บทที่ 9 ถ้ายังไม่ตายก็คงเห็น
พรรคมังกรดำ
ตอนที่ขับรถกลับมาบ้าน ขุนพลที่นั่งข้างๆ เงียบกริบ ไม่แม้แต่จะพูดหรือหันมาสบตาฉันเลย ไม่รู้ว่าเป็นอะไรของเขากันแน่
“ คุณหนูคะ คุณท่านให้รีบขนของย้ายไปอยู่เรือนไม้เล็กทันที ”
“ นี่มันก็จะมืดแล้วนะ ไปถามพ่อให้หน่อยว่าเป็นพรุ่งนี้ได้ไหม ”
“ ถ้าไม่ได้ล่ะคะ ”
“ ฉันก็จะรอให้เช้าก่อน ค่อยย้ายออก ” พูดพร้อมยักไหล่
พี่พูลรีบไปหาพ่อทันที แต่พี่เขาน่าจะเดาความคิดฉันออก เลยถามกลับมาก่อน เพราะรู้ว่าคนเป็นประมุขของบ้าน ถ้าได้ลั่นวาจา คือคำไหนคำนั้น แล้วมาเจอจอมดื้อรั้นแบบฉันอีก เป็นประเภทที่หน้าด้านหน้าทน ถึงเวลาก็จะไปเอง
“ ไปเถอะ เข้าบ้าน ” ฉันหันไปชวนคนข้างๆ ที่ยืนใบ้แดกอยู่
“ ฮาย น้องสาว ”
ฉันกับขุนพลกำลังก้าวขาเข้าไปในบ้าน แต่ก็มีเสียงพี่สาวต่างมารดาเอ่ยทักเสียก่อน มาพร้อมคนข้างกายที่เป็นเพื่อนสนิทของพี่มิวก้า พี่แซมนั่นเอง
“ … ” ฉันหันไปมอง
