ตอนที่3 ตามจีบ
จางเว่ยมาที่ร้านกนกพรนวดเพื่อสุขภาพ เมื่อเห็นป้ายบอกร้านปิด ทำให้เขารู้สึกเสียดายที่จะไม่ได้รับการนวด จากมิ้นหมอนวดสาวที่เขาหลงใหล แต่อีกใจหนึ่งจางเว่ยก็รู้สึกยินดี เพราะเขารู้แล้วว่ามิ้นพักอยู่ที่ไหน จางเว่ยจึงตัดสินใจ ที่จะเป็นเฝ้ารอหน้าห้องเช่าของมิ้น
เมื่อจากเว่ยมาถึงหน้าห้องพักของมิ้น เขาจึงนั่งลงตรงฟุตบาท จางเว่ยนั่งรอนานนับชั่วโมงก็ยังไม่มีทีท่าที่มิ้นจะออกมา ยิ่งนานเข้าแดดยิ่งแรงทำให้จางเว่ยร้อนอบอ้าว เขาจึงลุกขึ้นยืนเพื่อที่จะหาที่หลบแดดใหม่
ยังไม่ทันที่จะหาสถานทึ่หลบแดด พลันสายตาของจางเว่ยก็นเห็นนรี เขาจึงเรียกทักทันที ด้วยสีหน้าที่บ่งบอกความดีใจอย่างมาก
"นรี นรี "จางเว่ยตะโกนพร้อมเดินเข้าไปหา
"อ้าว จางเว่ย มานี่ได้ไง" นรีมีสีหน้าแปลกใจ
"ผมมารอมิ้นครับ พอดีไปที่ร้านแล้วปิด ผมก็เลยอยากชวนมิ้นไปเทึ่ยว"
นรียืนจึงมองจางเว่ยแล้วก็ยิ้ม และเธอก็รู้สึกยินดีที่จางเว่ยชอบมิ้นอย่างเปิดเผย และดูเป็นคนจริงใจ
"ฉันก็จะมาชวนมิ้นไปเที่ยวเหมือนกัน"นรีตอบ
"ดีจัง ผมขอไปด้วย เล่นคนเดียวไม่สนุก ไปหลายคนน่าจะสนุกดี"จางเว่ยยิ้มหน้าบาน
"ถามจริง คุณชอบมิ้นเหรอ"นรีจ้องหน้าจางเว่ย
จางเว่ยเจอคำถามนี้ถึงกับอึ้ง และเขาก็มีความรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ด้วยความอายและเขินจางเว่ยได้แต่เกาหัว แล้วอมยิ้มไม่พูดอะไรต่อจากนั้นอีก
"อ้าว ไม่ได้สระผมเหรอ"นรีหัวเราะ
"เปล่าครับ"
"สรุปชอบมั้ย"นรีคะยั้นคะยอ
"ครับ"จางเว่ยพยักหน้า
ถึงเวลาทึจางเว่ยเจอมิ้นจะน้อยมาก แต่จางเว่ยก็รู้สึกชอบมิ้นมาก และเขามีเวลาเพียงน้อยนิดในเมืองไทย เขาจึงต้องรีบตามจีบมิ้นให้สำเร็จ
"งั้นก็ดีแล้ว รออยู่นี้นะ เขาฉันจะไปชวนมิ้น"
เมื่อนรีพูดจบเธอก็รีบวิ่งเข้าไปในตึก ส่วนจางเว่ยยืนยิ้มจนลืมความร้อนไปเลยไปชั่วคราว เพราะใจของเขาอยู่แต่กับมิ้นเพียงคนเดียว
ในห้องนั้นมิ้นกำลังพินิจกำไลที่จางเว่ยซื้อให้ เธออมยิ้มในความซื่อแบบน่ารักของเขา มิ้นจับพลิกมาพลิกไปและตัดสินใจใส่กำไลของจางเว่ย ในขณะทึ่เธอชูมือขึ้นและมองกำไล แต่แล้วเธอก็ได้ยินเสียงเคาะปรตู
