บทที่18

1342 คำ

“พะ…พี่ปราณ น้องเจ็บ…” ปิ่นมณีเอ่ยบอกพี่ชายเสียงอ่อน ความเจ็บปวดในกายที่ว่าหนักแล้ว แต่หัวใจของเธอกลับเจ็บยิ่งกว่า “ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวพี่จะหาเราไปหาหมอ…” อธิปเอ่ยบอกน้องสาวเสียงสั่น เขากลัวว่าจะต้องสูญเสียปิ่นมณีไปอีกคน ซึ่งเป็นตายร้ายดียังไงเขาจะไม่มีวันยอมให้เรื่องบ้าๆ แบบนั้นเกิดขึ้นเด็ดขาด “น้องเจ็บตรงนี้ค่ะพี่ปราณ…เจ็บที่ใจ….” นั่นคือคำพูดสุดท้ายที่ได้ยินก่อนปิ่นมณีจะหมดสติไปพร้อมๆ กับเสียงตะโกนก้องของพี่ชายที่ดังก้องไปทั่วบริเวณด้วยความปวดร้าวใจ และใครก็ตามที่ทำน้องเขาเจ็บ มันจะต้องเจ็บปวดยิ่งกว่าหลายเท่า! ร่างหมดสติของปิ่นมณีถูกนำส่งโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วนโดยมีแค่อธิปและทรงวิทย์เท่านั้นที่ตามไปด้วย ส่วนวาสิตาที่ทำอะไรไม่ถูกจึงได้แค่นั่งอยู่หน้าบ้านเพื่อรอฟังข่าวของปิ่นมณีอย่างเป็นห่วง เธอร้องไห้จนแทบหมดเรี่ยวแรงแต่ก็ยังฝืนตัวเองเอาไว้ไม่ว่ายังไงคืนนี้คงจะลุกไปไหนไม่ได้หากไม่ได้รู

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม