อ้อมกอดซาตาน

บทที่8 งานใหม่(เป็นของเขา)

หลังจากที่ปีเตอร์ออกมาจากห้องของพิมพ์ ก็กลับเข้าไปรอมาร์สกับเควินในห้องของตัวเองนั่งรอสักพักบอดี้การ์ดทั้งสองคนก็กลับเข้ามาในห้อง

"เป็นยังไงบ้าง จัดการไอ้เลวนั้นเรียบร้อยแล้วใช่ไหม"เอนหลังพิงเก้าอี้

"เรียบร้อยดีครับ ผมจัดการสั่งสอนและไล่มันออกไปแล้ว" เควินรายงาน

"ดีนะที่ฉันให้พวกนายเคยสอดส่องดูกล้องวงจรปิดอยู่ตลอด ถ้าไม่อย่างงั้นเราคงไปช่วยไว้ไม่ทันแน่"พูดพลางถอนหายใจเบาๆ

"แล้วคุณพิมพ์เป็นอะไรไหมครับ"เควินถามด้วยความเป็นห่วง

"ดูจากร่างกายภายนอกก็ไม่มีอะไรเสียหาย มีแต่ตกใจกลัวก็เท่านั้น"พูดไปแต่ในหัวกลับนึกถึงหน้าอกเปล่าเปลือยของพิมพ์ขึ้นมาเสียดื้อๆ

"ผมว่าถ้าปล่อยให้เธออยู่ตามลำพังอีกคงไม่ดีแน่ อาจจะมีใครคิดไม่ดีกับเธออีกก็ได้นะครับ"เควินออกความเห็น

"ฉันรู้ วันพรุ่งนี้ฉันจะให้เธอมาทำงานกับฉันเอง" ยกยิ้มมุมปาก

"ครับนาย" รับคำแล้วลอบมองหน้าปีเตอร์ที่ทำสีหน้ายากที่จะคาดเดาได้

"พรุ่งนี้เช้านายก็ไปเรียกเธอมาพบฉันด้วยก็แล้วกัน" ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปตรงกระจกผนังห้องแล้วมองออกไปข้างนอก

"ครับนาย"รับคำสั้นๆ

"หมดธุระแล้วออกไปพักเถอะ"พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

เมื่อได้รับคำสั่งบอดี้การ์ดทั้งสองคนก็เดินออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ

วันต่อมา

พิมพ์กำลังแต่งตัวหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ วันนี้เธอใส่เสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ขายาวและมัดผมหางม้าแต่งหน้าอ่อนๆยิ่งทำให้ดูอ่อนวัยพร้อมกับทาริมฝีปากด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อนทำให้ริมฝีปากดูอวบอิ่มมากยิ่งขึ้น

ก๊อก   ก๊อก

เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพิมพ์จึงรีบเดินไปเปิดประตูเจอมาร์สกับเควินยืนรออยู่ตรงหน้าห้อง ทั้งสองคนส่งยิ้มให้เธอ

"นายรอคุณอยู่ข้างในห้องไปพบได้เลยครับ"เควินบอกไปตามที่ปีเตอร์สั่ง

"ค่ะ ฉันจะไปดี๋ยวนี้" ปิดล็อคห้องแล้วกำลังจะเดินไปยังห้องของปีเตอร์แต่บอดี้การ์ดทั้งสองคนกลับยืนนิ่งไม่เดินตามเธอมา

"ไม่เข้าไปด้วยกันเหรอคะ "พิมพ์ถามด้วยความสงสัย

"ไม่ครับ นายสั่งให้พวกผมรออยู่ข้างนอก" มาร์สส่งยิ้มให้พิมพ์

"ค่ะ"รับคำแล้วเดินตรงไปยังหน้าห้องของปีเตอร์พร้อมกับเคาะประตูสองสามทีก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้อง 

พอพิมพ์เข้าไปในห้องก็เดินไปหยุดหน้าโต๊ะทำงานของปีเตอร์ ที่กำลังก้มหน้าอ่านหนังสือพิมพ์อยู่เงียบๆ

"มาแล้วเหรอ"เงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์

"ค่ะ"มองหน้าปีเตอร์ที่ทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหว

"สำหรับงานใหม่ของเธอคือดูแลทำความสะอาดห้องของฉันทั้งหมด"ลุกขึ้นจากเก้าอี้

"ค่ะ"กวาดสายตามองไปทั่วห้องทำงานของปีเตอร์

"ไม่ได้มีแค่ห้องนี้หรอกตามฉันมา"ปีเตอร์เดินนำพิมพ์ไปยังหน้าประตูห้องนอนของตัวเองที่อยู่ติดกับตู้เก็บหนังสือในห้องทำงานของเขา 

พอปีเตอร์เปิดประตูก็เดินนำเข้าไปก่อนพิมพ์จึงเดินตามหลังไปติดๆ กวาดสายตามองไปทั่วห้องที่กว้างขวางและตกแต่งอย่างมีสไตล์ พิมพ์เดินตามหลังปีเตอร์ที่พาเธอเดินสำรวจไปทั่วห้อง ซึ่งข้างในก็มีครบทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเตียงนอน ห้องน้ำและห้องแต่งตัวที่แยกออกไปอีกห้องหนึ่ง

"เป็นไงพอจะทำได้ไหม"ปีเตอร์หยุดเดินแลัวหันหน้าไปถามพิมพ์ที่เดินตามหลังเขา

"ทำได้ค่ะ" ตอบพลางมองไปที่เตียงนอนที่ยังไม่ได้เก็บให้เรียบร้อย

"ทำได้ก็ดี แต่อย่างแรกเธอต้องชงกาแฟให้ฉันก่อน"เดินออกจากห้องไป

"ค่ะ"รับคำแล้วเดินตามหลังปีเตอร์ออกไป

พอทั้งสองคนเดินมาตรงหน้าเคาร์เตอร์ชงเครื่องดื่ม ปีเตอร์จึงสอนชงกาแฟตามรสชาติที่เขาดื่มเป็นประจำทุกวันให้พิมพ์ดู จริงๆแล้วถ้าวันไหนที่เขาขี้เกียจชง เขาก็จะสั่งให้พนักงานชงให้แล้วเอาขึ้นมาส่งถึงห้อง

"ไหนเธอลองชงตามที่ฉันชงให้เธอดูอย่างเมื่อกี้ซิ" บอกพิมพ์หลังจากที่ชงกาแฟแรกให้เธอดู

"ค่ะ"พิมพ์รับคำแล้วหยิบแก้วกาแฟเปล่าขึ้นมาพร้อมกับตักกาแฟและส่วนประกอบอื่นๆตามสูตรของปีเตอร์แล้วกดน้ำร้อนใส่แก้วคนให้เข้ากัน

"ได้แล้วค่ะ"ยื่นแก้วกาแฟที่เพิ่งชงเสร็จใหม่ๆให้ปีเตอร์ 

ปีเตอร์ยื่นมือไปรับแก้วกาแฟมาแล้วยกขึ้นดื่มทันที โดยลืมไปว่ายังร้อนอยู่

"โอ๊ย!" อุทานออกมาทันที เมื่อน้ำกาแฟร้อนๆลวกปากของตัวเอง

"คุณเป็นอะไรคะ" ถามด้วยความตกใจ

"กาแฟมันลวกปากฉันนะสิ " นิ่วหน้าเจ็บปากตัวเอง

พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นจึงรีบเทน้ำเย็นใส่แก้วแล้วส่งให้ปีเตอร์ดื่มทันที 

"เป็นยังไงบ้างคะ หายหรือยัง"ถามด้วยความเป็นห่วง

"ฉันไม่เป็นไรแล้ว ฉันรีบดื่มไปหน่อยลืมไปว่ากาแฟมันยังร้อนอยู่" วางแก้วน้ำดื่มลงบนเคาน์เตอร์

"ฉันผิดเองค่ะ ที่รีบยื่นใหัคุณดื่ม"ก้มหน้าสำนึกผิด

"ช่างเถอะ เธอไปทำความสะอาดห้องนอนของฉันก่อนก็แล้วกัน" พูดพลางเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้โต๊ะทำงาน

"ค่ะ "รับคำแล้วเดินออกจากห้องไปเพื่อไปเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดต่างๆแล้วเดินกลับเข้ามาใหม่ตรงไปในหัองนอนทันที 

พอเข้าไปในห้องพิมพ์ก็จัดการกวาดถูทำความสะอาดทุกซอกทุกมุมของห้อง ใช้เวลาไม่นานก็ทำเสร็จ จากนั้นก็ออกมาจากห้องนอนมาทำในส่วนของห้องทำงานต่อ ปีเตอร์ก็นั่งมองพิมพ์ทำความสะอาดไปเพลินๆ จนเสร็จเรียบร้อย

"ฉันทำเสร็จแล้วขอตัวลงไปทานข้าวก่อนนะคะ" บอกกล่าวปีเตอร์ก่อนที่จะออกจากห้องไป

"ไปสิ ทานเสร็จแล้วก็กลับมาด้วยฉันยังมีงานใหัเธอทำอยู่" มองหน้าพิมพ์อย่างมีเลศนัย

"ค่ะ"รับคำแล้วเดินออกจากห้องไป

พอพิมพ์เดินเข้าไปในห้องอาหารก็เจอเอวากับเอมี่พอดี เธอจึงตักอาหารแล้วไปนั่งร่วมโต๊ะกับทั้งคู่

"พิมพ์ฉันเสียใจด้วยนะ ที่เธอโดนแม็คทำร้าย"เอมี่เอ่ยขึ้น

"จ้ะ ขอบใจนะที่เป็นห่วง"ส่งยิ้มให้เอมี่

"ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแม็คจะเปลี่ยนไปได้ขนาดถึงนี้" เอมี่ส่ายหน้าเบาๆ

"โชคดีนะ ที่คุณปีเตอร์ไปช่วยเธอไว้ได้ทัน ถ้าไม่ทันนะฉันไม่อยากจะคิดเลย"เอวาทำหน้าหวาดเสียว

"ใช่ฉันโชคดีมากที่คุณปีเตอร์เขามาช่วยฉันไว้ทัน"พิมพ์ยิ้มน้อยๆ

"ว่าแต่คุณปีเตอร์ให้เธอทำงานอะไรเหรอ"เอวาถามขึ้น

"ก็งานทำความสะอาดทั่วไปนั้นแหละ" ตอบออกไปตามตรง

"แน่ใจนะ ว่าทำความสะอาดทั่วไปไม่ใช่ทำความสะอาดตัวเขา" เอวาหัวเราะเสียงดัง

"ระวังนะพิมพ์ เขาอาจจะให้เธอทำความสะอาดตัวเขา อย่างที่เอวาพูดก็ได้"เอมี่เอ่ยเสริมขึ้น

เอวากับเอมี่หัวเราะชอบใจกันใหญ่ พิมพ์ได้แต่ยิ้มรับเท่านั้น ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆเธอก็คงต้องยอมเขาเพราะเขามีสิทธิ์ในตัวเธออย่างไม่ต้องสงสัย เงินสิบล้านแลกกับตัวเธอ เขายังขาดทุนเสียด้วยซ้ำ

หลังจากที่ทานข้าวเสร็จพิมพ์ก็กลับขึ้นไปหาปีเตอร์ในห้องตามที่เขาสั่งไว้ พอเข้าไปในห้องก็เห็นปีเตอร์นั่งพิงหลังกับเก้าอี้หลับตาอยู่ พิมพ์ได้แต่ยืนมองหน้าอันหล่อเหลาอันทรงเสน่ห์ของเขาไปเพลินๆจนปีเตอร์ลืมตาขึ้นมาสบตากับพิมพ์พอดี พิมพ์จึงรีบหลบสายตาจากปีเตอร์ทันที 

