ธนาตย์เดินเป็นหนูติดจั่นยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูหลายครั้งใจกระวนกระวายเป็นห่วงเมีย อยากตามไปแต่ก็ต้องดูแลลูกปล่อยหล่อนให้ออกไปช็อปปิ้งไร้พันธะเป็นสาวโสดไม่รู้ว่ามีไอ้หน้าไหนหลงมาจีบไหม แค่คิดเขาก็หึงจนหงุดหงิดไปหมด เดินไปชะเง้อคอมองนอกประตูก่อนกลับมานั่งลงข้างชวินทร์ที่มีสีหน้าหงุดหงิดไม่แพ้กันนั่นก็เพราะกว่าจะสร่างเมาตื่นขึ้นมาก็พบว่าฐานิดาไม่อยู่บ้านแต่งตัวสวยออกไปเดินห้าง!
สองหนุ่มแห่งบ้านชนานนท์มีสีหน้าไม่ต่างกันนักทำให้คุณนายเจ้าของบ้านที่เพิ่งผ่านมาเห็นหลุดเสียงหัวเราะ สองหนุ่มออกอาการแต่คนร้องประทวงคือธนาตย์
“คุณแม่ หัวเราะอะไรครับ”
“ชูว์ เดี๋ยวน้องเกวมาเห็นมาได้ยินเสียงห้วนๆ แข็งๆ นั่นหรอก” ท่านเอ็ดลูกชายคนเล็กแล้วก็หัวเราะขึ้นอีกครั้ง
ธนาตย์หน้าบึ้งมากกว่าเดิมยกมือขึ้นกอดหน้าอกทว่าในนาทีต่อมาก็ได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามาจอดหน้าบ้าน รีบวิ่งไปดูก็เห็นสองสาวกลับมามีข้าวของพะรุงพะรังเต็มส
