รถยนต์คันงามจอดสนิทในโรงจอดรถในเวลาเที่ยงคืนยี่สิบห้านาที ไฟหน้ารถดับลง ก่อนที่คนขับร่างสูงใหญ่จะก้าวลงไป
ฉลามจ้องมองเข้าไปในตัวบ้านหลังใหญ่ซึ่งเป็นบ้านของตัวเองอยู่ชั่วอึดใจ จึงตัดสินใจก้าวเดินเข้าไป
เที่ยงคืนกว่าแล้ว แม่เด็กสาวแสนสวยหุ่นทรมานใจชายอย่างณิชาต้องนอนหลับปุ๋ยไปแล้วอย่างแน่นอน
ชายหนุ่มเป่าปากเบาๆ อย่างโล่งอก มั่นใจว่าค่ำคืนนี้ตัวเองจะอยู่ห่างจากขุมนรกไกลกว่าทุกคืนที่ผ่านมาแน่นอน
แต่...
เท้าใหญ่ชะงักกึก เมื่อสายตาปะทะเข้ากับร่างอวบอัดของณิชาที่นอนคุดคู้อยู่บนโซฟาสีเทาเข้มหน้าโทรทัศน์
ชายหนุ่มเบิกตากว้างอย่างตกใจระคนแปลกใจ ขณะเดินเข้าไปหยุดใกล้ๆ ร่างแน่งน้อยของเด็กสาว
สมองสั่งให้เขาปล่อยหล่อนนอนที่นี่แหละ แต่หัวใจกลับร้องคัดค้านและเอาชนะคำสั่งจากสมองได้อย่างง่ายดาย
เขาย่อตัวลงนั่งบนส้นเท้า จ้องมองดวงหน้ารูปไข่ขาวเนียนของณิชาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเอ็นดู และก็อดที่จะยก
