รู้ตัวอีกที พุดพิชญาก็กำลังสอดแทรกปลายนิ้วเข้าไปในเรือนผมของเขา เส้นผมอ่อนนุ่มเหมือนเส้นไหมจนเธออดขยุ้มเบาๆ อย่างพิศวงงงงวยไม่ได้ เธอแหงนเงยใบหน้ามองเพดานอย่างพร่าเลือนเมื่อเขาค้นพบปลายยอดสีชมพูใต้คอเสื้อคลุมและกำลังขบกัดดูดดึงอย่างเร้ารัญจวน
“พอ...” พูดได้แค่นั้นก็ถูกเขาจูบปิดปากและแทรกท่อนขาแข็งเหมือนหินเข้ามากลางร่าง เธอหอบหายใจสะท้าน ในขณะที่เขาแหวก อกเสื้อออกข้างหนึ่ง และเลื่อนมือขึ้นมาบีบเคล้นความเต่งตึงชูชันที่ขมวดปลายยอดเกร็งรับสัมผัส และขบเม้มดูดดึงริมฝีปากจนบวมเจ่อเห่อแดงทันควัน
เขาโน้มลงไปที่ซอกคอ ขบเม้มอย่างแรงเพื่อทิ้งร่องรอยอย่างเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ ก่อนแหวกอกเสื้ออีกข้างออก และโน้มลงไปเละเล็มความหวานนุ่มเหมือนมาร์ชเมลโล่ชั้นดีอย่างหลงใหล ในขณะที่เธอกำลังต่อสู้กับความถูกต้องและความต้องการ บางครั้งก็ผลัก บางทีก็ออกแรงดึงขณะที่คร่ำครวญขอให้เขาหยุด หากแต่สะโพกหนั่นแน่นกลับเคล
