ลีลาต่อรองว่า ขอมาอยู่อีกห้องหนึ่ง ไม่ใช่ห้องที่เธอกับใหญ่เคยอยู่ด้วยกัน พร้อมพงศ์จึงจัดห้องที่อยู่ใกล้ ๆ กับเขาให้เธอ
หญิงสาวผู้เพิ่งสูญเสียยอมรับพร้อมกับเสียงขอบคุณแผ่วเบา ในความเป็นจริงแล้ว เธอกำลังรู้สึกขวยอาย
เพียงไม่กี่วันที่เข้ามาอยู่ที่นี่ ทำไมลีลาจะไม่รู้ว่า มีชุดชั้นในของเธอหายไป และจะเป็นฝีมือของใครไปไม่ได้นอกจาก... ป๊ะป๋าพร้อมพงศ์
ใจของหญิงสาวโอนอ่อนให้กับพร้อมพงศ์มาตั้งแต่ใหญ่ยังมีชีวิต การสูญเสียคนรัก อาจสร้างความทุกข์ระทมให้กับเธอก็จริงอยู่ แต่อีกแง่หนึ่ง เท่ากับเปิดโอกาสให้เธอได้ใกล้ชิดกับพร้อมพงศ์ได้อย่างถูกต้อง
ลึก ๆ อยากลอง
ความหื่นกระหายของใหญ่ที่เธอสัมผัสนั้น จัดว่าเร่าร้อนแล้ว แต่พร้อมพงศ์นี่สิ น่าจะเหนือกว่าลูกชายหลายเท่า
กางเกงชั้นในที่หายไปเป็นเครื่องพิสูจน์
ความรู้สึกของลีลา ตอนที่อยู่ในโรงยิมออกกำลังกับพร้อมพงศ์ ก็บอกกับเธอว่า ป๊ะป๋าหื่นแค่ไหน
แก่นกายของพร้อมพงศ์ที่เธอรู้สึกได้ ก็ต้องไม่ธรรมดา
อีกอย่าง ผู้ชายแบบนี้ แค่คิดถึงเท่านั้น เธอจะเกิดอารมณ์รุ่มร้อน เมือกน้ำหวานผุดพรายขึ้นมาเต็มผนังช่องทางรัก
ค่ำวันต่อมา...
ก๊อก ๆ ๆ
“เดี๋ยวค่ะ เพิ่งอาบน้ำเสร็จ”
เสียงใส ๆ ของลีลาแว่วออกมาจากในห้อง
ลีลาเปิดประตูห้องออกมา ทำให้พร้อมพงศ์เกิดอาการใจเต้นรัว เพราะเธอมีเพียงผ้าขนหนูกระโจมอก
กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากครีมอาบน้ำโชยแตะจมูก
หยาดน้ำเกาะพราวบริเวณเนินไหล่ ร่องอก... สายตาของพร้อมพงศ์เผลอหยุดอยู่ที่ร่องอกขาว ๆ ของลีลา
หายใจแรง
“ป๊ะป๋ามีอะไรหรือเปล่าคะ”
“เอ้อ...”
“จะเข้ามาก็ได้นะคะ”
เพียงเท่านี้ มันยิ่งกว่าคำเชื้อเชิญ แม้ความหมายจะไม่ใช่การออกปากตรงไปตรงมา แต่นี่คือ...การเชื้อเชิญอย่างไม่ต้องสงสัย
พร้อมพงศ์ผลุบเข้าไปในห้อง งับประตูลง
ร่างสวยของลีลาชะงัก เอี้ยวมองนิดหนึ่ง ก่อนจะหลุดปากเสียงสะท้าน เมื่อพร้อมพงศ์ตัดสินใจรวบ
กระกบด้านหลัง
แขนแข็งแรงโอบรอบเอว
“ป๊ะป๋า...”