ตอนที่ 12

1147 คำ

“หนูนาก็ยืนนิ่งแล้วนี่คะ คุณลุงแรงๆ หน่อยสิคะ อา... อา... อีกนิดค่ะ อา...” ให้ตายเถอะ สาบานนะว่าตอนนี้เขากำลังติดตะขอเสื้อในให้กับณิชาอยู่ “หนูนาไม่ต้องส่งเสียง ลุงต้องการสมาธิ” “หนูนาแค่ครางเองนะคะ” “แล้วจะครางทำไมล่ะครับ ลุงกำลังตั้งใจติดตะขอให้อยู่นะ” อึ่บบบบ เฮ้ออออ ฉลามเป่าลมออกจากปากอย่างโล่งอก เมื่อในที่สุดก็สามารถติดตะขอเสื้อชั้นในให้กับณิชาได้สำเร็จ “ขอบคุณค่ะคุณลุง” แล้วแม่เจ้าประคุณก็หมุนตัวหันหน้ามาหา เนินนมขาวผ่องแทบจะทิ่มตาของเขาอยู่แล้ว ฉลามรีบหันหน้าหนีก้อนเนื้อนุ่มๆ ที่ในฝันเมื่อคืนมันรีดน้ำใคร่ของเขาจนแตกกระฉูดอย่างรวดเร็ว ในใจก็เต้นตึกตัก ณิชาหัวเราะคิกคัก และยกมือขึ้นลูบใบหน้าของฉลาม “คุณลุงไม่สบายเหรอคะ หน้าดูแด๊งแดง พิกลนะคะ” “ลุงไม่ได้เป็นอะไร” เขาเอียงหน้าหนีจากอุ้งมือนุ่มๆ ของหล่อน และรีบถอยออกห่าง “เห็นป้าน้อยบอกว่าหนูนาลงไปขอยาแก้ไข้เหรอ ไม่สบายห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม