคนให้เข้ามาช่วยภรรยาแต่งตัว “เดี๋ยวข้าจะพาเจ้าไปรับประทานเช้ากับท่านพ่อท่านแม่เอง”
ระหว่างที่จีหลุนเข็นรถของนางไปยังห้องโถงที่ท่านฝู่กั๋วกงกับกั๋วฮูหยินกำลังนั่งสนทนากันอยู่ เขาสังเกตเห็นว่ากัวเ
