@ร้านอาหาร
วันนี้เป็นวันหยุดผมกับพี่โชว์ถูกพี่แทนโทรตามตั้งแต่เช้าให้มารวมตัวกันที่ร้านอาหารนี้ ที่ห่างออกมาเกือบจะชานเมือง
“นั่น! ไอ้โชว์มาแล้ว” พี่แทนเป็นคนแรกที่เห็นพวกเรา คนอื่นๆเลยหันมามองตาม รวมถึงเดย์ที่นั่งรวมกลุ่มอยู่ด้วย
“หวัดดีพี่” เดย์ยกมือไหว้พี่โชว์ถึงจะเต็มไปด้วยท่าทางไม่เต็มใจเท่าไร แต่ก็ทำให้ผมกับพี่โชว์ตกใจได้
“มัวแต่ยืนอยู่นั่น มานั่งดิ ทุกคนรอมึงอยู่” พี่โชว์เดินเข้าไปนั่งตรงที่คนอื่นเว้นไว้ให้2ที่ และที่ตรงนั้นก็อยู่หน้าเดย์พอดิบพอดี
“อ๊ะ!” ตัวผมเซเข้าไปหาพี่โชว์ จากแรงดึงของเขาเองนั่นแหล่ะ แขนแกร่งรีบตวัดเอวผมเข้าไปกอด ไม่ให้ดิ้นหนีลงไปจากตักเขาได้
“พี่โชว์ ที่ตรงนั้นยังว่างอยู่” ผมมองไปที่เก้าอี้ข้างๆ ที่พี่แทนน่าจะเว้นไว้สำหรับผมให้นั่งข้างพี่โชว์
“ไอ้แทน ทำให้มันไม่ว่างดิ๊” พี่แทนหยิบกระเป๋าตัวเองมาว่างบนเก้าอี้ตัวนั้น ตามคำขอของเพื่อน
“เอากระเป๋าออกก็ได้
