ตอนที่ 4 ฝรั่งหน้าหม้อ/2

2302 คำ
อเล็กซ์ หัวเราะเบาๆ อยู่ในลำคออย่างพึงพอใจเมื่อเห็นเด็กสาวตรงหน้าแสดงท่าทีกระตือรือร้นพร้อมที่จะสัมภาษณ์งานกับเขา เมื่อเป็นเช่นนี้ชายหนุ่มก็จัดเต็มตั้งคำถามที่เต็มไปด้วยความรู้รอบตัว ชนิดที่ว่าถ้าไม่เก่งจริงเห็นทีตอบไม่ได้อย่างแน่นอน “โอเค! ถ้าเช่นนั้นเรามาเริ่มกันเลยก็แล้วกัน”อเล็กซ์ ยิ้มบางๆ พร้อมเริ่มตั้งคำถามที่เขาคิดขึ้นเองทั้งหมดเพื่อทดสอบเด็กสาวตรงหน้าว่ามีภูมิความรู้เป็นเช่นไร หรือจะมีดีเพียงแค่หน้าตาดีแต่เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ เกือบ 2 ชั่วโมงจะเป็นเพราะความตั้งใจของอเล็กซ์หรือเป็นเพราะการสัมภาษณ์เต็มไปด้วยสีสันก็มิอาจรู้ได้ ทว่าเด็กสาวกลับทำให้ชายหนุ่มต้องทึ่งในตัวเธอมาก เมื่อดาริกาสามารถตอบคำถามของอเล็กซ์ได้อย่างฉะฉาน เธอตอบคำถามของเขาได้หมดทุกข้อ หญิงสาวมีความรู้รอบตัวอย่างกว้างขวางและแสดงทัศนคติของการเป็นตัวของตัวเองได้อย่างเด่นชัด มีลักษณะการเป็นผู้นำสูงมากเลยทีเดียว สร้างความพึงพอใจให้แก่มหาเศรษฐีหนุ่มอย่างยิ่งยวด ก่อนจะจบลงด้วยคำถามสุดท้าย “ไม่น่าเชื่อเลยว่าคุณจะเรียนจบมาทางด้าน บริหารธุรกิจ เพราะว่าคำถามของผมนั้นล้วนเป็นคำถามของนักเศรษฐศาสตร์และนักบริหารผสมผสานกับการปกครองเข้าด้วยกัน เด็กที่เพิ่งจบใหม่น้อยมากที่จะสามารถตอบคำถามแบบนี้ได้” ดาริกานั่งนิ่งงันขึ้นมาทันทีเมื่อหนุ่มใหญ่ตรงหน้าตั้งข้อสังเกตเช่นนั้น “ฉลาดเป็นกรดเลยตาบ้า!”หญิงสาวพึมพำอยู่ภายในใจก่อนจะส่งยิ้มหวานให้กับเขาโดยไม่รู้ตัวเลยว่ารอยยิ้มของเจ้าหล่อนติดตราตรึงใจหนุ่มใหญ่ตรงหน้าเธอเป็นอย่างมากก่อนจะเอ่ยตอบกลับไป “แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า เด็กที่เพิ่งจบใหม่จะไม่ค้นคว้าหาความรู้รอบตัวให้กับตนเองเสียเมื่อไรกันละคะ อย่างน้อยก็ดิฉันหนึ่งคน ที่ศึกษาความรู้รอบตัวอยู่ตลอดเวลา” คำตอบของดาริกาทำให้ดวงตาสีเขียวมรกตมองใบหน้าสวยคมของแม่สาวน้อยตรงหน้าเขานิ่งนาน ก่อนจะเริ่มเอ่ยคำถามนอกประเด็นที่ไม่ใช่เรื่องงาน “ผมแปลกใจตรงที่ว่า เมื่อตอนที่เราพบกันครั้งแรก คุณแนะนำตัวกับผมว่าชื่อดาริกา ราชบดินทร์ แต่ในใบสมัครงานของคุณกลับเป็นชื่อธนิกา ราชบดินทร์ คุณหลงลืมชื่อตัวเองอย่างนั้นเหรอ” คำถามของอเล็กซ์ทำให้แม่สาวน้อยนิ่งงันไปเพียงชั่วขณะ ก่อนจะเม้มริมฝีปากเข้าหากันด้วยความเจ็บใจที่หลงลืมรายละเอียดใกล้ตัวและมองข้ามไป