เพราะจำเป็น
1041 คำ
สินสมุทรขับรถออกมาจากบ้านณพลก่อนสว่าง สิ่งที่เขาตื่นมาและตกใจมากคือคนที่นอนอยู่ข้างกายเขา และที่ทำให้เขาตกใจมากกว่านั้นคือพวกเขาทั้ง 2 คนไม่ได้ใส่เสื้อผ้ากันสักชิ้น สินสมุทรรีบชันตัวเองลุกขึ้นแล้วใส่เสื้อผ้าอย่างเร่งรีบแล้วขับรถออกมาจากบ้านของณพลทันทีก่อนที่เพื่อนเขาจะตื่นมาเห็น
“กูทำบ้าอะไรลงไปว่ะเนี๊ย นั่นมันเมียเพื่อนนะโว๊ย...”
เขาพูดกับตัวเองอย่างอารมณ์เสีย แล้วแบบนี้จะทำยังไงจะมองหน้าณพลติดไหมนี่คือสิ่งที่เขาคิด
“เป็นไรว่ะ...?”
ณพลเดินมาทักสินสมุทรที่โต๊ะทำงาน หลังจากเห็นเขานั่งหน้าเครียดออยู่คนเดียวและเหมือนคิดอะไรอยู่
“เอ่อ...”
“เมื่อคืนขอบใจมากนะที่แกแบกฉันขึ้นไปส่งบนห้อง...”
“อื้ม...”
“แล้วเป็นไงเมื่อคืนดื่มไปเยอะเลย หลับสบายเลยดิ หน้าตาถึงได้ดูสดชื่นขนาดนึ้...”
“จริงหรอ...?”
สินสมุทรถามณพลอย่างตกใจที่หน้าเขาออกชัดขนาดนั้นเลยหรอ
“ตกใจอะไรว่ะ ฉันแค่แซวขำๆ นี่ไม่สบายปะเนี๊ย ทำไมวันนี้ดูลนๆจังว่ะ...?”
“เปล่า...ไม่ได้เป็นไร”
“เดี๋ยวเที่ยงนี้ไปกินข้าวด้วยกันนะ เดี๋ยวอ้อมแวะมาหา...”
“อ้อมมาหรอ...?”
เขาตกใจมากที่รู้ว่าอ้อมจะมา
“เออดิ ทำไมตัองทำเสียงตกใจด้วยว่ะ...?”
“เปล่า...เอ่อ...แล้วอ้อมมาทำไมว่ะ...?
“อ้อมไปหาหมอมา เห็นบอกว่าหมอนัดตรวจอะไรสักอย่างนี่แหละ เลยแวะมากินข้าวด้วยกันตอนเที่ยง...”
“คือว่าฉัน...”
“ห้ามปฎิเสธ เพราะอ้อมบอกให้ฉันชวนแกด้วย”
สินสมุทรมองหน้าณพลอย่างหนักใจแต่ก็รับปากไปเพราะไม่รู้จะหาข้ออ้างอะไร
พักเที่ยง
สินสมุทรนั่งอยู่บนโต๊ะทานข้าวร่วมกับณพลแล้วก็อ้อมเมียของเขา ทั้ง 2 คนนั่งทานอาหารกันอย่างสนุกสนานผิดกับเขาที่ทานไม่ลงนั่งหน้าเครียดรู้สึกผิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่เขาแปลกใจว่าทำไมเธอถึงรู้สึกปกติหรือเธอจะจำไม่ได้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น
“นี่แกเป็นไรว่ะ นั่งเหงื่อแตกขนาดนี้...?”
“เอ่อ...ปะ เปล่า”
“เปล่าบ้าอะไร เหงื่อซ๊กเลย...”
“สินไม่สบายหรือเปล่า เห็นนั่งเงียบตั้งแต่มาแล้ว..?”
อ้อมถามเขาขึ้นแล้วก็จ้องตาเขาจนเขาต้องหลบหน้าหนี
“เดี๋ยวฉันไปขอยามาให้ ฉันว่าแกต้องไม่สบายแน่เลย...”
“ไม่ต้อง ไอ้ณะ...”
เขาเรียกณพลไว้แต่ไม่ฟัง ณพลลุกขึ้นไปแล้วปล่อยให้เขานั่งกับอ้อมที่โต๊ะ 2 คน
“เย็นนี้หลังเลิกงาน อ้อมขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ..?”
“เอ่อ...”
“อ้อมจะส่งชื่อร้านให้ในไลน์นะ...”
