เช้าวันต่อมา ฉลามรีบลอกผ้าปูเตียงนอนของตัวเองออกจนหมด แล้วก็หอบลงมายังชั้นล่าง กำลังจะเอาไปใส่เครื่องซักผ้า
“คุณฉลาม... รีบร้อนจะไปไหนคะ”
ป้าน้อยโผล่มาเห็นเข้าพอดิบพอดี
“แล้วนั่นจะเอาผ้าปูที่นอนไปไหนคะ”
“ผมจะเอาไปซักน่ะครับ”
“ส่งมาให้ป้านะคะ มันหน้าที่ของป้า” ป้าน้อยพูดอย่างเกรงใจ และยื่นมือออกมา
“ไม่เป็นไรครับ ผมทำเองได้”
“ส่งมาให้ป้าเถอะค่ะ ป้าเป็นแม่บ้านนะคะ จะให้เจ้านายเอาผ้าปูที่นอนไปซักเองได้ยังไง”
ฉลามเข้าใจความรู้สึกของป้าน้อย แต่เขาให้ไม่ได้จริงๆ
“ไม่เป็นไรครับป้าน้อย ผมจัดการเองได้”
แล้วชายหนุ่มก็รีบเดินดุ่มๆ ออกไปยังเครื่องซักผ้าที่อยู่ด้านล่างของตัวบ้าน โดยมีป้าน้อยเดินตามหลังไปติดๆ
เขารู้สึกกระอักกระอ่วนใจเหลือเกิน จึงรีบเอาผ้าปูเตียงที่เปื้อนน้ำใคร่ของตัวเองจนเป็นรอยขาวหลายจุดยัดลงไปในเครื่องซักผ้า
เฮ้อออ
ฉลามถอนใจออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะหันมามองป้าน้อย
“ฝากป้
