EP.3: แรกพบสบตา
1791 คำ
“ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณคลอสนะครับ” ทรงพลนักธุรกิจรุ่นใหญ่ยิ้มกว้างพร้อมพูดออกมาด้วยความยินดีที่ได้ร่วมงานกับนักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อไฟแรงผู้ประสบความสำเร็จแห่งปีที่ทุกคนต่างพากันอยากร่วมงานด้วยอย่างคลอส หลังจากที่เขาพึ่งได้เซ็นสัญญาร่วมงานกับอีกฝ่ายไป
“ครับ” คลอสตอบรับสั้น ๆ พร้อมกับกดยิ้มตรงมุมปากนิด ๆ ตามสไตล์ของเขาที่เป็นคนไม่ค่อยพูดและถือตัวเป็นที่สุดเขาไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับใคร นี่ถ้าไม่ใช่เรื่องธุรกิจจริง ๆ เขาไม่มีทางมานั่งปั้นหน้าอยู่แบบนี้หรอก
ในระหว่างที่ทั้งคู่กำลังพูดคุยเรื่องธุรกิจกันอยู่นั้นจู่ ๆ ก็มีเสียงเล็กแหลมพูดจาด้วยน้ำเสียงออดอ้อนอ่อนหวานทักทายทรงพลดังมาจากทางด้านหลังของคลอสแค่เพียงได้ฟังก็รู้ทันทีว่าเป็นเสียงของผู้หญิงเพียงแต่เขาไม่รู้ว่าเป็นใครเท่านั้นเอง
“คุณพ่อคะ รสาขอโทษนะคะที่มาช้ารถติดมาก ๆ เลย” พูดจบหญิงสาวก็เดินไปนั่งลงข้างทรงพลพร้อมกอดแขนเอาหน้าซบไหล่ด้วยท่าทางออดอ้อน
“น่าตีนักนะเรามาช้าจริง ๆ นี่พ่อคุยงานกับคุณคลอสจนเสร็จแล้วเพิ่งจะมาถึงนี่ก็กำลังจะแยกย้ายกันกลับแล้วด้วย” ทรงพลพูดตำหนิลูกสาวด้วยเสียงเข้มแบบไม่จริงจัง มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าปลอม
“รสาขอโทษจริง ๆ นะคะ”
“อืม ๆ เออ... คุณคลอสผมต้องขอโทษด้วยนะครับมัวแต่คุยกับรสา งั้นผมถือโอกาสแนะนำลูกสาวของผมให้คุณคลอสได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการเลยแล้วกันครับ นี่รสาลูกสาวคนเดียวของผมครับ รสาลูกที่คุณคลอส”
“สวัสดีค่ะ คุณคลอส” รสาส่งยิ้มหวานแบบเชิญชวนให้คลอสอย่างไม่คิดปิดบัง เธอเคยได้ยินชื่อเสียงของเขามามากแต่ไม่คิดว่าจะได้มาเจอตัวจริง ๆ แบบนี้ เพียงแค่สบตาเขาเท่านั้นเธอก็รู้สึกหลงใหลในตัวเขา อยากครอบครองอยากจับจองเป็นเจ้าของเขาเพียงคนเดียว ต่อจากนี้เธอจะต้องคิดหาหนทางให้ได้ใกล้ชิดและทำความรู้จักเขาให้มากกว่านี้ เธอจะใช้โอกาสที่พ่อเธอได้ร่วมธุรกิจกับเขาใกล้ชิดเขาให้ได้ เธอคิดว่าเสน่ห์ของเธอสามารถทำให้เขาหันมาสนใจเธอได้ไม่ยาก
“ครับ” คลอสเพียงแค่เอ่ยทักทายกับพยักหน้าให้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกรำคาญสองพ่อลูกนี้เต็มแก่แล้วนี่ต้องมาทนฟังสองพ่อลูกนี้พูดจาไร้สาระอยู่อีก จนคลอสต้องหันไปปรายตามองไรอัลคนสนิทที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขาเพื่อสื่อความหมายที่เข้าใจกันเพียงสองคน
“คุณทรงพลครับ ผมกับคุณคลอสต้องขอตัวก่อนนะครับพอดีเรามีธุระที่อื่นต่ออีก”
