เขาแอบมีอะไรกับเมียณพลเพื่อนสนิทของเขามาตลอด 2 เดือนที่ผ่านมา โดยที่ไม่ให้ณพลรู้เพราะเธอขู่ว่าจะขอเลิกกับณพลเพราะไม่ได้รักเขาแล้ว แต่สินสมุทรขอไว้เพราะรู้ดีว่าถ้าอ้อมทิ้งณพลไปเขาคงเสียใจมากแน่ๆ
“ช่วงนี้อ้อมไม่รู้เป็นอะไร โทรไปไม่ค่อยรับสายเลย...”
สินสมุทรหันมามองหน้าณพลอย่างกังวล
“โทรไปตอนพักเที่ยงก็บอกกินข้าวกับเพื่อนเดี๋ยวโทรกลับ แล้วก็กลับบ้านดึกบ่อยๆแต่พอฉันโทรไปก็ไม่รับสาย...เป็นแบบนี้มาจะ 2 เดือนแล้ว”
“...”
สินสมุทรเงียบไปเพราะเขารู้ตัวดีว่าเขาเป็นต้นเหตุที่ทำให้อ้อมเป็นแบบนี้ พักเที่ยงอ้อมก็โทรมาหาเขาเกือบทุกวัน ไม่ก็นัดเขาออกไปทานข้าวข้างนอก จนทำให้ณพลเริ่มสงสัยว่าอ้อมเปลี่ยนไป เขาจึงคิดแล้วว่าเขาคงต้องห่างๆจากเธอสักพักเพื่อไม่ให้ณพลจับได้
เวลา 6 โมงเย็น
“สินจะขอห่างจากอ้อมหรอ..?”
“ใช่...สินว่าเราเจอกันบ่อยเกินไป ไอ้ณะมันจะสงสัย”
“ณะเขาไม่ได้สงสัยอะไรนี่ อ้อมก็ทำตัวปกติ”
“อ้อมไม่รับสายมัน ตอนเที่ยงมันโทรไปก็ไม่โทรกลับ ตอนเย็นก็กลับบ้านดึกนี่หรอที่เรียกว่าปกติ...”
อ้อมมองหน้าสินสมุทรอย่างเซ็งๆ ที่เขาพูดประชด
“แล้วจะให้อ้อมทำยังไงละ ในเมื่อสินไม่ให้อ้อมเลิกกับณะ เราก็ต้องอยู่กันไปแบบนี้แหละ...?”
สินสมุทรมองหน้าอ้อมนิ่งๆ
“อ้อมไม่ได้รักณะแล้วคนที่อ้อมรักคือสินนะ แล้วก็ตั้งแต่ที่อ้อมมีอะไรกับสินอ้อมกับณะเราก็ไม่เคยมีอะไรกันอีกเลย...”
สินสมุทรมองหน้าของอ้อมอย่างไม่เข้าใจ แต่จะให้เขาทำยังไงได้ในเมื่ออ้อมคือเมียของเพื่อน
“ไอ้ณะมันรักอ้อมมากนะ ถ้ามันรู้เรื่องของเรามันคงเสียใจมากๆและก็คงไม่มีวันให้อภัยเรา2 คน”
“....”
อ้อมมองหน้าสินสมุทรอย่างคิดตาม เธอก็คิดว่าถ้าณพลรู้ความจริงก็คงรับเรื่องนี้ไม่ได้ แต่นี่แหละคิดสิ่งที่เธอต้องการ
หน้าร้านอาหารก่อนที่ทั้งคู่จะแยกกัน สินสมุทรก็เดินมาส่งอ้อมที่รถเธอยื่นหน้าไปหอมแก้มเขาแล้วกอดเขา
“นี่อ้อมต้องห่างจากสินจริงๆหรอ...?”
“มันเป็นวิธีเดียวที่ณะจะไม่สงสัยเรา 2 คน ”
“อีกกี่วัน...?”
“อืม...สักเดือนดีไหม...?”
“ไม่เอาอ่ะ นานไป...แค่อาทิตย์เดียวพอ เอาไว้ศุกร์หน้าเราค่อยเจอกันใหม่ ถึงตอนนั้นอย่าคิดถึงอ้อมก่อนก็แล้วกัน”
“...” เขามองหน้าเธอแล้วก็ยิ้มๆ เธอยื่นหน้ามาจุ๊บเขา 1 ที แล้วก็ขึ้นรถขับออกไป เขายืนส่งเธอจนเธอขับออกไปแล้ว โดยที่ทั้ง 2 คนไม่รู้เลยว่ามีใครอีกคนแอบมองอยู่
1 อาทิตย์ ผ่านไป
สินสมุทรไม่ได้เจอหน้าอ้อมมา 1 อาทิตย์ ตั้งแต่ศุกร์ที่แล้ว เธอหายไปเลยตามที่เขาขอและช่วงนี้ณพลก็ดูไม่บ่นอะไรอีกเลยเรื่องของอ้อมทำให้เขาสบายใจมากขึ้น
“เย็นนี้แกไปไหนหรือเปล่า...?”
