บทที่ 10 ให้รู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร
หลังจากฉันอาบน้ำเสร็จ หันไปดูข้าวปลาอาหาร ก็อยู่เหมือนเดิม จนฉันต้องจิ๊ะปากอย่างขัดใจ ก่อนจะไปลงมือแบ่งให้เขาเยอะกว่า
“ กินสิ ”
“ ทำไมคุณกินน้อยจัง ”
“ แค่นี้ฉันก็อิ่มแล้ว ฉันกินไม่เยอะ ที่ให้พี่พูลเอามาเยอะก็เผื่อนายไง กว่าไลอ้อนกับไทเกอร์จะกลับจากบ้านนายคงนานอีก ”
“ ทำไม ”
“ ก็ช่วยพ่อแม่นายจัดของให้เข้าที่เข้าทางไง ”
“ ก็บอกแล้วไงว่าไม่เอา ”
“ ก็ซื้อไปแล้วอะ รับๆ ไว้เถอะ ฉันอยากให้พวกท่านสะดวกสบายไม่ได้เหรอ พวกท่านเป็นพ่อผัวแม่ผัวฉันนะ ” คำพูดฉัน ทำให้อีกคนถึงกับชะงัก มือที่ถือช้อนหยุดกลางคัน
“ ยังไม่ถึงขั้นนั้นหรือเปล่า เรายังไม่แต่งงานกันเลยนะ ”
“ นายอย่าไปหวังเลยว่าเราจะได้แต่งกัน นี่ก็อยู่ด้วยกันไปก่อนนะ ถ้าเกิดอยู่กันไปนานๆ แล้วเคมีไม่ตรงกัน ค่อยแยกย้ายทางใครทางมัน ”
“ ถ้าอยู่กันไปแล้วเกิดรักกันล่ะ ”
“ รักไม่แน่ใจแต่ว่าผูกพันธ์ค