ดวงตาคู่สวยเงยหน้ามองผู้ชายหล่อปานเทพบุตรตรงหน้าโดยไม่รู้เลยว่า อาการช้อนตาขึ้นมามองของเธอนั้น ทำให้หัวใจของอเล็กซ์สั่นไหวอย่างเห็นได้ชัด อีกทั้งริมฝีปากอวบยังเม้มเข้าหากันทำให้ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอด้วยความลืมตัว ความต้องการในตัวเด็กสาวตรงหน้าพลุ่งพล่านอย่างไม่รู้สาเหตุขึ้นมาฉับพลัน “เออ...คือชื่อดาริกาเป็นชื่อเดิมของดิฉันคะ ก่อนจะมาเปลี่ยนเป็นชื่อใหม่ได้ไม่นานก็เลยทำให้ยังไม่เคยชินกับชื่อใหม่ก็เลยหลงลืมไปบ้าง ต้องขอโทษด้วยคะ” หญิงสาวกล่าวตอบกลับไป สองมือกำเข้าหากันจนแน่นเมื่อเธอพูดโกหกและเธอจะมีปฏิกิริยาเช่นนี้เสมอถ้าพูดปดออกไป อเล็กซ์ลอบมองอาการของเธอก่อนจะยิ้มกว้างออกมา ชายหนุ่มนั่งนิ่งมองใบหน้าสวยคมตรงหน้าของเขาก่อนจะเอ่ยขึ้นกับเธอ “แต่ทำไมผมถึงรู้สึกว่า ชื่อดาริกาเหมาะกับคุณมากกว่าชื่อธนิกาเสียอีกนะ ถ้าหากว่าคุณไม่ซีเรียสแล้วละก็ผมขอเรียกคุณว่าดาริกา ชื่อเก่าของคุณก็แล้วกันเพราะผมชอบชื่อนี้ของคุณมากเลย” อเล็กซ์บอกเธอกลับไปและนั้นทำให้หญิงสาวต้องนิ่งงันไปเลยทีเดียว “อะไรจะมีซิกเซ๊นส์ขนาดนั้นให้ตายสิเฮ้ย!” หญิงสาวพึมพำอยู่ภายในใจ “ตามสบายคะ จะถนัดแบบไหนเชิญเรียกได้เต็มที่เลย...หึหึหึ” ดาริกาเอ่ยพร้อมหัวเราะแห้งๆ ออกมาเบาๆ แปะ! เสียงคล้ายอะไรบางอย่างดีดตัวออกจากกัน ติดตามมาด้วยผมยาวสลวยของดาริกาที่รวบเอาไว้เป็นอย่างดีนั้นคลายตัวออกทันใดและปลิวสยายตกลงสู่แผ่นหลังอย่างรวดเร็วก่อนจะได้ยินเสียงของชายหนุ่มเอ่ยขึ้น “ผมที่คุณเกล้าเอาไว้หลุดแล้ว” อเล็กซ์บอกหญิงสาว และนั้นทำให้คิ้วเรียวสวยของสาวเจ้าขมวดมุ่นเข้าหากันทันทีด้วยความแปลกใจเมื่อเขาบอกกับเธอเช่นนั้น มือเรียวรีบยกขึ้นจับกลุ่มผมของเธอด้วยความรวดเร็ว ก่อนจะจัดแต่งทรงให้เข้าที่เข้าทางจนเรียบร้อยเหมือนดิม ผมสีน้ำตาลเข้มของเธอนั้นปลิวสยายและเงางามขับใบหน้าสวยคมให้ดูสวยเฉี่ยวและเซ็กซี่มากยิ่งขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว “ต้องขอประทานโทษด้วยคะ ที่ต้องมาจัดแต่งทรงผมต่อหน้าแบบนี้ในขณะที่กำลังสัมภาษณ์งาน”แม่สาวน้อยเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเบาๆ อเล็กซ์นั่งมองเด็กสาวด้วยความพึงพอใจอย่างยิ่งยวด ชายหนุ่มต้องยอมรับว่าผู้หญิงตรงหน้าเขามีหลายอย่างสะดุดใจเป็นยิ่งนัก กิริยาที่ไร้มารยาและความดัดจริตไม่มีในตัวผู้หญิงคนนี้มีแต่น้อย