อยากมาก็เชิญใครกลัว น้ำปั่นบอกตัวเองแบบนั้นแต่ลึกๆ แล้วก็กังวลใจ ไม่อยากให้พี่ชายต่างสายเลือดมาหาตนเอง
เธอกลัวว่าภูผาจะมาสร้างความเดือดเนื้อร้อนใจให้สามีกับลูกชายฝาแฝด ทำให้สองสามวันมานี้หญิงสาวดูไม่ค่อยสดใสเหมือนคนระแวงอยู่ตลอดเวลา
“เป็นอะไรไป พี่เห็นหนูชอบมองไปที่ประตู” คินน์เดินมากอดน้ำปั่นจากทางด้านหลังแล้วเกยคางไว้บนไหล่มน
เขาสังเกตเห็นเธอชอบเดินมาชะเง้อมองประตูรั้วเหมือนรอใครบางคน
“ไม่มีอะไรค่ะ น้ำก็แค่มองเท่านั้นเอง”
น้ำปั่นหมุนตัวกลับมาตอบสามีที่ยังไม่ค่อยเชื่อเท่าไรนัก เขาจับสัมผัสในน้ำเสียงของเธอได้
“มีอะไรก็พูดมาเถอะ เราเป็นผัวเมียกันแล้ว”
ชายหนุ่มประคองหน้าหญิงสาวให้สบตากัน นัยน์ตาของเขามีแววกังวลและเป็นห่วงคละเคล้ากันไป ก่อนจะจูบลงบนหน้าผากนูนอย่างอ่อนโยน เพื่อบอกให้ภรรยารู้ว่าเธอยังมีสามีอยู่ข้างกาย
“...” คนมีความกังวลใจไม่ตอบแต่ใช้สมองครุ่นคิดอย่างหนัก ใจหนึ่งก็อยากเ