มิ้นจึงรีบเดินไปเปิดประตู เพราะมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะมาหาเธอ เมื่อมิ้นออกไปเปิดประตูก็เจอนรียืนยิ้ม ซึ่งเป็นอย่างที่เธอคิดไว้ไม่มีผิดแต่อย่างใด
"ฉันจะมาชวนเธอไปเล่นสงกรานต์"นรีเดินตามมิ้นเข้าไปในห้อง
"ไม่อยากไปแดดร้อน เล่นมาตั้งแต่เด็กจนจะแก่อยู่แล้ว เธอไม่เบื่อบ้างเหรอ"
"ไม่เบื่อ บ่าวเยอะดี"นรีหัวเราะ
"จร้า จะบ้าผู้ชายไปถึงไหน"
เปล่าบ้า แต่เผื่อเจอเนื้อคู่ เธอก็น่าจะไปนะ อาจจะเจอกับเขาบ้าง"นรีแอบชำเลืองมองมิ้นแล้วอมยิ้ม
"ของแบบนี้ถึงเวลา เดึ๋ยวก็เจอเอง"
"ถ้าอย่างนั้นเธอต้องรีบไปเล่นสงกรานต์ รับรองเจอเนื้อคู่แน่นอน"
"พูดเรื่อยเปื่อย แต่ไปก็ได้ ไม่ใช่อยากเจอเนื้อคู่นะ "
"งั้นก็รีบไปแต่งตัว จะได้ไปตอนนี้เลย"
"จร้า"พูดจบมิ้นก็ไปเลือกเสื้อผ้ามาใส่
ในระหว่างที่สองสาวกำลังแต่งตัวอยู่นั้น อีกฟากหนึ่ง จางเว่ยยืนรออย่างใจจดใจจ่อ และช่วงเวลาที่จางเว่ยรอคอยก็มาถึง จางเว่ยเห็นมิ้นกับนรีเดินออกมา เขาดีใจมากเลยรีบเดินไปหาสองสาว เมื่อไปถึงเขายิ้มให้มิ้น จนมิ้นทำสีหน้าไม่ถูก เพราะเธอก็ไม่คิดที่จะเจอจางเว่ยหน้าห้องพักของเธอเอง
"ฉันเห็นจางเว่ยนั่งรอเธอตรงฟุตบาท"นรีพูด
"เขามาทำไม"
"แหม ถามเขาสิ"
"บ้าใครจะกล้าถาม"
"ผมไปที่ร้านมาแล้วมันปิด ผมเลยมาดักรอคุณที่นี่ครับ'จางเว่ยยิ้มซื่อๆ
"ค่ะ"มิ้นก็ยังไม่เข้าใจเหตุผลอยู่ดี
"เอาล่ะ จะมารอเธอด้วยเหตุใดก็ช่างมันเถอะ ในเมื่อมาแล้วก็ชวนไปเทึ่ยวเลยก็แล้วกัน"นรีตัดบททันที มิ้นอ้าปากค้างแล้วก็หันมายิ้มให้จางเว่ย
"งั้นก็ไปที่วัดพระสิงห์กันก่อน ไหว้พระเสร็จแล้วค่อยไปเล่นน้ำ"
เมื่อนรีเสร็จเธอรีบเดินนำหน้า ปล่อยให้จางเว่ยกับมิ้นเดินเคียงคู่ตามหลัง แต่ไม่วายนรีแอบหันหลังมามองเป็นระยะด้วยความอยากรู้
"ไปไหนกันครับ"จางเว่ยถามมิ้น
"ไปวัดพระสิงห์ค่ะ"
"ครับ ผมก็ชอบวัดไทยสวยมากครับ"จางเว่ยพูดพลางสอดสายตามองรอบๆ สองข้างทางที่เริ่มฉึดน้ำ จากกระบอกปืนพลาสติก บางคนก็ใส่แป้งไว้ในถึงพลาสติก ใครเดินผ่านมาผ่านไปก็ป้ายกันอย่างสนุกสนาน