โดยเฉพาะดวงตากลมโตคู่สวยของหญิงสาวและรอยยิ้มของเธอ อเล็กซ์ชอบดวงตาสีน้ำตาลอ่อนกลมโตและรอยยิ้มหวานของเธออย่างยิ่งยวด สวยหวานจนตรึงติดตาเลยทีเดียวเชียว “ไม่เป็นไร! มันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ผมเข้าใจ”อเล็กซ์กล่าวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ดวงตาสีเขียวยังคงทอดสายตามองสาวน้อยตรงหน้าอย่างไม่วางตา ก่อนจะเอ่ยบางสิ่งบางอย่างออกมาด้วยความลืมตัว “ผมชอบผู้หญิงผมยาว ผมของคุณสวยมากและสวยอย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้อยากมองอยู่ตลอดเวลา”ชายหนุ่มบอกกับหญิงสาวตามความรู้สึกของเขา “เออ....” ดาริกาหน้าตูมขึ้นมาทันทีเมื่อชายหนุ่มตรงหน้าบอกกับเธอเช่นนั้น โดยเธอไม่รู้ตัวเลยว่านั้นเป็นความรู้สึกของเขาจริงๆ อเล็กซ์หัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเห็นแม่สาวน้อยแสดงสีหน้าบึ้งตึงขึ้นออกมาเช่นนั้นเมื่อเขากล่าวประโยคดังกล่าวออกไป แสดงว่าเธอไม่พอใจ ตรงกันข้ามกับผู้หญิงทุกคนที่อยู่ใกล้เขาหากเขาบอกเช่นนี้ มีแต่สะเทิ้นสะท้านกันทั้งหมด มือหนาของชายหนุ่มดึงลิ้นชักโต๊ะทำงานพร้อมหยิบกล่องบางอย่างขึ้นมา ก่อนจะยื่นส่งให้ตรงหน้าเธอ “ของคุณ” อเล็กซ์บอกกับหญิงสาว ดาริกานั่งมองกล่องตรงหน้าด้วยความงุนงง เมื่อมองเห็นกล่องดังกล่าวคือโทรศัพท์มือถือยี่ห้อดังรุ่นใหม่ล่าสุดเพิ่งเปิดตัวยังไม่ถึง 3 วัน ถูกนำมาวางไว้ตรงหน้าเธออยู่ในขณะนี้ “ของฉันอย่างนั้นเหรอคะ นี่มันอะไรกันฉันไม่เข้าใจ” หญิงสาวเอ่ยถามกลับไป “โทรศัพท์ของคุณ ให้ทดแทนเครื่องเก่าที่ผมเดินชนจนมันตกแตกและคิดว่าคงซ่อมไม่ได้ ต้องซื้อใหม่อย่างเดียวเท่านั้น” คำตอบของเขาทำให้ดาริกาหน้าตึงขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น หญิงสาวรู้สึกหน้าชาอย่างบอกไม่ถูก เธอมีความรู้สึกว่าผู้ชายตรงหน้าเธอกำลังดูหมิ่นศักดิ์ศรีของเธออย่างแรง “ฉันไม่ได้เห็นแก่เงินและข้าวของแบรนด์เนมแพงๆ นะเว้ย ไอ้ฝรั่งหน้าหม้อ ทำไม้ ทำไม ไปที่ไหนต้องเจอแต่พวกผู้ชายแบบนี้ตลอดเวลาเลยวะดาริกา ให้ตายสิแก” หญิงสาวรำพึงอยู่ภายในใจอารมณ์ในตอนนี้เริ่มขุ่นมัวขึ้นมาตะหงิดๆ ซะแล้ว หญิงสาวพนมมือก่อนจะไหว้อย่างสวยงาม พร้อมฉีกยิ้มหวานกลับมาให้กับเขา มือเรียวสวยเอื้อมมือไปสัมผัสกับกล่องตรงหน้า