ยามสามารถจับกุมคนร้ายได้จนสิ้น พี่ใหญ่ของนางก็ต้องรับหน้าที่สืบสวนต่อไป เนื่องจากคดีนี้เป็นคดีใหญ่ มีความปลอดภัยของฝ่าบาทมาเกี่ยวข้อง ทั้งน้องสาวตนยังบาดเจ็บ งานนี้มิถลกหนังคน คงมิหายแค้นเป็นแน่
ผู้เฒ่าอ๋าวถึงกับเนื้อเต้น ตะโกนลั่นจวนในทันใด ยามพบว่าฝ่าบาทและบุตรสาวตน กลับมาที่จวนแล้วบาดเจ็บกันถ้วนทั่ว
"บังอาจ บังอาจนัก มิเพียงกักขังมนุษย์ยังทำร้ายบุตรสาวข้า แล้วยังกล้าทำร้ายฝ่าบาทด้วย คดีนี้ข้าจะคุมเอง แก้แค้นให้บุตรสาวข้าให้จงได้!!! "
องค์ฮ่องเต้พยักหน้าเบาๆ และยกแขนพาดคออ๋าวปิงซวงและดึงรัดเบาๆ เอ่ยรอดไรฟันขึ้นมา
"สนมรัก เจิ้นบาดเจ็บก็เพราะเจ้า ก่อเรื่องเช่นนี้แล้ว จะมิมีน้ำใจ พาเจิ้นไปพักในจวนเจ้าซักหน่อยหรือสนมรัก "
อ๋าวปิงซวงใบหน้าหดลงในทันใด เร่งพยุงร่างหนาหนักไปในเรือนตนในทันที
ยามถึงเรือนของนาง กลิ่นหอมล่องลอยมา ทุกสิ่งยังคล้ายเช่นยามนางอยู่มิผิด ร่างบางยิ้มจางๆและประคองฝ