"ซื้อปืนฉึดน้ำกันมั้ย พวกเรายังไม่มีเลย"จางเว่ยหันไปถามมิ้น
"ยังค่ะ ไหว้พระก่อน"
"ครับ"
จางเว่ยตื่นตาตื่นใจมาก ที่เห็นบรรดานักท่องเที่ยวนับพัน ต่างถือปืนฉีดน้ำและฉีดใส่กัน โดยที่ไม่มีใครถือโทษโกรธกัน ในระหว่างที่จางเว่ยมองรอบๆสองข้างทาง ก็ได้เห็นฝรั่งนายหนึ่งวิ่งมาทักมิ้น
"ปิดร้านก็ไม่บอกผมเลย"มาร์คลูกค้าหนุ่มฝรั่งของมิ้นทักขึ้น
มิ้นอึ่งอยู่พักเธอก็นึกได้ ส่วนนรีได้ยินเสียงของหนุ่มฝรั่ง เธอจึงหันมามอง เมื่อเห็นเป็นลูกค้าฝรั่งของมิ้น นรึจึงเดินย้อนกลับมาหามิ้น
"ปิดกะทันหันค่ะ เจ้าของร้านไปทำธุระเร่งด่วน ต้องขอโทษด้วยนะคะ"มิ้นยิ้มให้มาร์คเป็นการขอโทษ
ในขณะเดียวกัน จางเว่ยยืนมองด้วยความงง และรู้สึกไม่ชอบฝรั่งนายนี่ ที่ไม่ได้สนใจนรีแม้แต่น้อย แต่เขามองแต่มิ้นเพียงผู้เดียว
"ครับ ไม่เป็นไร แต่ว่าจะไปไหนกัน"มาร์คถาม
"ไปวัดค่ะ"นรีตอบแทน
"ไปด้วยได้มั้ยครับ"
มิ้นกับนรีต่างมองหน้ากัน ส่วนจางเว่ยยืนงง และมาร์คได้แต่ยืนยิ้มอย่างมีความหวัง ว่าทั้งสองน่าจะให้เขาไปด้วย
"ได้ค่ะ"นรียิ้มเฝื่อนๆ
"งั้นเราไปเลยค่ะ"มิ้นตัดบท
"ยังไม่ได้แนะนำสองหนุุ่มให้รู้จักกันเลย" นรีรีบพูดและรีบทำการแนะนำตัวทันที
"มาร์ค นี่จางเว่ย"มาร์คยิ้มและยื่นขอจับมือจางเว่ย
"ยินดีทึ่รู้จักครับ"จางเว่ยยื่นมือออกเพื่อจับมือ แต่หน้าเฉยเมยมาก
"งั้นเราไปกันเลยครับ"จางเว่ยเอ่ยขึ้น
นรีกับมิ้นเดินนำหน้า โดยมีจางเว่ยและมาร์คเดินตามหลัง ส่วนจางเว่ยเดินหน้าบึ่งตึง มาร์คนั้นยิ้มหน้าระรื่น โดยมีนรีหันหลังมามองเห็นสองหนุ่มต่างอาการกัน เป็นระยะๆ หลังจากนั้นเธอจึงหันกลับไปกระซิบข้างมิ้น
"นี่มิ้นดูสองหนุ่มซิยังกับไม่ถูกกันเป็นชาติ"
"ฮือ"มิ้นพยักหน้า
"เสน่หแรงนะเพื่อนเรา"
"แรงอะไรกันเธอพูดไปเรื่อย แค่เขาสองคนมาเที่ยวคนเดียวเลยเหงา แค่อยากมีเพื่อนเที่ยวแค่นั้นแหล่ะ"
"ไม่เชื่อ เขามาจีบเธอรู้ไหม”
"เอาที่สบายใจฉันไม่พูดกับเธอแลัว"มิ้นตั้งหน้าตั้งตาเดินต่อไป
"เดี๋ยวคอยดูก็แล้วกัน"
"จร้า"
