บทที่ 8 หรือผีเข้า
‘ แอ๊ด ’
“ เกิดอะไรขึ้นขุนพล เสียงดังเอะอะ เอ่อ… ” แม่ของเขาเปิดประตูเข้ามาในห้องเห็นสภาพเราสองคน อ้าปากเหว่อทันที
“ แม่ชมเป็นอะไร ลูกเป็นอะไร อะ…เอ่อ… ไปๆ ไปดูทีวีกันเถอะ ” พ่อของเขามาเห็นแล้วตกตะลึงรีบพาผู้เป็นภรรยาออกไปทันที
“ พ่อๆ แม่ๆ เดี๋ยวสิ ” เขาเอ่ยปากแต่สองสามีภรรยาไม่ฟังแต่อย่างใด
ปล่อยให้เราสองคนที่นั่งเคล็ดขัดยอกบนเตียงไม้พุพัง ต้องพยุงตัวเองลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล
“ พ่อแม่นายเข้าใจผิดแน่ๆ ”
“ เดี๋ยวผมจะไปบอกว่ามันไม่ใช่อย่างที่พวกท่านคิด ”
“ ช่างเถอะ ฉันไม่ถือสา ”
“ แต่คุณไม่คิดเหรอว่าพ่อแม่ผมจะคิดว่าพวกเราหัวรุนแรงเกินไปอะ เตียงหักเลยนะ ”
“ เออ จริงด้วย ”
พอเขาลุกขึ้นได้ ก็มาช่วยประคองฉัน แล้วรีบพาออกไปนั่งนอกห้องนอน ที่หน้าทีวี ตอนนี้มีพ่อกับแม่เขานั่งอยู่ พอเห็นพวกเราเดินไป พวกท่านสองคนก็หลบสายตา
“ พ่อแม่ มันไม่ได้เป็นแบบนั้นนะครับ เ