สินสมุทรมองหน้าเธอยังไม่ทันตอบอะไร
“มาแล้ว...อะนี่ยา”
ณพลยื่นยาพาราให้สินสมุทร 2 เม็ดบอกว่าขอมาจากเจ้าของร้าน เขารับยามาแล้วก็ทานเพราะไม่อยากให้เพื่อนกังวล และหลังจากที่เขากลับมาจากพักเที่ยง เขาก็เริ่มคิดมากเรื่องที่อ้อมนัดวันนี้ เขาจะทำยังไงดีกับเรื่องนี้เขายิ่งคิดยิ่งปวดหัว
Line
อ้อม : แชร์โลเคชั่นร้านอาหาร
อ้อม : 6 โมงเจอกันนะสิน หวังว่าจะมาตามนัดนะ
เขาก้มอ่านข้อความในไลน์ที่อ้อมส่งมาอย่างหนักใจ
เวลา 6 โมง
ร้านอาหาร At Me
สินสมุทรเดินไปที่โต๊ะตัวที่อ้อมนั่งอยู่ เขานั่งลงตรงหน้าเธอนิ่งๆ เธอส่งยิ้มให้
“อ้อมสั่งอาหารมา 2-3 อย่าง เป็นของที่สินชอบทั้งนั้นเลยนะ...”
“รู้ด้วยหรอว่าสินชอบอะไร...?”
“รู้สิ ของกิน ของหวาน หรือแม้กระทั้ง คนที่สินชอบอ้อมก็รู้...”
เธอมองหน้าสินสมุทรอย่างมีเลสนัย และสายตาที่เธอมองเขามันก็แปลกไปจากเดิม
“เอ่อ...เรื่องเมื่อคืนนี้...สิน”
“สินยังชอบอ้อมหรือเปล่า...?
อยู่ดีๆเธอก็ถามเขาขึ้นมาจนเขาตกใจ
“ถามอะไรแบบนั้น อ้อมเป็นเมียไอ้ณะอยู่นะ”
“แล้วถ้าอ้อมเลิกกับณะละ...?”
“อ้อม...ไม่ได้นะ”
“งั้นก็ตอบมาสิ ว่าสินยังชอบอ้อมอยู่ใช่ไหม...?”
“เอ่อ...”
“ว่าไง...?”
“อย่าถามสินแบบนี้...เพราะสินไม่มีวันแย่งเมียเพื่อนเด็ดขาด”
“แล้วเมื่อคืนนี้อ้อมไม่ใช่เมียสินหรือไง...?”
“เอ่อ...อย่าพูดแบบนี้สิอ้อม เดี๋ยวคนอื่นมาได้ยินเข้า...”
อ้อมยื่นมือไปจับมือสินสมุทรไว้
“อ้อมจะไม่เลิกกับณะก็ได้ แต่สินต้องคอยอยู่ใกล้ๆอ้อมได้ไหม...?”
“แต่เรา 2 คน...กำลังทำผิดนะ”
“เราจะยังไม่ผิด ถ้าณะไม่รู้...”
เขามองหน้าเธอนิ่งๆนี่เขากำลังจะทำอะไร เขากำลังทำผิดโดยการมีอะไรกับเมียเพื่อน เพียงเพราะอยากให้เธอรักษาความสัมพันธ์ของสามีภรรยาไว้แบบนี้คือสิ่งที่ถูกต้องหรอ
2 เดือน ผ่านไป
กริ๊งงงง กริ๊งงงง เสียงโทรศัพท์ของอ้อมดังขึ้นบนโต๊ะหัวเตียง สินสมุทรเห็นว่าเป็นณพลโทรมา
“อ้อม....อื้ม ณะโทรมา”
“จ๊วบบบ ...อื้มมมม”
เธอไม่ฟังที่เขาพูดแถมยังใช้ปากดูดเข้าดูดออกที่ท่อนลำของเขาอย่างเมามัน
“อื้มมมม....เบาๆสิ...ซี๊ด...อ้อม...ไปรับสายไอ้ณะก่อน...อื้มม พอก่อน...อา...ซี๊ด...”
กริ๊งงง กริ๊งงงง
พระเจ้านี่มันอะไรกัน เขาก้มมองภาพที่เธอยังคงใช้ปากชักเข้าชักออกที่ท่อนลำของเขายิ่งทำให้เขาทรมาน เขาพยายามดันตัวเธออกแต่เธอก็ใช้มือจับท่อนลำเขาแน่นไม่ยอมปล่อย
“อื้ม...อื้ม...แผล่บ...แผล่บ...” เสียงเธอดูดดึงท่อนลำของเขาอย่างพอใจ จนเขาใกล้แตะขอบสวรรค์
“อา...อ้อม...เร็วอีก...เร็วกว่านี้...ไม่ไหวแล้ว...สินจะแตกแล้ว...อ้อม...เอาปากออก...อื้มม...”
เขาพ่นพิษออกมาราวเขื่อนแตก ชักรูดด้วยมือตัวเองจนน้ำรักออกมาไหลเยิ้มเต็มท่อนลำของตัวเอง
.....
- ผู้เขียน