"มาแล้ว ทำไมไม่เรียกฉันล่ะ"มองหน้าพิมพ์ไม่วางตา

"คือฉันเพิ่งมาถึงเองค่ะ แล้วคุณไม่ทานข้าวเหรอคะ "พูดพลางก้มหน้าลงไม่ยอมสบตาเขา

"ฉันยังไม่หิว มานวดไหล่ให้ฉันหน่อย ปวดเมื่อยไปหมดแล้วเนี่ย" ขยับตัวนั่งหลังตรงพร้อมกับบิดคอไปมาแก้ปวดเมื่อย

"ค่ะ " พิมพ์เดินเข้าไปยืนด้านหลังเก้าอี้แล้วใช้มือทั้งสองข้างจับนวดไหล่ให้ปีเตอร์ตามที่เขาต้องการ 

"นวดให้มันแรงๆกว่านี้อีกสิ"ออกคำสั่งเมื่อไม่ได้ดังใจ

พิมพ์จึงออกแรงบีบนวดเพิ่มขึ้นอีก ตามที่เขาสั่ง นวดไปได้สักพักปีเตอร์ก็ยื่นมือไปจับมือเธอไว้ พิมพ์จึงหยุดนวดทันที

"มีอะไรหรือเปล่าคะ" ถามด้วยความสงสัย

"เปล่าแค่ฉันอยากทำอย่างอื่นมากกว่า" จับมือพิมพ์แล้วดึงให้เธอมานั่งลงบนตักตัวเอง

"คุณจะทำอะไรคะ"ยอมนั่งลงบนตักปีเตอร์แต่โดยดี 

"เธอพร้อมหรือยังที่จะเป็นของฉัน" โอบเอวพิมพ์ที่นั่งอยู่บนตักเขาพร้อมกับถามออกไปตรงๆ

"เอ่อ คือฉัน"พูดไม่ออกได้แต่ก้มหน้าลงไม่ยอมมองหน้าปีเตอร์

"คืออะไร ก็พูดมาสิ"ใช้มือจับเชยคางพิมพ์ให้เงยหน้าขึ้นมามองหน้าเขา

"คือ ฉันไม่เคยและก็กลัวด้วย"พูดออกไปตามตรง มองหน้าปีเตอร์อย่างเขินอาย

"ฉันก็นึกว่าเรื่องอะไร เรื่องแค่เองเดี๋ยวฉันจะสอนให้" ยิ้มให้กับความไร้เดียงสาของพิมพ์

พิมพ์ได้แต่นั่งก้มหน้าไม่คิดเลยว่าเวลานี้จะมาถึง ความสาวที่เธอตั้งใจจะรักษาไว้เพื่อมอบให้กับเจ้าบ่าวในคืนวันแต่งงานจะต้องมาเสียให้กับคนที่ไม่ได้แต่งงานกันด้วยซ้ำ 

"ลุกขึ้นได้แล้ว ตามฉันมา"ปีเตอร์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปเปิดประตูห้องนอน 

พิมพ์เดินตามหลังปีเตอร์เข้าไปในห้อง พอปิดประตูเท่านั้น ปีเตอร์ก็เดินเข้าไปสวมกอดเธอแล้วช้อนอุ้มเธอวางลงบนเตียงนุ่ม พิมพ์ได้แต่นอนอยู่นิ่งๆมองหน้าอันหล่อเหลาของเขา 

"เธอพร้อมแล้วใช่ไหม" นอนลงข้างพิมพ์ใช้มือลูบไล้ไปบนใบหน้าหวานของเธอ

"ค่ะ ฉันพร้อมแล้ว"เพราะไม่ว่าจะเป็นตอนนี้หรือตอนไหนเธอก็ต้องตกเป็นของเขาอยู่ดี

พอพิมพ์ตอบตกลงปีเตอร์ก็ประกบจูบริมฝีปากอ่อนนุ่มของเธอ อย่างอ่อนโยนค่อยๆจูบดูดดึงเบาๆและใช้ลิ้นซอกซอนเข้าไปในโพรงปากพร้อมกับใช้ลิ้นเกี่ยวตวัดพันลิ้นเธอไปมาไม่นานก็ถอนริมฝีปากออกเปลี่ยนมาจูบไซ้ซอกคออันขาวเนียน จนพิมพ์เริ่มเคลิบเคลิ้มมีอารมณ์ร่วมกันกับเขา ปีเตอร์จึงจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนไม่เหลือติดตัวแม้แต่ชิ้นเดียว 