ท่ามกลางสายตาของอเล็กซ์ที่มีแววผิดหวังขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเด็กสาวที่เขาพึงใจก็หนีไม่พ้นกับคำว่าเห็นแก่เงินและของมีค่าเช่นเดียวกับผู้หญิงคนอื่น แต่แล้วรอยยิ้มบางๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าเมื่อแม่สาวน้อยกลับทำสิ่งที่คาดไม่ถึงออกมา ดาริกาผลักกล่องดังกล่าวกลับไปให้หนุ่มใหญ่ตรงหน้าเธอทันที พร้อมร่างงามระหงท้าวโต๊ะทำงานของเขาพลางชะโงกหน้าของเธอเข้าไปจนชิดใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ตรงหน้า จนสามารถสัมผัสลมหายใจของกันและกันได้เลยทีเดียว ใบหน้าสวยอยู่ตรงหน้าเขาห่างกันแค่ปลายจมูกชน โดยที่เจ้าตัวก็มิรู้ตัวเลยว่าการกระทำดังกล่าวช่างท้าทายและสะกดหัวใจหนุ่มใหญ่ตรงหน้าได้อย่างชะงักงัน พร้อมเอ่ยคำพูดบางสิ่งบางอย่างออกมาซึ่งไม่เคยมีผู้หญิงหน้าไหนพูดกับเขาแบบนี้เลยสักคน “ขอบคุณสำหรับโทรศัพท์มือถือ แต่ไม่ต้อง! เพราะดิฉันมีปัญญาหาเครื่องใหม่ใช้เองได้และกรุณาสลัดความคิดสกปรกออกจากหัวของคุณเสียด้วยว่าดิฉันอยากจะได้ไอ้ของบ้าบออะไรจากคุณ เพราะฉันไม่เคยต้องการของใครทั้งนั้น จำเอาไว้ซะด้วย! ไอ้ฝรั่งหน้าหม้อ!” ประโยคสุดท้ายดาริกาใช้คำด่าออกมาเป็นภาษาไทย ซึ่งแน่นอนคนถูกด่าย่อมฟังไม่ออกแน่ๆ เธอมีความรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าหนุ่มใหญ่ตรงหน้าเอามากๆ จึงใช้คำพูดแบบจัดเต็มโดยไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย ก่อนจะยกมือไหว้อย่างสวยงามพร้อมสะบัดหน้า หันหลังเดินออกไปจากห้องทำงานดังกล่าวอย่างรวดเร็ว ดวงตาสีเขียวมรกตมองตามร่างงามระหงทางด้านหลัง เส้นผมสีน้ำตาลเข้มยาวสยายจรดจนถึงบั้นเอวชวนมองสัดส่วนที่เย้ายวนของเธออย่างยิ่งยวด มือหนาหยิบกล่องโทรศัพท์มือถือตรงหน้าขึ้นมามองพร้อมรอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาของเขา พลางนึกถึงคำพูดของเจ้าหล่อนที่รัวใส่มาเป็นชุดจนตั้งรับไม่ทัน “ไอ้ฝรั่งหน้าหม้ออย่างนั้นเหรอ ด่าได้เจ็บมากแสบจริงๆ แม่สาวน้อย ต้องแบบนี้สิถึงจะมีสีสันของชีวิต แล้วเธอจะรู้ว่าฝรั่งหน้าหม้อแบบฉันเป็นคนอย่างไง” อเล็กซ์รำพึงกับตัวเองออกมาเบาๆ ด้วยความพึงพอใจอย่างยิ่งยวดที่ถูกแม่สาวน้อยชาวไทยด่าตอกหน้ากลับมาเมื่อครู่ที่ผ่านมา ซึ่งหญิงสาวไม่คาดคิดว่าเขาจะฟังภาษาไทยออก มหาเศรษฐีหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองตรงประตูอีกครั้งเมื่อบอดี้การ์ดคนสนิท