ณพลเดินมาหาสินสมุทรที่โต๊ะ
“เอ่อ...ก็ยังไม่รู้เลย ทำไมหรอ?”
“ฉันว่าจะชวนแกไปกินข้าวที่บ้านสักหน่อย...”
“ในโอกาสอะไร...?”
“โอกาสที่อยากจะกินไง...ว่าไงไปไหม?”
“ไม่ดีกว่าว่ะ ฉันมีนัดกับสาวแล้วว่ะ โทษทีนะเพื่อน...”
เขาโกหกณพลเพราะไม่อยากไปที่บ้านเขา
“สาวที่ไหนหรอ...ฉันรู้จักหรือเปล่า...?”
“ไม่รู้จักหรอก แกจะรู้ได้ไงเอาแต่อยู่กับเมีย”
“แต่จริงๆฉันก็ไม่เคยเห็นแกคบกับใครจริงๆจังๆสักคน ตั้งแต่ที่ฉันแต่งงานมา...”
“ฉันมันพวกซุ่มนะ...”
“ซุ่มหรอ?...ซุ่มให้มิดนะ ถ้าฉันจับได้เมื่อไหร่ฉันกัดไม่ปล่อยแน่...?”
สินสมุทรมองหน้าณพลอย่างแปลกใจ ณพลพูดแปลกๆจนเขาสงสัย
สินสมุทรออกมาจากบริษัทก็ตรงกลับบ้านทันที เพราะคิดแล้วว่าอ้อมคงไม่เจอเขาวันนี้ คงอยู่ทานข้าวกับณพลที่บ้าน เขาก็ไม่ได้คิดจะโทรตามอะไรเพราะจริงๆแล้วตั้งแต่อัอมไม่ได้เจอเขา เขารู้สึกสบายใจมากกว่าที่ต้องแอบหลบๆซ่อนๆ
ผ่านไป 1 เดือน
Line
อ้อม : เย็นนี้เจอกันที่ โรงแรมแกรนด์แอทนะ
อ้อมส่งข้อความมาหาสินสมุทรหลังจากที่หายไปเป็นเดือน สินสมุทรตัดสินใจแล้วว่าวันนี้จะเคลียร์เรื่องของเขากับเธอสักที และหลังจากนี้เขาก็จะเลิกติดต่อกับอ้อมอีกต่อไป
“นี่แกจะลาออกจริงๆหรอ...?”
“อื้ม...”
สินสมุทรยื่นใบลาออกมาตั้งแต่ต้นเดือนแล้ว เขาตัดสินใจแล้วว่าถ้าจะเลิกกับอ้อมมีวิธีเดียวคือเขาต้องออกให้ห่างจากเธอ
“แล้วแกจะไปทำงานที่ไหน...?”
“ฉันว่าจะไปอยู่เชียงใหม่กับแม่นะ...”
“คิดดีแล้วหรอ...?”
“อื้ม เบื่อกรุงเทพแล้วว่ะ...”
“คิดดีแล้วก็ตามใจ ขอให้แกโชคดีนะ....”
สินสมุทรมองหน้าเพื่อนอย่างขอบใจแล้วเขาก็เก็บของบนโต๊ะจนหมด ยกออกไปขึ้นรถขับออกไปตามนัดของอ้อม
“นี่สินจะไปอยู่เชียงใหม่จริงๆหรอ...?”
“ใช่ สินไปอยู่กับแม่ที่เชียงใหม่นะ”
“ทำไม...ต้องไปอยู่ไกลขนาดนั้น สินจะไม่คิดถึงอ้อมหรอ...?”
“อ้อม...สินคิดว่าเรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้หรอก เราพอกันแค่นี้เถอะ...”
“ทำไม ทำไมสินถึงพูดแบบนี้...?”
“สินไม่อยากรู้สึกผิดกับเพื่อนไปมากกว่านี้...”
“มันไม่ทันแล้วสิน...มันไม่ทันแล้ว”
สินสมุทรทำหน้าสงสัยว่าไม่ทันอะไร ที่อ้อมพูดหมายถึงอะไร
“ไม่ทันอะไร...?”
“ถ้าสินจะทิ้งอ้อมได้ลงคอ สินก็ใจร้ายเกินไปเพราะตอนนี้ อ้อมกำลังท้อง...”
“อะไรนะ...?”
“อ้อมท้อง อ้อมท้องได้ 1 เดือนแล้ว”
สินสมุทรอึ้งไปที่ได้ยินสิ่งที่เธอพูด
“อ้อมไม่ได้นอนกับณะมาเป็นเดือนแล้ว...อ้อมท้องกับสิน สินยังจะทิ้งอ้อมได้ลงคอหรอ...?”
…