“อ้าว!!! จะไปแล้วเหรอครับ นี่ผมกะว่าจะให้รสาพาคุณคลอสไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาอยู่พอดีเลยนะครับเนี่ย”
“เอาไว้โอกาสหน้านะครับ ตอนนี้ไม่ได้จริง ๆ” ไรอัลรีบปฏิเสธทรงพลด้วยน้ำเสียงและท่าทางสุภาพ มองจากนอกโลกยังรู้เลยว่านายทรงพลกำลังพยายามหาทางเปิดโอกาสให้ลูกสาวตัวเองได้ใกล้ชิดกับคลอสอีกทั้งตัวลูกสาวก็มองเจ้านายเขาอย่างกับจะจับกลืนกินลงท้องแบบนั้น
“ได้ ๆ ถ้าอย่างงั้นเอาไว้โอกาสหน้าแล้วผมจะให้รสาติดต่อไปนะครับ” เมื่อโดนอีกฝ่ายปฏิเสธอย่างแข็งขันทรงพลก็ต้องจำใจยอมแต่ก็ยังไม่วายหาโอกาสให้ลูกสาวของตัวเองอีกจนได้
“ครับ งั้นขอตัวก่อนนะครับ” ไรอัลพูดจบก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับคลอสก่อนที่ทั้งคู่จะพากันเดินออกไปพร้อมกัน พอเดินออกมาห่างจากสองพ่อลูกนั้นพอสมควรไรอัลก็ไม่รอช้าที่จะเอ่ยแซวเจ้านายที่พ่วงตำแหน่งเพื่อนสนิทของตัวเอง
“ลูกสาวคุณทรงพลสวย เซ็กซี่ดีนะครับ เจ้านายไม่คิดสนใจจะไปต่อกับเธอสักหน่อยเหรอ”
“หึ”
“แหนะ สงสัยจะไม่ถูกใจเจ้านายละสิ ก็อย่างว่าดูเปรี้ยวซะเข็ดฟันขนาดนั้น”
“...” คลอสยังคงเงียบไม่ได้พูดโต้ตอบอะไรไรอัลออกไปเขาได้แต่ฟังอีกฝ่ายพูดถึงลูกสาวทรงพลไปเรื่อย ๆ ตามประสาคนช่างพูดอย่างไรอัล
“แต่ผมว่าดูท่าทางแล้วเธอไม่น่าจะปล่อยเจ้านายผ่านไปง่าย ๆ นะครับ ฮ่า ๆ ๆ ๆ” พูดจบไรอัลก็หัวเราะออกมาอย่างชอบอกชอบใจ ผิดกับอีกคนที่ตวัดสายตาคมมามองคนพูดด้วยสายตาไม่พอใจติดดุ จนอีกฝ่ายรีบพูดเปลี่ยนเรื่องก่อนจะโดนอีกฝ่ายทำมากกว่ามอง
“แล้วนี่เจ้านายจะไปที่ไหนต่อหรือกลับเข้าบริษัทเลยครับ”
“เข้าบริษัท” ถึงเขาจะชอบมีอะไรกับผู้หญิงที่เข้าหาและเสนอตัวแต่ก็ใช่ว่าเขาจะไม่เลือก ถ้าผู้หญิงคนไหนมีท่าทีที่คิดจะตามจิกตามกัดเขาก็จะหลีกเลี่ยงและปล่อยผ่านไปเพราะชีวิตเขามีผู้หญิงเข้ามาให้เลือกไม่ขาดสาย แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่คิดจะให้ความสำคัญหรือสนใจผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษเลยสักคนออกจะรำคาญด้วยซ้ำไป อย่างมากก็แค่ One Night Stand แล้วก็จบ ๆ กันไปหนึ่งคนหนึ่งครั้งไม่เกินนั้นไม่กินซ้ำสองนั่นคือนิยามของเขา อย่างว่าผู้หญิงเสนอเขาก็สนองทำไงได้เขามันคนโสดและก็เป็นผู้ชายก็ต้องมีอารมณ์อย่างว่ากันบ้างเป็นเรื่องธรรมดา
เอี๊ยดดดดดด
ระหว่างที่คลอสกำลังนั่งคิดอะไรเพลิน ๆ อยู่ก็ต้องตกใจกับการเบรกรถกะทันหันจนทำให้เขาต้องตวัดสายตามองไรอัลด้วยความไม่พอใจ ดีที่เขาคาดเข็มขัดนิรภัยไม่อย่างนั้นตัวเขาอาจจะหัวแตกหรือไม่ก็พุ่งออกไปนอกรถเป็นแน่เบรกซะแรงขนาดนั้น
“เจ้านายเป็นอะไรหรือเปล่าครับ พอดีมีคนวิ่งตัดหน้ารถผมเลยต้องรีบเบรก” ไรอัลรีบหันมามองสำรวจคลอสพร้อมกับพูดบอกถึงเหตุสุดวิสัยที่ทำให้เขาต้องหยุดรถกะทันหันแบบนี้
“...”