ก้าวเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าโต๊ะทำงานเพื่อรอรับคำสั่งจากเจ้านาย “ไปแจ้งแผนกบุคคล ให้บรรจุเธอเข้าทำงานในตำแหน่งเลขานุการและให้เริ่มจ้างงานเธอทันทีเลยนะ” อเล็กซ์เอ่ยสั่งงานกับบอดี้การ์ดคนสนิทของเขาทันที “ท่านจะให้เธอเป็นเลขานุการแผนกไหนเหรอครับ” “เลขานุการของฉัน!” มหาเศรษฐีหนุ่มเอ่ยตอบกลับไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องคิดก่อนจะกล่าวสำทับขึ้น “ออ..เดี๋ยวยกเลิกไปแอตแลตตาด้วย ฉันไม่ไปแล้ว”คำกล่าวของเขาทำให้คนสนิท รู้สึกสงสัยขึ้นมาทันที “นายท่านไม่ต้องการเดินทางไปแอตแลตตาจริงๆ เหรอครับ”พอลเอ่ยถามด้วยความสงสัย อเล็กซ์ พยักหน้าขึ้นลงแทนการตอบรับพร้อมเอ่ยขึ้น “ฉันเจอผู้หญิงที่ต้องการและอยากให้ร่วมงานเลี้ยงด้วยกันได้แล้ว”คำตอบของเขาทำให้คนสนิทนึกออกมาทันทีว่าเจ้านายของตนเปลี่ยนใจไม่ไปแอตแลตตาเพราะอะไร “ผมจะรีบดำเนินการให้เร็วที่สุดเลยครับนายท่าน” บอดี้การ์ดคนสนิทรับคำสั่งดังกล่าว พร้อมก้าวเดินออกไปจากห้องทำงานอย่างรวดเร็ว ร่างสูงค่อยๆ ลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างช้าๆ พลางหันกลับไปมองทิวทัศน์ที่เป็นตึกสูงระฟ้ารายรอบไปทั่วบริเวณ ภาพของดวงตาสีน้ำตาลอ่อนคู่สวยภายใต้ขนตางอนยาวที่กำลังช้อนสายตาขึ้นมามองหน้าเขา ยังคงติดตรึงอยู่ในความทรงจำยากที่จะสลัดออกไปได้เลย เครื่องหน้าของสาวเจ้าลงตัวชวนพิศและน่ามองอยู่ตลอดเวลา “อีกไม่นานเราจะได้พบกันอีกแน่นอน ดาริกา” อเล็กซ์ รำพึงออกมาเบาๆ ใบหน้าหล่อเหลาปรากฏรอยยิ้มอันอบอุ่นขึ้นอยู่บนใบหน้า เมื่อนึกถึงเด็กสาวที่เพิ่งจากไป อเล็กซ์ซานเดอร์ รอสโซ่ ไม่รู้ตัวเลยว่า บัดนี้หัวใจของเขาได้ตรึงจิตเสน่หาอยู่กับหญิงสาวชาวไทยโดยไม่รู้ตัว ผู้หญิงในรอบ 12 ปี ที่ทำให้มหาเศรษฐีหนุ่มที่ได้ฉายาว่า เจ้าพ่อสายดาร์ก เกิดหัวใจสั่นไหวทุกครั้งเมื่อดวงตาคู่สวยของสาวเจ้าช้อนสายตามองมาที่เขา แต่ทว่าการเริ่มต้นกลับไม่ราบรื่นเท่าที่ควรเมื่อหญิงสาวมอบฉายาฝรั่งหน้าหม้อให้กับมหาเศรษฐีชื่อก้องโดยไม่รู้ตัวเลยว่าเขาฟังภาษาไทยออก เพราะเอเดรียน่าอดีตคนรัก เคยสอนภาษาไทยและอธิบายให้เขาฟังถึงความหมายและประโยคแต่ละคำซึ่งเขาเรียนรู้ได้ดีทำให้อเล็กซ์ สามารถเข้าใจฟังและพูดภาษาไทยได้ดีทีเดียวและด้วยเพราะความหยิ่งจองหองของสาวน้อย ดาริกา จึงทำให้พ่อหนุ่มใหญ่ต้องตามล่าหาตัวเธอให้ถึงที่สุด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม