อ้อมกอดซาตาน

บทที่9 ตอกย้ำความเป็นเจ้าของ(แนบชิดกัน)

หลังจากที่จบบทรักลง ปีเตอร์ก็ถอดถอนตัวเองออกจากตัวพิมพ์แล้วถอดคอนดอมทิ้งลงถังขยะ ล้มตัวลงนอนข้างพิมพ์ที่นอนหันหลังให้เขาอยู่ ด้วยความเป็นห่วงเพราะเป็นครั้งแรกของเธอปีเตอร์จึงถามอาการออกไป

"เจ็บมากไหม" กระซิบถามข้างหูเธอ

"ค่ะ เจ็บมาก" ตอบปนเสียงสะอื้น

"นี้เธอร้องไห้เหรอ"ถามพร้อมกับจับไหล่พิมพ์ให้หันมาทางเขา

พอพิมพ์พลิกตัวนอนตะแคงข้างหันหน้ามาหาเขา ปีเตอร์ถึงกับชะงักเล็กน้อยที่เห็นพิมพ์ร้องไห้น้ำตาไหลนองเต็มหน้า

"เธอร้องไห้ทำไม ฉันไม่ได้ข่มขืนเธอสักหน่อย" ถามออกไปด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ คือฉันเจ็บค่ะ"ตอบออกไปทั้งที่ไม่ใช่ความจริงทั้งหมดเพราะตอนนี้ความรู้สึกของเธอมันหลากหลายจนบอกไม่ถูก

"ไหนฉันดูหน่อยซิ" ก้มหน้าลงไปดูหลืบเร้นลับของเธอที่มีเลือดซึมไหลออกมา ปีเตอร์จึงไปหยิบกระดาษทิชชูบนโต๊ะหัวเตียงมาซับเลือดให้เธอ

"เจ็บจังเลยค่ะ"นิ่วหน้าเจ็บตรงหลืบเร้นลับที่ปีเตอร์ลงมือเช็ดเลือดออกให้เธอ

"แรกๆก็แบบนี้แหละ อีกหน่อยเธอก็จะชินไปเอง"ยื่นหน้าไปหอมแก้มพิมพ์ฟอดหนึ่งแล้วเอากระดาษที่ซับเลือดให้เธอโยนทิ้งลงถังขยะ จากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายตัวเอง

พอปีเตอร์หายเข้าไปในห้องน้ำพิมพ์จึงรีบใส่เสื้อผ้าของตัวเองทันทีและรอจนปีเตอร์กลับออกมาจากห้องน้ำ

"ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ"มองหน้าปีเตอร์ที่กำลังเช็ดตัวด้วยผ้าขนหนู

"ได้สิเรื่องอะไรล่ะ"หันไปมองหน้าพิมพ์ที่มีสีหน้าเป็นกังวล

"ทำไมคุณพ่อฉันถึงเป็นหนี้คุณคะ"ตัดสินใจถามสิ่งที่คาใจออกไป

"นี้เธออย่าบอกนะ ว่าพ่อเธอไม่ได้บอกอะไรเธอเลย" ปีเตอร์ขมวดคิ้วเข้าหากัน

"ใช่ค่ะ คุณพ่อไม่ได้บอกอะไรฉันเลย"ส่ายหน้าเบาๆ

"เธอรับได้ใช่ไหมถ้าฉันจะบอกความจริงทุกอย่าง" ถามเพื่อความแน่ใจ

"ค่ะ ฉันรับได้ทุกอย่าง" สบตากับปีเตอร์

"พ่อเธอเขาติดการพนันจนหมดตัว ยังไม่พอมาขอกู้ยืมเงินฉันไปลงทุนทำธุรกิจที่เมืองไทยอีกแต่เงินก็มลายหายไปกับตาเพราะถูกโกง ที่ฉันให้เขายืมเพราะเห็นว่าเรารู้จักกันมานาน เลยไว้ใจว่าพ่อเธอจะทำเงินให้มันงอกเงยขึ้นมาได้แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง" ถอนหายใจเบาๆ

พิมพ์ได้แต่นั่งฟังไปเงียบๆ จริงๆเธอก็สงสัยมานานแล้วเหมือนกันเพราะชัยวัชชอบหายออกจากบ้านไปเป็นเวลานานๆ พอกลับบ้านมาก็ชอบพาลหงุดหงิดใส่ทุกคนไปทั่วแถมยังดื่มเหล้าหนักเพราะความเครียดสะสมอีก พิมพ์ได้แต่ถอนหายใจและยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นเท่านั้น

"ฉันขอตัวก่อนนะคะ"ยืนขึ้นกำลังจะเดินออกไปแต่เธอยังเจ็บอยู่จึงทำให้เซเล็กน้อย ปีเตอร์จึงรีบเดินเข้าไปประคอง

"จะรีบลุกทำไมนั่งลงก่อนเดี๋ยวฉันไปส่งที่ห้องเอง" ประคองเธอนั่งลงบนเตียง

"ค่ะ"รับคำแล้วนั่งรอปีเตอร์แต่งตัวให้เสร็จก่อน

พอปีเตอร์แต่งตัวเสร็จก็ช้อนอุ้มพิมพ์ไปส่งถึงข้างในห้องพักเธอ วางเธอลงบนเตียงนุ่ม พิมพ์ได้แต่มองหน้าปีเตอร์ไม่วางตา

"เธอมองหน้าฉันอย่างนี้อยากจะโดยกินอีกรอบใช่ไหม" พูดหยอกเธอ

"ไม่ใช่ค่ะ" ก้มหน้าลงหลบสายตาปีเตอร์

"วันนี้ทั้งวันห้ามออกจากห้องไปไหน ส่วนเรื่องอาหารฉันจะให้คนเอามาส่งให้ถึงห้องเอง" พูดจบก็ยื่นหน้าเข้าไปประกบจูบริมฝีปากพิมพ์ทันที

"อื้อ"เปล่งเสียงอยู่ในลำคอไม่นานปีเตอร์ก็ยอมถอนริมฝีปากออกจากริมฝีปากเธอ

"ฉันไปล่ะ ส่วนเธอก็พักได้แล้ว" ยิ้มมุมปากแล้วเดินออกจากห้องไป

พิมพ์ได้แต่มองตามหลังปีเตอร์ที่เดินออกจากห้องไป ยกมือขึ้นแตะริมฝีปากและลูบแก้มของตัวเองเพราะปีเตอร์ทั้งจูบทั้งหอมแก้มเธอ ทำให้อดยิ้มออกมาไม่ได้ จากนั้นพิมพ์ก็เข้าไปในห้องน้ำจัดการชำระล้างตัวเองใหม่ พออาบน้ำเสร็จกำลังจะแต่งตัว แต่ตรงช่องรักของเธอยังมีเลือดซึมออกมาอยู่นิดๆ เธอจึงซับออกและใส่แผ่นอนามัยรองไว้กับกางเกงในเพื่อซับเลือดไม่ให้เปื้อนชั้นในของเธอ พอแต่งตัวเสร็จก็ล้มตัวลงนอนพักผ่อนถึงจะเป็นตอนกลางวันก็ตามเพราะเธอยังเจ็บจากการร่วมรักอยู่ไม่อยากจะนั่งหรือขยับตัวมาก

ส่วนปีเตอร์พอกลับเข้าไปในห้องก็เอาแต่นั่งนึกถึงหน้าพิมพ์กับทบรักที่ไม่ประสาของเธอ ที่เพิ่งผ่านไปเมื่อกี้ ที่ผ่านมาหลังจากมีเซ็กซ์เขาไม่เคยที่จะต้องมาดูแลผู้หญิงคนไหนเลย นอกจากพิมพ์ที่เขาทำให้เธอเป็นคนแรก ได้แต่ส่ายหน้าให้กับตัวเอง

วันต่อมา

พิมพ์ชงกาแฟเสร็จก็เอาไปวางลงบนโต๊ะทำงานซึ่งปีเตอร์กำลังนั่งเซ็นเอกสารอยู่เงียบๆ พิมพ์กำลังจะเดินไปทำงานต่อแต่ปีเตอร์เรียกเธอไว้ก่อน

"ยังเจ็บอยู่ไหม"ถามด้วยความเป็นห่วง

"เอ่อ เจ็บอยู่แต่เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ"ตอบด้วยความเขินอาย

"ดีแล้ว ไปทำงานต่อเถอะ"ก้มหน้าลงอ่านเอกสารต่อ

"ค่ะ"รับคำแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนเพื่อทำความสะอาด

หลังจากที่ทำความสะอาดในส่วนต่างๆของห้องเสร็จ พิมพ์ก็มาทำเตียงนอนต่อกำลังก้มหน้าก้มตาปูที่นอนอยู่ ปีเตอร์ก็เดินเข้ามาในห้องพอดีจึงเข้าไปสวมกอดพร้อมกับหอมแก้มเธอทางด้านหลังโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว

"อุ๊ย" สะดุ้งตกใจหันหน้าไปหาปีเตอร์

"เธอตกใจอย่างนี้ฉันว่าเรามาทำความคุ้นเคยกันอีกรอบดีกว่า" มองหน้าพิมพ์ไม่วางตา

พิมพ์ไม่ตอบแต่กลับหันหลังให้ปีเตอร์แล้วปูผ้าต่อ ยิ้มน้อยๆเพราะความเขินอาย

"เดี๋ยวทำเสร็จแล้วลงไปดูงานกับฉันข้างล่างด้วย" พูดพลางมองพิมพ์ทำงานไปเพลินๆ

"ค่ะ"รับคำพร้อมกับหันหน้าไปทางปีเตอร์

หลังจากที่พิมพ์ทำงานเสร็จก็ตามปีเตอร์ลงไปยังชั้นที่มีการเล่นการพนันชนิดต่างๆ ซึ่งมีผู้คนพลุกพล่านมากหน้าหลายตา ดูจากการแต่งตัวแล้วล้วนแต่เป็นคนมีระดับทั้งนั้น พิมพ์เดินตามหลังปีเตอร์ไปติดๆเท่าที่เธอสังเกตปีเตอร์จะเคร่งเครียดกับการทำงานมาก เวลาสั่งงานจะต้องทำตามคำสั่งเขาทันที 

หลังจากที่สั่งงานเสร็จปีเตอร์กับพิมพ์กำลังจะเดินกลับแต่อยู่ๆก็มีเสียงเรียกปีเตอร์ที่คุ้นหู เขาจึงหันไปตามเสียง

"ว่าไงปีเตอร์เพื่อนรัก"ยกยิ้มมุมปาก

"หลุยส์แกส่งคนไปลอบยิงฉัน ยังกล้ามาเหยียบจมูกฉันถึงที่นี้เลยเหรอ" มองหลุยส์ด้วยสายตาอาฆาต

"แกมีหลักฐานหรือไงถึงได้มากล่าวหาฉัน" ทำหน้าไม่รู้สึกรู้สาอะไร

"ไม่ต้องมีหลักฐานหรอก แกก็รู้อยู่แก่ใจ" หันไปพยักหน้าให้มาร์สกับเควินเพื่อให้เตรียมพร้อม

"ที่ฉันมาวันนี้ก็แค่อยากมาเจอคุณพิมพ์ก็เท่านั้น"หันไปส่งยิ้มให้พิมพ์

"หมายความว่ายังไง"ปีเตอร์มองหน้าหลุยส์กับพิมพ์

"คนรู้จักกันจะมาหากันก็ไม่แปลกนี้ ใช่ไหมครับคุณพิมพ์" หันหน้าไปทางพิมพ์

พิมพ์ไม่ตอบได้แต่เงียบเพราะเห็นอาการของปีเตอร์แล้วเหมือนจะโกรธแค้นหลุยส์มาก 

"แกไม่ต้องมาพูดมากออกไปได้แล้ว" เดินหันหลังพร้อมกับจับดึงมือของพิมพ์ออกไปจากตรงนั้นทันที

"แม้แค่นี้ทำเป็นหวง"หลุยส์ตะโกนไล่หลังปีเตอร์

"พาลูกน้องของคุณออกไปได้แล้ว"เควินยืนขวางหน้าหลุยส์พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด

"ได้ฉันกลับก็ได้" พูดจบแล้วพาคนของตัวเองออกไปแต่โดยดี

ปีเตอร์ดึงลากพิมพ์เข้าไปในห้องนอนของตัวเองแล้วเหวี่ยงเธอลงไปบนเตียง ด้วยอารมณ์โกรธ

"โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ"นิ่วหน้าเจ็บจากแรงกระแทก

"บอกมาเธอไปรู้จักกับไอ้บ้านั้นตอนไหน"ยืนจ้องหน้าพิมพ์ถามด้วยความโมโห

"คือ เมื่อวันก่อนฉันออกไปข้างนอกแล้วกำลังจะข้ามถนน เขาขับรถมาพอดีแล้วเกือบจะชนฉันค่ะ ทำให้ฉันเสียหลักล้มลงข้างทาง เขาก็เลยอาสามาส่งฉันที่หน้าคาสิโน" พูดพลางก้มหน้าลงไม่ยอมสบตากับปีเตอร์

"ต่อไปนี้ห้ามเธอไปยุ่งเกี่ยวกับมันอีกเข้าใจไหม" พูดด้วยน้ำเสียงดุดัน

"ค่ะ" รับคำแล้วกำลังจะลุกลงจากเตียงแต่ปีเตอร์ห้ามไว้ก่อน

"เดี๋ยวก่อนฉันยังไม่ได้สั่งให้เธอออกไป" พูดพลางนั่งลงบนเตียง

"เอ่อ คุณหลุยส์เขาเป็นคนไม่ดีเหรอคะ" ถามออกไปเพราะความข้องใจ

"ไม่ใช่เรื่องของเธอ นอนลงไป" เอ่ยเสียงดุ

พิมพ์ได้แต่ทำตามคำสั่งนอนลงไปบนเตียงอย่างว่าง่าย ปีเตอร์จึงขึ้นคร่อมทาบทับตัวเธอทันที

"จำไว้นะ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ในตัวเธอนอกจากฉันคนเดียว"พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังจ้องหน้าพิมพ์

จากนั้นก็ก้มหน้าลงจูบไซ้ซอกคอขาวเนียนของพิมพ์ทันที แล้วใช้มือข้างหนึ่งล้วงผ่านกางเกงชั้นนอกกับชั้นในเข้าไปตรงช่องรักของเธอ จนพิมพ์สะดุ้งตกใจ

"เดี๋ยวก่อนค่ะ ฉันยังเจ็บอยู่เลย" นิ่วหน้าเจ็บช่องรักของตัวเอง

"ฉันไม่สน ฉันต้องการเธอเดี๋ยวนี้" พูดจบจัดการถอดเสื้อผ้าของพิมพ์ออกตามด้วยเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วขึ้นทาบทับตัวเธอพร้อมกับจูบเล้าโลมจนพิมพ์เคลิบเคลิ้มมีอารมณ์ร่วมกันกับเขา 

จากนั้นปีเตอร์จึงสวมใส่คอนดอมแล้วพาตัวเองเข้าไปในช่องรักของพิมพ์จนสุดทางในทีเดียว พิมพ์ได้แต่เม้มริมฝีปากเก็บความเจ็บปวดไว้ หลังจากนั้นปีเตอร์ก็ค่อยๆขยับเขยื้อนตัวเองไปตามแรงอารมณ์ข้างใน ทั้งกระแทกกระทั้นทำให้เกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้องรวมถึงเสียงควรญครางของทั้งคู่ เพียงไม่นานทั้งสองคนก็ไปถึงจุดหมายปลายทางแห่งความสุขโดยพร้อมเพรียงกัน

หลังจากจบบทรักลง ปีเตอร์ก็ล้มตัวลงนอนข้างพิมพ์พร้อมกับดึงเธอเข้ามากอดแนบชิดกับตัวเอง

"ฉันว่าคืนนี้เธอนอนกับฉันในห้องนี้ดีกว่า"ใช้มือลูบไล้ไปทั่วหน้าอกทั้งสองข้างของเธอ

"ไม่ดีมั้งค่ะ ฉันไปนอนห้องตัวเองดีกว่าค่ะ" ลุกขึ้นนั่งหยิบเสื้อผ้าตัวเองมาใส่

"เธอกล้าขัดใจฉันเหรอ"คว้าตัวพิมพ์ที่ยังใส่เสื้อผ้าไม่สร็จล้มลงนอนแล้วขึ้นทาบทับตัวเธอกักไว้ไม่ให้ขยับหนี

"เปล่าค่ะ แต่ว่ามันไม่เหมาะ" เธอเป็นลูกหนี้เขาเป็นเจ้าหนี้ถ้าใครมาเห็นเข้ากลัวจะเอาไปพูดให้เสียหาย

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนนี้ฉันจะไปหาเธอที่ห้องเอง" ก้มหน้าลงจูบไซ้ซอกคอเธอและลูบไล้ไปทั่วตัว

"เดี๋ยวก่อนค่ะ คุณจะทำอะไรอีก"ดันหน้าปีเตอร์ออก

"ฉันก็จะทำให้เรามีความสุขแบบเมื่อกี้อีกยังไงล่ะ" ยิ้มมุมปาก

"แต่ฉันไม่ไหวแล้วนะคะ"เบือนหน้าหนีไปทางอื่น

"ก็ได้ ฉันไม่กวนเธอแล้ว แต่คืนนี้เธอต้องตามใจฉันทั้งคืน"ยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มพิมพ์ฟอดหนึ่งแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ

พิมพ์ได้แต่มองแผ่นหลังกว้างของ ปีเตอร์ที่เดินเข้าห้องน้ำไปแล้วหยิบเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นมาใส่จนเสร็จ เธอไม่คิดเลยว่าจะต้องมารองรับอารมณ์ของเขาที่มีมากไม่รู้ว่าเขาไปเอาแรงมาจากไหนนักหนา

ช่วงดึกของวันพิมพ์กำลังจะเข้านอนแต่มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

ก๊อกๆๆ

เธอจึงรีบไปเปิดประตูทันที เจอปีเตอร์ยืนรออยู่ตรงหน้าห้อง

"คุณมาทำไมคะ ดึกแล้วกลับไปเถอะ" ดันประตูให้ปิดลงแต่ปีเตอร์กลับแทรกตัวเข้ามาในห้องอย่างง่ายดาย

"ก็ฉันบอกเธอแล้วไงว่าฉันจะมานอนกับเธอห้ามขัดใจฉันด้วย"นั่งลงบนเตียงนุ่มหน้าตาเฉย

"ค่ะ"รับคำอย่างจำใจแล้วปิดประตูห้องลง

พิมพ์เดินไปปิดไฟตรงหัวเตียงแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงโดยหันหลังให้ปีเตอร์ ปีเตอร์เห็นเธอทำอย่างนั้น จึงขยับตัวเข้าไปใกล้แล้วสวมกอดเธอทางด้านหลังพร้อมกับจูบไซ้ซอกคอทางด้านหลังพร้อมกับใช้มือล้วงเข้าไปในชุดนอนเข้าไปลูบไล้บีบนวดหน้าอกเต่งตึงของเธอ แล้วเลื่อนลงไปยังช่องรักที่คับแคบของเธอ ใช้นิ้วทำให้เธอหวามวามเกิดความเสียวซ่าน จนน้ำหวานไหลออกมา

จากนั้นเขาจึงจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองกับของเธอออกจนไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว พร้อมกับสวมใส่คอนดอมแล้วนำแก่นกายของตัวเองเข้าไปในช่องรักของพิมพ์จนสุดทาง จากนั้นก็บรรเทิงบทรักไปตามแรงปราถนาข้างในตลอดทั้งคืน จนไปถึงจุดหมายปลายทางอันสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่า