“เดี๋ยวผมขอลงไปดูหน่อยดีกว่าว่าทางนั้นเป็นอะไรมากหรือเปล่า”
“อืม” คลอสรับคำในลำคอพร้อมกับพยักหน้าให้ไรอัลรีบลงรถไปดูคู่กรณีที่วิ่งตัดหน้ารถของพวกเขา
ไรอัลเปิดประตูรถลงมาก็เจอกับร่างเล็กในชุดนักศึกษาที่กำลังนั่งขดตัวอยู่บนพื้นในอาการสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด ถ้ากลัวขนาดนี้จะมาวิ่งตัดหน้ารถเขาทำไม ไรอัลได้แต่บนในใจก่อนเขาจะเข้าไปใกล้ ๆ คนที่อยู่กับพื้นเพื่อดูว่าได้รับบาดเจ็บมากน้อยแค่ไหน แต่เขามั่นใจว่าเขาเบรกทันรถไม่ได้ชนแน่นอน
“เธอ... นี่เธอ เป็นอะไรหรือเปล่า” ไรอัลยื่นมือไปแตะไหล่ของคนตรงหน้าเมื่อเขาพยายามเรียกแล้วแต่อีกฝ่ายกลับไม่มีท่าทีว่าจะได้ยิน
“ฮึก... ขอโทษค่ะ ขอโทษจริง ๆ ที่วิ่งตัดหน้ารถคุณแบบนั้น” หญิงสาวที่ได้สติก็รีบเอ่ยขอโทษก่อนจะเงยหน้าขึ้นมอง เพียงแค่เห็นหน้าไรอัลก็ได้แต่อึ้งให้กับความน่ารักของสาวน้อยคนนี้ที่เขาเกือบขับรถชน เขายอมรับว่าเธอหน้าตาน่ารักสวยหวานเหมือนตุ๊กตาแม้สภาพจะดูมอมแมมไปบ้างแต่ความสวยน่ารักนั้นก็ไม่ได้ลดลงเลย แต่ที่เขาสะดุดตาจริง ๆ ไม่ใช่หญิงสาวแต่กลับเป็นแมวน้อยในอ้อมแขนเธอมากกว่า
“เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“ไม่ค่ะ”
“แล้วทำไมถึงวิ่งตัดหน้ารถแบบนั้น ถ้าฉันเบรกไม่ทันเธอจะเป็นยังไงรู้ไหม”
“พอดีหนูเห็นน้องแมวกลัวตัวสั่นอยู่กลางถนนก็เลยวิ่งเข้าไปช่วยค่ะ หนูกลัวน้องโดนรถชนตาย” หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ยังสั่นอยู่เล็กน้อยพร้อมกับก้มลงมองลูกแมวในอ้อมแขนของตัวเอง
“ห๊ะ!!! ช่วยแมว เฮ้อ... จะช่วยใครอะไรยังก็ดูด้วยสิครับไม่ใช่วิ่งตัดหน้ารถแบบนี้” พอไรอัลได้ยินแบบนั้นถึงกับออกอาการเหนื่อยอกเหนื่อยใจให้กับความคิดของเธอคนนี้พร้อมกับบ่นร่ายยาวออกมาทันที คนอะไรคิดแต่จะช่วยชีวิตคนอื่นแต่ไม่ห่วงชีวิตตัวเองเลยเห็นแล้วปวดหัว
“หนูต้องขอโทษคุณอีกครั้งนะคะ” หญิงสาวเอ่ยขอโทษพร้อมกับก้มหัวให้เขาอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันที่ไรอัลจะได้พูดอะไรต่อก็ได้ยินเสียงเข้มของอีกคนพูดแทรกขึ้นมา
“มีอะไรหรือเปล่า” คลอสที่ลงจากรถเดินมาหาไรอัลเพราะเขารออยู่นานแล้วเลยคิดว่าอาจจะเกิดปัญหาอะไรหรือเปล่าจึงลงมาดู
“เจ้านาย!!! ไม่มีอะไรครับ” ไรอัลที่เห็นคลอสเดินลงจากรถมาก็เกิดอะไรการตกใจไม่คิดว่าเจ้านายจะเดินลงมาด้วยตัวเองแบบนี้
“แล้ว?” คลอสใช้สายตามองคู่กรณีตัวเล็กที่ยืนกอดแมวสีขาวในอ้อมแขนที่มอมแมมไม่ต่างกับคนอุ้มเท่าไหร่ เขามองสำรวจใบหน้าสวยหวานเหมือนตุ๊กตาของเธอก่อนจะสบเข้ากับดวงตากลมโตที่เพียงแค่มองก็รู้สึกใจสั่นขึ้นมาทันทีเหมือนตกอยู่ในห้วงอะไรสักอย่างก่อนจะเบนสายตาหนี พลันสายตาของเขาสะดุดเข้ากับรอยถลอกตามแขนของเธอ เขาไม่รอช้าที่จะหันไปสบตากับไรอัลก่อนจะสั่งให้ขึ้นรถไปพร้อมกับใช้มือสัมผัสไปที่แขนของหญิงสาวเบา ๆ เพื่อให้เดินไปขึ้นรถด้วยกัน
“ขึ้นรถ”
“ครับ ๆ” ไรอัลที่ยังงงสงสัยกับคำสั่งของเจ้านาย แต่ถึงกระนั้นเขาก็รีบกลับไปขึ้นรถตามคำสั่งทันที ไม่เว้นแม้แต่หญิงสาวที่ยอมเดินขึ้นรถตามคำสั่งของเขาไปแบบงงงงด้วยอีกคน เมื่อทุกคนขึ้นมาบนรถกันหมดแล้วคลอสบอกให้ไรอัลออกรถไปยังจุดหมายปลายทางทันที
“ไปโรงพยาบาล”
“ครับ”
- ผู้เขียน
