รสรักสัมผัสหวาม
เกือบเที่ยงคืน ชาวบ้านเริ่มทยอยกันกลับบ้านเรือนของตัวเอง ส่วนคนที่เมามายจนพยุงตัวไม่ไหว ก็โดนหิ้วปีกกลับไป ภูมินทร์นั่งมองแล้วส่ายหน้าไปมา เพราะตอนนี้เขาเองก็เกือบพยุงตัวไม่ไหว สายตาเริ่มพร่าเลือนมองทางเดินเป็นภาพซ้อนทับ แต่สายตาของเขาจับภาพญารินได้เด่นชัด โดยหล่อนกำลังนั่งฟุบอยู่บนแคร่ โดยมีผู้หญิงสองคนที่ยืนประคองตัวไม่ไหวกำลังเขย่าแขนหล่อนอยู่ ภูมินทร์เห็นดังนั้นก็ยันกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเดินตรงไปหา
“เดี๋ยวผมจัดการเองครับ”
สาวบ้านป่าเงยหน้าขึ้นมอง เพ่งสายตาเพื่อมองใบหน้าบุคคลตรงหน้าให้แน่ชัด และเมื่อเห็นชัดว่าเป็นใคร มุมปากหยักก็ฉีกกว้าง
“ด้ายค่ะด้าย” เธอตอบกลับเสียงยานคาง ก่อนจะหันไปพยักเพยิดกับเพื่อนอีกคนแล้วกอดคอกันเดินออกไป โดยปล่อยให้หนุ่มสาวชาวกรุงจัดการกันเอง
“ระวังหน่อยซี่” เสียงทุ้มห้าวเอ่ยบอกเมื่อสาวในวงแขนที่กำลังประคองกลับที่พักทิ้งน้ำหนักลงทั้งตัว
