ชญานินทร์นั่งมองใบทะเบียนสมรสในมืออย่างงุนงง เหมือนกับฝัน ภูผาไปรับเธอมาจากมหาวิทยาลัยเมื่อช่วงเที่ยง ก่อนจะพาเธอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ไปสถานีอำเภอ ตอนแรกหญิงสาวก็ยังงงๆ อยู่ว่าภูผาพาเธอมาที่นี่ทำไม ตอนนี้เธอได้คำตอบแล้ว ชายหนุ่มพาเธอมาจดทะเบียนสมรสและมันเป็นความจริงไม่ใช่ความฝัน เพราะใบทะเบียนสมรสมันปรากฏอยู่ในมือ เธอก้มลงมองอย่างตื้นตันกับสิ่งที่ภูผาทำให้เธอ ชายหนุ่มยังบอกเธออีกว่าทันทีที่เธอเรียนจบเขาจะขอเธอกับมารดาทันที นี่คือสิ่งที่มันเหนือความคาดหมายของเธอ จากนางสาวชญานินทร์ กรรณิพัฒน์ กลายมาเป็นนางชญานินทร์ ภิวัฒน์เกรียงไกร
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะหนูโรส โกรธฉันหรือไงที่ฉันพาหนูโรสไปจดทะเบียนสมรสแบบนี้”
ภูผาหันมาถามภรรยาสาวอย่างสงสัย เขาสังเกตอาการของภรรยามานานแล้ว หญิงสาวนั่งมองใบทะเบียนสมรสมาตั้งแต่สองชั่วโมงที่แล้ว ตอนนี้ก็ยังนั่งจ้องมองอยู่เลย นึกสงสัยอยู่นานแล้วว่าเธอเป็นอะไ
