“คุณภู หนูโรสกับหนูลดา ยังไม่กลับกันมาอีกเหรออ้อย”
คุณหญิงวีรดาละสายตาจากหนังสือนิตยสารมาถามสาวใช้ด้วยความกังวล อีกไม่กี่ชั่วโมงท่านก็ต้องไปงานวันเกิดของเพื่อนรักแล้ว แต่บรรดาลูกสาวกับหลานชายท่านยังไม่ยอมกลับมากันเลย ไม่รู้หายกันไปไหนหมด หรือว่าท่านต้องไปงานคนเดียว
“คุณภูกับคุณหนูโรสกลับกันมาแล้วค่ะ ตอนนี้กำลังอาบน้ำกันอยู่ ส่วนคุณหนูลดายังไม่กลับมาค่ะ”
“อ้าวเหรอ แต่ช่างเถอะ อย่างน้อยก็มีตาภูกับหนูโรสไป งานด้วย เดี๋ยวอ้อยไปอาบน้ำแต่งตัวด้วยนะ”
“คุณท่านจะให้อ้อยไปไหนล่ะคะ ทำไมต้องอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วย”
“เดี๋ยวฉันจะพาอ้อยไปงานวันเกิดคุณหญิงดวงเดือนกับฉันด้วย รีบไปอาบน้ำซะ ฉันก็จะไปอาบน้ำแล้วเหมือนกัน”
“เอ่อ...ค่ะคุณท่าน” อ้อยพยักหน้าตอบอย่างดีใจ คุณท่านของเธอมักจะใจดีแบบนี้เสมอ หลังจากคุณวนิดาตายไปคุณท่านของเธอก็เปลี่ยนไปมาก เปลี่ยนไปในทางที่ดีเสียด้วย
คุณหญิงวีรดานั่งมองอาการด