เมื่อทั้งสี่เดินมาถึงวัดพระสิงห์ ก็เข้าไปนมัสการพระในวิหาร ซึ่งมิ้นกับนรีกราบและขอพร ส่วนจางเว่ยก็ไหว้พระและขอพร แต่มาร์คยืนอยู่พักหนึ่งเจาไม่เข้าใจสิ่งที่ทั้งสามทำ ซี่งนรีกับมิ้นก็เข้าใจในท่าทางของมาร์คดี
มาร์คเห็นจางเว่ยพึมพำและก้มลงกราบ เขาก็เลยตัดสินใจทำตามถึงท่าทางจะเก้ๆกังๆก็ตามที จนมิ้นกับนรีอดขำไม่ได้แต่ก็ต้องเก็บอาการไว้
เมิ่อทั้งสี่ออกมาจากพระวิหาร ก็ไปสงฆ์น้ำพระธาตุเพื่อเป็นสิริมงคล ในช่วงเวลาต่อมาทั้งหมดออกมาจากวัด ก็มุ่งพุ่งตรงไปลานประตูท่าแพ เพื่อเล่นน้ำซึ่งในระหว่างทางต่างโดนฉีดน้ำใส่าจนตัวเปียกแชะไปหมด
"เราเสียเปรียบนะ ไม่มีปืนฉีดน้ำกับเขาเลย"นรีพูดขึ้นมา
"ใช่ แวะร้านหน้าเลย สองหนุ่มก็ยังไม่มีเหมือนกัน"มิ้นหันหน้าไปมองจางเว่ยกับมาร์คที่เดินตามมา
"ซื้อปืนกันไหม"นรีเอ่ยขึ้น
"ครับ"จางเว่ยรับคำ
ทั้งสี่หนุ่มสาวต่างเลือกปืนตามแบบที่ชอบ และที่ทำพร้อมกันคือ ควักเงินออกมาจ่ายค่าปืนฉีดน้ำ แต่แล้วจางเว่ยห้ามไว้ในทันที
"เดี๋ยวผมจ่ายเองสามคนเท่าไร"
"ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวมิ้นจ่ายเอง"
"เธอเอาอีกแล้วเขาอยากจ่ายก็ให้เขาจ่ายไปซิเธอนี่ก็"นรีค้านชนฝาไม่เห็นด้วยอย่างแรง
มิ้นจำเป็นต้องทำตามคือยอมให้จางเว่ยจ่ายเงิน ส่วนมาร์ครู้สึกเสียหน้า เพราะเขาก็แอบชอบมิ้นตั้งแต่วันแรกที่ได้นวดกับเธอ มาร์คเลยแก้เกมโดยการขอปืนฉีดน้ำจากมิ้น เพื่อไปเติมน้ำจากก๊อกน้ำที่บริการฟรี
ส่วนจางเว่ยเห็นเช่นนั้น เขาจึงเดินไปซื้อน้ำมะพร้าวเผามาสามผล ยื่นให้นรีกับมิ้นที่กำลังฉีดน้ำใส่กับมาร์คอย่างสนุก
"หยุดเล่นกันก่อนครับ"จางเว่ยรีบยื่นน้ำมะพร้าวให้นรีกับมิ้นทันที
"ขอบคุณค่ะ"มิ้นยิ้มให้จางเว่ย
เมื่อมาร์คเห็นการกระทำของจางเว่ย เขาจึงพุ่งตรงไปซื้อหมูยอนึ่งสี่ไม้ เมื่อซื้อเสร็จเขาจึงยื่นให้นรีกับมิ้นก่อน หลังจากนั้นเขายื่นให้จางเว่ย ซึ่งจางเว่ยยืนนิ่งชั่วครู่ เขาจึงตัดสินใจรับหมูยอนึ่งที่มาร์คยื่นให้
"ขอบคุณ"จางเว่ยฝืนยิ้ม
จางเว่ยรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ เขาจำเป็นต้องรับมากินถึงมันจะอร่อยในความคิดของเขาก็ตาม
