11
520 คำ
“อย่าว่าป๊ะป๋านะ ป๊ะป๋าต้องการหนูจริง ๆ”
“หนูเป็นแฟนของคุณใหญ่นะคะ”
“ใหญ่ไม่อยู่แล้ว เมื่อคืนป๊ะป๋าฝันว่าใหญ่มาหา”
“จริงเหรอคะป๊ะป๋า”
“จริง”
“หนูไม่เห็นฝันเลย”
“แต่ป๊ะป๋าฝัน ใหญ่บอกว่าฝากหนูเอาไว้ให้ป๊ะป๋าดูแล”
“จริงอ่ะ”
“จริงที่สุดจ้ะ”
“อุ๊ย มือซนจังค่ะป๊ะป๋า”
ด้วยหัวใจของหญิงสาวนั้น... จะว่าไปแล้ว พร้อมจะเป็นของพร้อมพงศ์ตั้งนานแล้ว เมื่อพร้อมพงศ์รั้งให้เธออยู่ เธอจึงอยู่ต่อแทบจะทันที
ลีลาไหวตัว ขนลุกซู่ชูชัน เช่นเดียวกับหัวนมที่ซ่อนอยู่ใต้ปมผ้าขนหนู เพราะมือหนาของพร้อมพงศ์กำลังเลื่อนจากเอวขึ้นมาข้างบน
ไม่แค่นั้น ร่องก้นของเธอรับรู้ว่า แท่งรักขนาดใหญ่ของพร้อมพงศ์ซึ่งใจของเธออยากจะสัมผัสของจริงตั้งนานแล้ว ตอนนี้แท่งใหญ่กำลังคึกคักนาบแนบ ราวกับจะบุกทะลวงเสียให้ได้
พร้อมพงศ์ซุกใบหน้าเข้าหาต้นคอ สูดเอาความหอม
ตอนนี้... มือหนาเลื่อนขึ้นไปจนถึงเนินอก และในที่สุดก็สัมผัสกับดอกตูมนุ่มหยุ่น
หัวนมของลีลาชูชันในบัดดล
“ป๊ะป๋าจะเอาหนูทำเมียเหรอคะ”
ลีลาหลับตาลง หลุดปากเสียงพร่า
“เป็นเมียของป๊ะป๋าได้ไหมล่ะจ๊ะ”
“อุ๊ยย...”
ปมผ้าขนหนูถูกนิ้วซนของพร้อมพงศ์สะกิดจนหลุด ผ้าขนหนูไม่สามารถโอบอุ้มเรือนร่างงดงามของหญิงสาวเอาไว้อีกแล้ว
ตอนนี้ ความงดงามราวกับประติมากรรมนาบแนบอยู่กับร่างกายกำยำแข็งแรงของพร้อมพงศ์
เลือดสาวร้อนฉ่า ลมหายใจดังรุนแรง ความรู้สึกของเธอสะทกสะท้าน
“ป๊ะป๋า... หนู...”
มือหนาของพร้อมพงศ์เค้นนมจากเต้าของเธอ อารมณ์ของเธอรัญจวนเสียจนต้องสอดมือเข้าไปข้างหลังสัมผัสกับแท่งรักในกางเกงของเขา
“โอ้วว์... นี่มัน...”
“ของป๊ะป๋าใหญ่ไหม”
พร้อมพงศ์กระซิบถามพร้อมกับงับติ่งหูของเธอด้วยความรู้สึกที่ไม่แตกต่างหรืออาจจะมากกว่าเธอหลายเท่า
“ใหญ่ค่ะ”
“ใหญ่มากแค่ไหน”
“ป๊ะป๋าถามทำไมคะ หนูใจจะขาดอยู่แล้ว”
“ป๊ะป๋าอุ้มหนูไปที่เตียงนะจ้ะ”
“ป๊ะป๋าได้สิทธิ์นั้นค่ะ... อุ๊ย...ว้าว....”
ร่างกายของพร้อมพงศ์นั้นแข็งแรงผิดวัย ตอนที่ก้มลงช้อนร่างของหญิงสาวขึ้นนั้น เบาหวิวราวกับหมอนใบหนึ่ง
หญิงสาวหัวเราะคิก คว้าต้นคอของเขาเอาไว้ตามสัญชาตญาณ
เขาวางร่างของเธอลงบนเตียงแล้วก้มตามลงเข้าไปประกบริมฝีปากของเธอ ความเร่าร้อนของลีลา ได้ว่างเว้นมานานนับตั้งแต่ความสูญเสีย
ดังนั้นเปลวไฟสวาทจึงคุโชนและลุกพรึบขึ้นอย่างรวดเร็ว
ลีลาแทบจะขาดใจกับจูบอันหนักหน่วงของพร้อมพงศ์ ลิ้นกระดกไว ลิ้นที่สามารถเกี่ยวเอาลิ้นของเธอในปาก
ริมฝีปากที่สามารถบดคลึงกับริมฝีปากของเธออย่างรู้จังหวะ
มีความอ่อนโยน ซ่อนกับความหนักหน่วงรุนแรง
“พอเถอะค่ะ หนูใจจะขาดแล้วค่ะ”
- ผู้เขียน