พิมพ์เห็นร่างเปล่าเปลือยของปีตอร์แล้วก็แอบตกใจเล็กน้อย เพราะส่วนร่างกายของเขาดูแข็งแรงจนเกินไปจนเธอไม่กล้ามอง ปีเตอร์ทำท่าจะถอดเสื้อผ้าให้เธอ พิมพ์จึงลุกนั่งขยับตัวถอยห่างจากปีเตอร์เล็กน้อย

"เดี๋ยวฉันถอดเองดีกว่าค่ะ" พูดพลางถอดเสื้อยืดออกตามด้วยเสื้อชั้นในวางลงข้างเตียง จากนั้นก็ถอดกางเกงยีนส์ขายาวออกเผยให้เห็นกางเกงชั้นในสีขาว เธอก็ถอดมันออกอย่างไม่ลังเล จนร่างเปล่าเปลือยล่อนจ้อน

"ถอดเสร็จแล้วก็เข้ามาใกล้ๆฉัน" เรียกพิมพ์ให้เข้ามาหาเขา

พิมพ์ขยับตัวเข้าไปหาปีเตอร์อย่างว่าง่าย ปีเตอร์จึงประกบริมฝีปากเธอทันที พร้อมยกตัวพิมพ์ขึ้นมานั่งบนตักของตัวเอง ใช้มือลูบไล้หน้าอกเต่งตึงทั้งสองข้างของเธอ จนพิมพ์อ่อนระทวยจากการสัมผัสของปีเตอร์

ปีเตอร์จึงวางเธอลงนอนบนเตียงพร้อมกับขึ้นคร่อมทาบทับตัวเธอ ก้มหน้าลงใช้ริมฝีปากจูบดูดดึงหน้าอกเต่งตึงทั้งสองข้าง จากนั้นก็เลื่อนริมฝีปากลงไปยังหน้าท้องราบแบนจนไปหยุดตรงหลืบเร้นลับจึงใช้ริมฝีปากบดขยี้ปมกระสันจนพิมพ์เสียวซ่านบิดส่ายสะโพกไปมา ปีเตอร์จึงใช้นิ้วนำทางไปก่อนจนสัมผัสได้ถึงความคับแคบที่อยู่ข้างใน 

พิมพ์ได้แต่บรรเทาความเสียวซ่านด้วยการจับขย่ำผ้าปูที่นอนและเปล่งเสียงครางออกมาเท่านั้น เพราะปีเตอร์ใช้ทั้งปากและมือปรนเปรอหลืบเร้นลับของเธอจนร่างกายเกร็งกระตุกบิดส่ายไปมาพร้อมกับมีน้ำหวานไหลออกมา

ปีเตอร์เห็นว่าเธอพร้อมแล้วจึงถอยออกมาสวมใส่คอนดอมแล้วพาตัวเองเข้าไปหาเธอ

"โอ๊ย! ทำไมเจ็บจังเลยคะ" พิมพ์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

"ครั้งแรกก็อย่างนี้แหละ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว" ปีเตอร์บอกออกไปอย่างใจเย็น

"ค่ะ "รับคำแล้วหลับตาลงเตรียมรับความเป็นชายที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งจากปีเตอร์

ปีเตอร์ต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมาก กว่าจะพาอีกครึ่งหนึ่งของตัวเองเข้าไปจนสุดทางได้ แต่เมื่อทั้งคู่หลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ปีเตอร์ก็บรรเทิงบทรักไปตามแรงปราถนาที่อยู่ข้างใน จนไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างสุขสม