"อร่อยไหม"มาร์คถามจางเว่ย
"อร่อยซิ'จางเว่ยยิ้มเฝื่อนๆแล้วดูดน้ำมะพร้าวทั้งๆที่มันหมดแล้ว
ซึ่งสร้างความขบขันให้ทั้งนรีกับมิ้น โดยมีมาร์คอมยิ้มอยู่ข้างๆ เพราะเขาคิดว่าเกมที่ไม่ได้แข่งจริงจังเขาเป็นฝ่ายชนะ
"ถ้างั้นพวกเรารีบไปประตูท่าแพกันเถอะ"นรีพูดขึ้น
"ไป ผมอยากเล่นน้ำจะแย่แล้วครับ"มาร์คพลางฉีดน้ำใส่มิ้น
โดยในระหว่างทางมิ้นโดนมาร์คฉีดน้ำใส่ เธอก็ฉีดน้ำใส่กลับทันที นั่นทำให้ทั้งสองหัวเราะอย่างสนุกสนาน ส่วนจางเว่ยยืนอึ่ง นรีเห็นจางเว่ยยืนนิ่งเธอจึงฉีดน้ำใส่จางเว่ย แต่จางเว่ยไร้อารมณ์ที่จะเล่นด้วย
นรีถึงกับแปลกใจในความนิ่งของจางเว่ย และในความคิดของนรี เธอชอบจางเว่ยมากกว่ามาร์ค อยากให้มิ้นสมหวังกับจางเว่ยมากกว่า เพราะจางเว่ยดูซื่อๆ ซึ่งแตกต่างจากมาร์คที่ดูกรุ่มกริ่ม นรีจึงตัดสินใจจะช่วยจางเว่ย โดยจะแยกมาร์คออกจากมิ้น เธอจึงเดินไปแทรกกลางระหว่างมิ้นกับมาร์ค และใช้มือผลักมิ้นไปทางจางเว่ย ส่วนตัวเธอก็ฉีดน้ำใส่มาร์คไม่ยั้ง มาร์คจึงตอบโต้นรีด้วยการฉีดน้ำใส่ร่างของนรี ต่อจากนั้นมาร์คพยายามจะเดินไปหามิ้น แต่นรีก็ขวางไว้ ส่วนสายตาของเธอก็มองไปที่จางเว่ย และส่งซิกโดยการเหลือกตาให้พามิ้นไปทางอื่น
จางเว่ยจึงจับมือมิ้นวิ่งไปทางอื่น มิ้นหันมามองนรี แต่นรีแกล้งมองไม่เห็น ทำเป็นไม่สนใจหันไปทางอื่น มิ้นจึงกึ่งวิ่งกึ่งเดินหันหน้าหันหลังจนเกือบเซล้ม แต่โชคยังดีที่จางเว่ยคว้าร่างไว้ได้
"ขอบคุณค่ะ"
"เป็นอะไรมากไหมครับ ผมขอโทษนะครับที่พาคุณวิ่งมาจนเกือบล้ม"
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"ถ้างั้นเราไปไหนกันต่อดีล่ะครับ"
"ต้องรอนรีกับมาร์คก่อน"
"ไม่ต้องรอหรอกครับ คนเยอะขนาดนี้ไม่เจอกันหรอก"
"แต่พวกเรามาด้วยกันนี่"
"เดี๋ยวไปเจอกันที่ประตูท่าแพก็ได้ ผมอยากเล่นน้ำกับคุณแค่สองคนครับ" จางเว่ยพูดจบก็ฉีดน้ำใส่มิ้น ในขณะนั้นมิ้นกำลังอึ้งกับคำพูดของจางเว่ย เมื่อเจอน้ำฉีดใส่เธอจึงได้สติฉีดน้ำใส่จางเว่ย แล้ววิ่งหนีไปทางประตูท่าแพ โดยมีจางเว่ยวิ่งตามไปติดๆ