บทที่ 10 เหมือนความจำจะเริ่มกลับมา (1)

1601 คำ

‘ผมไม่มีทางเอาผู้หญิงอย่างคุณมาเป็นภรรยา’ คินน์คิดถึงประโยคนี้ขึ้นมาในขณะยืนอาบน้ำอยู่ใต้ฝักบัว ไม่รู้ตัวเองพูดตอนไหนแต่ก็คุ้นเคยมาก “ไม่มีอะไรหรอกมั้ง” เมื่อคิดอะไรไม่ออกเขาจึงบอกตัวเองแบบนั้น ใช้เวลาสักพักก็อาบน้ำเสร็จ ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวพันเอวเอาไว้ลวกๆ กำลังก้มมองโทรศัพท์ในมือเพลินๆ กลับต้องสะดุ้งโหยงเมื่อสองแฝดวิ่งเข้ามาหา “จ๊ะเอ๋พ่อจ๋า” / “จ๊ะเอ๋พ่อจ๋า” สองพี่น้องแสดงอาการตื่นเต้นชอบใจที่เห็นพ่อตกใจเพราะตัวเอง ทั้งคู่หัวเราะเสียงดังลั่นก่อนจะวิ่งเข้าไปเกาะขาพ่อคนละข้าง ทำตัวเหมือนลูกลิงไม่มีผิด “โอ๊ยตกใจหมด มาตอนไหนเนี่ยลูก” คุณพ่ออมยิ้มเอ็นดูหลังจากขมวดปมผ้าขนหนูให้แน่นขึ้น กลัวว่าลูกจะเผลอดึงแล้วเห็นเจ้าช้างใหญ่เต็มสองตา “คิกๆ พ่อจ๋าตกใจไหมคับ” เติมรักเงยหน้าถามตาแป๋ว “เล่นซ่อนแอบกันคับ” เต็มรักเงยหน้าบอก สองแสบแอบมาที่ห้องของบิดามารดาหลังจากพี่เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม