พุดพิชญาเบิกตาโต ยกขาขึ้นจะถีบเขาออก แต่ชายหนุ่มจับข้อเท้าเธอไว้แล้วออกแรงดึงจนร่างบอบบางไถลเอนกายลงตรงหน้าเขาอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิด! หญิงสาวกัดริมฝีปากอย่างพยายามสกัดกลั้นความรู้สึกรุ่มร้อนที่ลุกโพลงเต้นเร่าเพราะฝ่ามือร้อนสากเลื่อนลูบจาก พวงแก้มต่ำลงไปกอบกุมเนินทรวงอย่างเต็มไม้เต็มมือจนปลายยอด ปวดปลาบ
“อย่า...”
เธอครางห้าม ร่างกายอ่อนเปลี้ย ยิ่งปลายลิ้นอุ่นนุ่มดูดดึงไล้เลียอย่างสมกับที่เขาบอกเธอว่าหิว หญิงสาวก็ยิ่งอยากจะทั้งดิ้นหนีและสอดแทรกปลายนิ้วลงในเส้นผมอ่อนนุ่มของเขาในคราวเดียวกัน
แต่พุดพิชญาทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่างนอกจากหอบหายใจตัวสั่นและกำมือกับเชือกไว้มั่นระบายความเสียวซ่าน กระทั่งเขาเลื่อนไล้ริมฝีปากขึ้นมาถึงปลายคาง
“จะยอมเป็นทาสรับใช้ของฉัน” เขาเลื่อนหน้าขึ้นมากระซิบถามชิดริมฝีปาก ดวงตาคมเหมือนเสือร้ายมองสบตาเธอในระยะประชิดอย่างจริงจัง “หรือเธออยากเป็นนางบำเรอของฉันมากกว่
